¹Een gebed van Habakuk, den profeet, op Sjigjonoth.

¹Jawlnei Habakkuk thumna, Sigionoth toh kituaka bawl.

²HEERE! als ik Uw rede gehoord heb, heb ik gevreesd; Uw werk, o HEERE! behoud dat in het leven in het midden der jaren, maak het bekend in het midden der jaren; in den toorn gedenk des ontfermens.

²Aw TOUPA, na tanchin a gen uh ka jaa, ka lau hi; Aw TOUPA, kumte lakah nasep hihhalh ve, kumte lak ah kithei sak ve; thangpaihna chitna theigige-in.

³God kwam van Theman, en de Heilige van den berg Paran. Sela. Zijn heerlijkheid bedekte de hemelen, en het aardrijk was vol van Zijn lof.

³Teman akipanin Pathian hongpaita, Paran tanga kipanin Mi Siangthou, a thupinain vante a tuama, amah phatna-in lei a dimta. Selah

⁴En er was een glans als des lichts, Hij had hoornen aan Zijn hand, en aldaar was Zijn sterkte verborgen.

⁴A tetna vak bang ahi; a khuta kipana nizungte hongsuak hia nei hi; a thilhintheihna huaiah a khuh hi.

⁵Voor Zijn aangezicht ging de pestilentie, en de vurige kool ging voor Zijn voeten henen.

⁵A maah hi a paita, a khepekte ah suangkuangthei kuang apai kheta hi.

⁶Hij stond, en mat het land, Hij zag toe, en maakte de heidenen los, en de gedurige bergen zijn verstrooid geworden; de heuvelen der eeuwigheid hebben zich gebogen; de gangen der eeuw zijn Zijne.

⁶A dinga, lei a teha; a mu a, namte a hawl jak hi; huan, khantawn tangte hihdalhin a omta ua, khan tawn mualte a kun uh; a paina nidanga bang ahi.

⁷Ik zag de tenten van Kusan onder de ijdelheid; de gordijnen des lands van Midian schudden.

⁷Gimthuaknaa Kusan puaninte ka muta; Midan gam puanjakte a kising hi.

⁸Was de HEERE ontstoken tegen de rivieren? Was Uw toorn tegen de rivieren, was Uw verbolgenheid tegen de zee, toen Gij op Uw paarden reedt? Uw wagens waren heil.

⁸Luite tunga TOUPA lungkumlou ahi de aw? luite tunga na hehna om hia, ahihkeileh tuipi tunga na thang paihna, na sakolte tunga na tuanna, hotdamna na kangtalaite tunga na tuan?

⁹De naakte grond werd ontbloot door Uw boog, om de eden, aan de stammen gedaan door het woord. Sela. Gij hebt de rivieren der aarde gekloofd.

⁹Na thalpeu a vuak petmaha bawl ahi; namte kiangah kichiamnate thutak ahi uh. selah. Luite-in lei na khangkhamsak hi.

¹⁰De bergen zagen U, en leden smart; de waterstroom ging door, de afgrond gaf zijn stem, hij hief zijn zijden op in de hoogte.

¹⁰Tangten nang honmu ua, a lau uh; tui khangin a khenga, tuithukin a aw a suaha, tung sangah a khutte a lik tou hi.

¹¹De zon en de maan stonden stil in haar woning; met het licht gingen Uw pijlen daarhenen, met glans Uw bliksemende spies.

¹¹A omna uah ni leh kha a ding kinken ua; a pai bang un na thalte vak ah, na teipi te zolzol vah ah.

¹²Met gramschap tradt Gij door het land, met toorn dorstet Gij de heidenen.

¹²Hehin gam na pal suak petmaha, thangpaiin namte na chil hi.

¹³Gij toogt uit tot verlossing Uws volks, tot verlossing met Uw Gezalfde; Gij doorwonddet het hoofd van het huis des goddelozen, ontblotende den grond tot den hals toe. Sela.

¹³Na mipite hotdamna dingin na kuan khiaa, na sathau nilh hotdamna dingin; giloute in a kipan lutang na hihliama; ngawng chiang pha hialin suangphum na hihse vek. Selah

¹⁴Gij doorboordet met zijn staven het hoofd zijner dorplieden; zij hebben gestormd, om mij te verstrooien; die zich verheugden, alsof zij de ellendigen in het verborgen zouden opeten.

¹⁴A galhatte lutang amah chiangte ngeiin na suna; kei hondalh sak dingin pingpei bangin a hongpai uh; nuam a sakna uh gentheite a guka ne khin ding bangin ahi.

¹⁵Gij betradt met Uw paarden de zee; de geweldige wateren werden een hoop.

¹⁵Na sakolte-in tuipi na chila, tuihatte sunvum.

¹⁶Als ik het hoorde, zo werd mijn buik beroerd; voor de stem hebben mijn lippen gebeefd; verrotting kwam in mijn gebeente, en ik werd beroerd in mijn plaats. Zekerlijk, ik zal rusten ten dage der benauwdheid, als hij optrekken zal tegen het volk, dat hij het met benden aanvalle.

¹⁶Ka jaa, ka gilpi a kisinga, aw ah ka mukte a ling uh; ka guhte ah siatna a hongluta, huan ka mun ah ka linga; buai ni a, amah sim a honpipia hongkuan mite dou dia a hongpai thouh chianga ka lin louhna dingin, dai didein ka ngak ding.

¹⁷Alhoewel de vijgeboom niet bloeien zal, en geen vrucht aan den wijnstok zijn zal, dat het werk des olijfbooms liegen zal, en de velden geen spijze voortbrengen; dat men de kudde uit de kooi afscheuren zal, en dat er geen rund in de stallingen wezen zal;

¹⁷Theipi kung pak pha keiin, grep guite ah a gah om lou in; oliv sepgimna vuaksuakin, louten nekding piangsak lou-in; a huanga kipan ganhonte sat khiaka omin, huang-sungah ganta omte kei mahleh;

¹⁸Zo zal ik nochtans in den HEERE van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils.

¹⁸Huchiin leng TOUPA ah ka kipak ding, ka hotdamna Pathian ah ka nuam ding hi.Jehova, TOUPA, ka hatna ahi, ka khepekte zukpi khe bangin a bawla, ka mun sangte ah a honvak sak ding hi.

¹⁹De Heere HEERE is mijn Sterkte; en Hij zal mijn voeten maken als der hinden, en Hij zal mij doen treden op mijn hoogten. Voor den opperzangmeester op mijn Neginoth.

¹⁹Jehova, TOUPA, ka hatna ahi, ka khepekte zukpi khe bangin a bawla, ka mun sangte ah a honvak sak ding hi.