¹Gij zoudt rechtvaardig zijn, o HEERE! wanneer ik tegen U zou twisten; ik zal nochtans van Uw oordelen met U spreken; waarom is der goddelozen weg voorspoedig, waarom hebben zij rust, allen, die trouwelooslijk trouweloosheid bedrijven?

¹Aw TOUPA, na kianga ka phun in leng, nang jaw na dik nilouhlouha; himahleh ka vuina thu pen ka gen himhim sin. Bangchiin ahia mi thulimloute lam a lamzan sek nak? Bang chiin ahia khemhat peuhmah nuamsaa a om nak uh?

²Gij hebt ze geplant, zij zijn ook ingeworteld, zij gaan voort, ook dragen zij vrucht; Gij zijt wel nabij in hun mond, maar verre van hun nieren.

²Amau na phuta, ahi, zung a kaita ua, a khang ua, ahi, gah a suahta uhi: a muk uah na naia, a sunggil uah lah na gamla ngala.

³Maar Gij, o HEERE! kent mij, Gij ziet mij, en proeft mijn hart, dat het met U is. Ruk ze uit als schapen ter slachting, en heilig ze tot den dag der doding.

³Aw TOUPA, kei bel na hontheia, na honmua, nang lamah ka lungtang na entel seka, amaute belam goh ding bang maiin kaikhia inla, a gohna ni ding uh sep in.

⁴Hoe lang zal het land treuren, en het kruid des gansen velds verdorren? Vanwege de boosheid dergenen, die daarin wonen, vergaan de beesten en het gevogelte; dewijl zij zeggen: Hij ziet ons einde niet.

⁴Gamin bangtan ahia a sun dinga, gam pumpi antehlouhingte a vuai ding uh? a tengmite thulimlouhna jiakin gamsate a mang khin ua, vasate leng; I hun nanung uh a mu kei ding uh a chih jiak un.

⁵Als gij loopt met de voetgangers, zo maken zij u moede; hoe zult gij u dan mengen met de paarden? Zo gij alleenlijk vertrouwt in een land van vrede, hoe zult gij het dan maken in de verheffing van de Jordaan?

⁵Khea a pai mite na kitaitehpiha, nang a honbah khit sak uleh bangchiin ahia sakolte na kitaitehpih theih ding? muanna gamah bit takin om lechin leng, Jordan gam gammang ah bangchiin ahia na hih ding?

⁶Want ook uw broeders en uws vaders huis, ook diezelve handelen trouwelooslijk tegen u; ook diezelve roepen u met volle stem achterna; geloof hen niet, wanneer zij vriendelijk tot u spreken.

⁶Na unaute, na pa inkuante ngeiin, amau mahmahin nang a honkhemta ngal ua; amau nang hondelhin ngaihtakin a hon sam ua, thu hoihtak gen mahle uh taksang himhim ken.

⁷Ik heb Mijn huis verlaten, Ik heb Mijn erfenis laten varen; Ik heb de beminde Mijner ziel in de hand harer vijanden gegeven.

⁷Ka inlehlou paisanin ka gouluah ding ka pai mangta; ka hinnain a it mahmahnu, a melma kiangah ka peta.

⁸Mijn erfenis is Mij geworden als een leeuw in het woud; zij heeft haar stem tegen Mij verheven, daarom heb Ik haar gehaat.

⁸Ka gouluah ding gamnuai humpinelkai bang a honghita, ka siatna dingin a aw a suaha, huaijiakin ka mudah ahi.

⁹Mijn erfenis is Mij een gesprenkelde vogel; de vogelen zijn rondom tegen haar; komt aan, verzamelt, al gij gedierte des velds, komt om te eten!

⁹Ka gouluah ding keia dingin sasial ne vasa gial ahi hia? sasial ne vasaten a kimvelin a sual ua hia? gamsa teng vakaikhawm unla, nekbei dingin honpi un.

¹⁰Veel herders hebben Mijn wijngaard verdorven, zij hebben Mijn akker vertreden; zij hebben Mijn gewensten akker gesteld tot een woeste wildernis.

¹⁰Belamchingmi tampiin ka grephuan a hihsia ua, ka tan a sik den ua, ka tantuan nuam mahmah mai gamdai gamsegawp a suaksakta uh.

¹¹Men heeft hem gesteld tot een woestheid, verwoest zijnde treurt hij tot Mij; het ganse land is verwoest, omdat er niemand is, die het ter harte neemt.

¹¹Gamsia in a bawlta ua, a segawpa, ka kiangah a vui hi, a gam pumpi a segawpa, himahleh kuamahin a donsak kei.

¹²Op alle hoge plaatsen in de woestijn zijn verstoorders gekomen, want het zwaard des HEEREN verteert van het ene einde des lands tot aan het andere einde des lands; er is geen vrede voor enig vlees.

¹²Gamdaia tang giau tengtengte ah, hihsemite a hongtungta ua, gam tawp khatlam a kipan leh khatlam phain TOUPA namsauin lah a nebeita ngala, muanna nei himhim a omta kei uh.

¹³Zij hebben tarwe gezaaid, maar doornen gemaaid; zij hebben zich gepijnigd, maar niet gevorderd; wordt alzo beschaamd vanwege ulieder inkomsten, vanwege de hittigheid van den toorn des HEEREN.

¹³Buh chi a tuh ua, ling a la ua, a kihihgim gawp ua, punna lah a om tuan kei, TOUPA heh mahmah jiakin gah na suahte uh na zumpih ding uh.

¹⁴Alzo zegt de HEERE: Aangaande al Mijn boze naburen, die Mijn erfenis aanroeren, dewelke Ik Mijn volke Israel erfelijk gegeven heb; ziet, Ik zal hen uit hun land uitrukken, maar het huis van Juda zal Ik uit hunlieder midden uitrukken.

¹⁴Ka mi Israel kianga gouluah dinga ka piak khoihsemi, ka inveng giloute tengteng tungtangah TOUPAN hichibangin a chi: Ngai un, a gam ua kipan ka botkhe dinga, a lak ua kipan Juda inkote ka phawi khe ding.

¹⁵En het zal geschieden, nadat Ik hen zal uitgerukt hebben, zo zal Ik wederkeren, en Mij hunner ontfermen; en Ik zal hen wederbrengen, een iegelijk tot zijn erfenis, en een iegelijk tot zijn land.

¹⁵Huan, hichi ahi dinga, ka bohkhiak nungin amau ka hehpih nawn dinga, mi chih gouluah ding leh mi chih amah gam mahah ka honpi ding.

¹⁶En het zal geschieden, indien zij de wegen Mijns volks vlijtiglijk zullen leren, zwerende bij Mijn Naam: Zo waarachtig als de HEERE leeft! gelijk als zij Mijn volk geleerd hebben te zweren bij Baal, zo zullen zij in het midden Mijns volks gebouwd worden.

¹⁶Huan, hichi ahi dinga, Baal kianga ka mite kichiam a sinsak mah bang un, ka mina, TOUPA a hin-a a hin sung, chia kichiam a kisin ua, ka mite omdan ngentel taka a sin uleh ka mite lakah ka dingkhe sak ding.Ahihhangin a ngaihkhiak kei ua leh huai nam a bohin ka botkhe dinga, ka hihse ding, chih TOUPA thu pawt ahi.

¹⁷Maar indien zij niet zullen horen, zo zal Ik diezelve natie ten enenmale uitrukken en verdoen, spreekt de HEERE.

¹⁷Ahihhangin a ngaihkhiak kei ua leh huai nam a bohin ka botkhe dinga, ka hihse ding, chih TOUPA thu pawt ahi.