1En het woord des HEEREN geschiedde ten anderen male tot Jona, zeggende:
1Huan, TOUPA thu Jona kiangah a hongtung nawn leuleu a.
2Maak u op, ga naar de grote stad Nineve; en predik tegen haar de prediking, die Ik tot u spreek.
2Thou inla, Ninevi khua, khopi thupi takah hoh inla, thu gen di ka honchih va tangkou pihin, chiin.
3Toen maakte zich Jona op, en ging naar Nineve, naar het woord des HEEREN. Nineve nu was een grote stad Gods, van drie dagreizen.
3Huchiin, Jona a thoua, TOUPA thu bangin Ninevi khua ah a hohta hi. Ninevi bel khopi thupi petmah, nithum pai a ching a.
4En Jona begon in de stad te gaan, een dagreis; en hij predikte, en zeide: Nog veertig dagen, dan zal Nineve worden omgekeerd.
4Jona ni khat pai chiang khopi sungah a valut phota, Tua pat ni sawmliin, Ninevi hihman ahi sin hi, chiin, a kikou a.
5En de lieden van Nineve geloofden aan God; en zij riepen een vasten uit, en bekleedden zich met zakken, van hun grootste af tot hun kleinste toe.
5Ninevi miten Pathian a gingta ua; an ngawl ding chiin a phuang ua, a lak ua a lianpen akipan a neupen tanin saiip puan a silh uh.
6Want dit woord geraakte tot den koning van Nineve, en hij stond op van zijn troon, en deed zijn heerlijk overkleed van zich; en hij bedekte zich met een zak, en zat neder in de as.
6Huai thu Ninevi kho kumpipa bil a hongtungta, a laltutphah akipanin a thoua, a lalpuan a suaha, saiip puan a silha, vut ah a tuta hi.
7En hij liet uitroepen, en men sprak te Nineve, uit bevel des konings en zijner groten, zeggende: Laat mens noch beest, rund noch schaap, iets smaken, laat ze niet weiden, noch water drinken.
7Kumpipa leh a mi liante thupiakin kumpipan Ninevi khosung ah thu a phuangin a pulakta. Mihing hiam, gan hiam, bawng hon hiam, belam hon hiamtein bangmah chiam kei u hen: nein tui leng dawn kei uhen:
8Maar mens en beest zullen met zakken bedekt zijn, en zullen sterk tot God roepen; en zij zullen zich bekeren, een iegelijk van zijn bozen weg, en van het geweld, dat in hun handen is.
8Mihing leh ganten saiip puan silh jaw uhenla, nakpi takin Pathian sam uhen: ahi, mi chihin amau lampi hoih lou leh a khut ua hiamgamna lehngatsan uhen.
9Wie weet, God mocht Zich wenden, en berouw hebben; en Hij mocht Zich wenden van de hittigheid Zijns toorns, dat wij niet vergingen!
9I man louhna dingin, Pathian lungheiin lungsim kilehheiin, a heh mahmahna akipan a kilehhei kei ding chih kuan ahia thei? chiin.Huchiin, Pathianin a thilhihte uh enin, a lampi hoih lou uh a lehngatsan uh chih a mua; a kiang ua a chihsa, hih a tup thil hoihlou Pathianin a leh ngatsana; a hihta kei hi.
10En God zag hun werken, dat zij zich bekeerden van hun bozen weg; en het berouwde God over het kwaad, dat Hij gesproken had hun te zullen doen, en Hij deed het niet.
10Huchiin, Pathianin a thilhihte uh enin, a lampi hoih lou uh a lehngatsan uh chih a mua; a kiang ua a chihsa, hih a tup thil hoihlou Pathianin a leh ngatsana; a hihta kei hi.