¹Toen kwamen tot Jezus enige Schriftgeleerden en Farizeen, die van Jeruzalem waren, zeggende:

¹Huailai in, Jerusalem khua a om Pharisaite leh laigelhmite Jesu kiang ah a hong ua,

²Waarom overtreden Uw discipelen de inzetting der ouden? Want zij wassen hun handen niet, wanneer zij brood zullen eten.

²Bangdia na nungzuite upate thugousiah a talek nak uh ahia? tanghou a nek chiang un a khut uh a sil ngeikei uh, a chi ua.

³Maar Hij, antwoordende, zeide tot hen: Waarom overtreedt ook gij het gebod Gods, door uw inzetting?

³Huan, aman tuh a kiang uah, Nou leng bang dia na thugousiah ziak ua Pathian thupiak a talek na hi ua?

⁴Want God heeft geboden, zeggende: Eert uwen vader en moeder, en: Wie vader of moeder vloekt, die zal de dood sterven.

⁴Pathian in, Na nu leh na pa zah in, Kuapeuh a nu hiam a pa hiam gensia tuh si ngeingei heh, a chi ngal a.

⁵Maar gij zegt: Zo wie tot vader of moeder zal zeggen: Het is een gave, zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen; en zijn vader of zijn moeder geenszins zal eren, die voldoet.

⁵Nou bel, Kuapeuh a nu hiam a pa hiam kiang a, Non zatna ding Pathian kiang a piak a hita, chi peuhmah in,

⁶En gij hebt alzo Gods gebod krachteloos gemaakt door uw inzetting.

⁶a nu leh a pa a zah ding a hikei, na chi ua. Huchiin na thugousiah ziak un Pathian thu tuh bangmahlou na suah uh.

⁷Gij geveinsden! Wel heeft Jesaja van u geprofeteerd, zeggende:

⁷Nou lepchiahte, Isaiin na tungtang thu uh a na genkhol dik mahmah hi.

⁸Dit volk genaakt Mij met hun mond, en eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij;

⁸Hiai miten a kam un a hon zah ua, himahleh a lungtang un a hon gamlat uhi.

⁹Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden van mensen zijn.

⁹Abang abang hileh, a thuhilhna uah mihing thupiak a hilh ziak un a hon biak uh a thawn mai ahi, chiin, a chi a, a dawng a.

¹⁰En als Hij de schare tot Zich geroepen had, zeide Hij tot hen: Hoort en verstaat.

¹⁰Huan, mipi a sam a, a kiang uah, Ngaikhia unla, na theisiam un;

¹¹Hetgeen ten monde ingaat, ontreinigt den mens niet; maar hetgeen ten monde uitgaat, dat ontreinigt den mens.

¹¹Kam a lut mihing hihnin a pang ahi kei; himahleh kam a pawt in, huai ngei in mihing a hihnin ahi zaw, a chi a.

¹²Toen kwamen Zijn discipelen tot Hem, en zeiden tot Hem: Weet Gij wel, dat de Farizeen deze rede horende, geergerd zijn geweest?

¹²Huailai in a nungzuite a hongpai ua, a kiang ah, Pharisaiten huai thu a zak ua a lungkimlouhdan uh na thei hia? a chi ua.

¹³Maar Hij, antwoordende zeide: Alle plant, die Mijn hemelse Vader niet geplant heeft, zal uitgeroeid worden.

¹³Aman tuh, Kung tengteng ka Pa van a om suanlouh tuh bohkhiak in a om ding.

¹⁴Laat hen varen; zij zijn blinde leidslieden der blinden. Indien nu de blinde den blinde leidt, zo zullen zij beiden in de gracht vallen.

¹⁴Amaute awlmoh kei un: mittaw makai ahi uh; huchi in mittaw in mittaw mah a pi leh kokhuk ah a ke khawm ding uh, a chi a, a dawng a.

¹⁵En Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Verklaar ons deze gelijkenis.

¹⁵Huan, Peter in a kiang ah, Huai gentehna thu hon hilhchian tanla, chi in a dong a.

¹⁶Maar Jezus zeide: Zijt ook gijlieden alsnog onwetende?

