¹Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹Kha sagihna, khaa a ni sawmnih leh khatnain, jawlnei Haggai akipanin TOUPA thu a hongtunga

²Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

²Juda ukpipa Sialtil tapa Zerubbabel kiangah, leh siampu lian, Jehozadak tapa Josua kiang leh, mi omsunte kiangah tuin thu genin, chiin.

³Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

³Tumaa a thupinaa hiai in mu na lak uah kua na om lai ua? huan tuin bangchibangin na mu ua? na mitmuh un bangmah lou bang ahi maw? chiin.

⁴Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

⁴Hita mahleh, Zerubbabel aw, hat takin omin, TOUPAN a chi; Josua, siampu lian, Jehozadak tapa aw, hat takin om in; nou gama mite tengteng aw, hat takin om unla, nasem un, TOUPAN a chi; na kiang ua ka om jiakin, sepaihte TOUPAN a chi.

⁵Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

⁵Aigupta gam akipan na hong pai khiak lai ua na kinag ua thu ka khuna, na lak ua ka kha a om gigedan theigige un; lau kei un.

⁶Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

⁶TOUPAN lah hichiin a chi ngala; Khatvei lai, sawtlou kalin, vante leh, lei leh, tuipi leh, gam hul ka sing ding.

⁷Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

⁷Huan, nam tengteng ka sing dinga, huchiin nam tengteng thil deihte a hongtung ding, huchiin hiai in thupinain ka dimsak ding, sepaihte TOUPAN a chi hi.

⁸Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

⁸Dangka keia ahi, dangkaeng keia ahi, sepaihte TOUPAN a chi.

⁹Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

⁹Hiai in thupina nanung a masa sangin, a thupizo ding, sepaihte TOUPAN a chi; huan hiailai mun ah muanna ka pe ding, sepaihte TOUPAN a chi.

¹⁰Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁰Daria kum nihna, a kha kua a ni sawmnih leh linain, jawlnei Haggai akipanin TOUPa thu a hongtunga.

¹¹Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹¹Sepaihte TOUPAN hichiin ahi. Tuin dan lam thua siampute dong un

¹²Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹²Min a puansilh puanten ah sa siangthou lo leh, huan a puantenin tanghau Hiam, meh hiam, uain hiam, sa hiam sukhata leh a hongsiangthou diam>? chiin. Huan siamputen, li, chiin a dawn uh

¹³Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹³Huan Haggaiin, Misi luang jiaka mi ninin hiaite-a abangpeuh khoih leh siangin a om diam? a chi a. Huan siamputen a dawng ua, Siang louin a om ding a chi uh.

¹⁴Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁴Huan Haggaiin a dawnga, TOUPAN, Huchi bangin hiai mite, leh huchi bangin hiai nam ka maah ahi uh; huchi bangin a khutte uh nasep chteng; leh huailaia a thillat uh a siang kei hi, a chi, chiin.

¹⁵Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁵Huchiin tuin, ka honngen ahi, Tunia kipan leh abanbanin, TOUA biakin-a suang a kichian main ngaihtuah un

¹⁶Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁶Tehna sawmnih kivum min a hongmuh lai, huai nite a om nung siah, sawmkhat kia a om hil bawm sawmngaa dim khe dinga min uain thau a honmuh laiin, sawmnih kia a om hi.

¹⁷Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁷Na khut nasepte tengteng uah keuna leh kawtluatna leh gialin ka hon gawta; huchipiin leng kei lam na hongnga kei uh. TOUPAN a chi hi.

¹⁸Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁸Ka honngen ahi tunia kipan leh abanbanin, TOUPA biakin suangphum a kiphah ni akipan, a kha kuana a ni sawmnih leh li nia kipan, ngaihtuah un,

¹⁹Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

¹⁹Pang sungah haichi a om lai hia? ahi, grepgui, theipi kung, pomgranet, oliv sing a hongsuak kei laia; tunia kipanin ka honvualjawl ding hi.

²⁰Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

²⁰Khaa ni sawmnih leh ni li niin Haggai kiangah a nihveinain TOUPa thu a hongtunga

²¹Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

²¹Juda ukpipa Zerubbabel kiangah, Vante leh lei ka sing dinga

²²Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

²²Lalgamte laltutphah ka lumlet dinga, namte, lalgamte hatna ka suse ding kangtalaite leh, huaia tuangte ka pai ding; huchiin sakolte leh a tung ua tuangmite a hongkum ding uh, mi chih a unau namsauin, a chi, chiin thugenin.Huai ni chiangin AW Zerubbabel, ka sikha, Sialtil tapa, ka honla ding, sepaihte TOUPAN a chi, suai bangin ka honbawl ding, TOUPAN, a chi; nang lah ka hontelta ngala, sepaihte TOUPAN a chi.

²³Dit is die stad, die opspringt van vreugde, die zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en buiten mij is geen meer; hoe is zij geworden tot woestheid, een rustplaats van het gedierte! Een ieder, die daardoor trekt, zal ze aanfluiten, hij zal zijn hand bewegen.

²³Huai ni chiangin AW Zerubbabel, ka sikha, Sialtil tapa, ka honla ding, sepaihte TOUPAN a chi, suai bangin ka honbawl ding, TOUPAN, a chi; nang lah ka hontelta ngala, sepaihte TOUPAN a chi.