¹⁶Huan aman, Tutan a nou leng theihna neilou a om nalai na hi umaw?

¹⁷Verstaat gij nog niet, dat al wat ten monde ingaat, in de buik komt, en in de heimelijkheid wordt uitgeworpen?

¹⁷Kam a lut peuhmah gil ah a ke khia a, dailenna ah paihkhiak in a om chih na theikei ua hia?

¹⁸Maar die dingen, die ten monde uitgaan, komen voort uit het hart, en dezelve ontreinigen den mens.

¹⁸Kam a pawtte bel lungtang a hong pawt ahi ua: huaite ngeingei in mihing a hihnin nak.

¹⁹Want uit het hart komen voort boze bedenkingen, doodslagen, overspelen, hoererijen, dieverijen, valse getuigenissen, lasteringen.

¹⁹Lungtang a kipan in ngaihtuahna giloute, tualthahnate, angkawmnate, kingaihnate, guktaknate, heknate, gensiatnate a hong pawt nak;

²⁰Deze dingen zijn het, die den mens ontreinigen; maar het eten met ongewassen handen ontreinigt den mens niet.

²⁰huaite ahi mihing hihnin; khut sil lou a an nek in mi a hihnin kei, a chi a.

²¹En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon.

²¹Huan, Jesu hiai a kipan a pawt a, Tura leh Sidon uk ah a paita.

²²En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten.

²²Huan, ngaidih, huai gam a kipan Kanan numei khat a hong pawt a, Toupa, David Tapa, ka tungah zahngai in, ka tanu dawi in lungkhamhuaipi in a man a, chi in, a kikou a.

²³Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na.

²³Aman bel kam khat in leng a dawngkei. Huan, a nungjuite'n, I nung ah a kikou a kikou ngal a, paisak mai tanla, chi in a hon ngen ua.

²⁴Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.

²⁴Aman bel, Israel nam lak a belam mangte kiang lou ngal ah sawl ka hikei a chi a, a dawng a.

²⁵En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!

²⁵Himahleh, numei tuh a hong pai a, Toupa hon huh in, chi in, chibai a buk a.

²⁶Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens voor te werpen.

²⁶Huan, aman, Tate tanghou laksak a, uite kiang a paih a kilawm kei, a chi a, a dawng a.

²⁷En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel hunner heren.

²⁷Huan, aman, Toupa, hih jaw ahi a; himahleh, uiten leng a pu uh dohkan a kipan a tanghou nen kia a ne jel sam ve ua oi, a chi a.

²⁸Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.

²⁸Huaitak in Jesun a kiang ah, Numei, na ginna thupi na tel e; na deih bang tak in na tungah om hen, a chi a, a dawng a, Huchi in a tanu tuh, huaihun ngei in a hong damta.

²⁹En Jezus, van daar vertrekkende, kwam aan de zee van Galilea, en klom op den berg, en zat daar neder.

²⁹Huan, Jesu huai a kipan a pai a, Galili dil kiang a hongtung a: huan, tang ah a paitou a, huailai ah a tuta a.

³⁰En vele scharen zijn tot Hem gekomen, hebbende bij zich kreupelen, blinden, stommen, lammen, en vele anderen, en wierpen ze voor de voeten van Jezus; en Hij genas dezelve.

³⁰Huan, mipi tampitak, khebaite, mittawte, pautheiloute, piangsualte leh midang tampi honpi in, a kiang ah a hongpai ua; huan, a na hihdam chiatta.

³¹Alzo dat de scharen zich verwonderden, ziende de stommen sprekende, de lammen gezond, de kreupelen wandelende, en de blinden ziende; en zij verheerlijkten den God Israels.

³¹Huchi in, mipin pautheiloute hong pau a, piangsualte hong hoih a, khebaite khe a pai a, mittawte'n hon mutheita uh chih a muh un lamdang a sa mahmah ua; huchi in Israelte Pathian tuh a phatta uh.

³²En Jezus, Zijn discipelen tot Zich geroepen hebbende, zeide: Ik word innerlijk met ontferming bewogen over de schare, omdat zij nu drie dagen bij Mij gebleven zijn, en hebben niet wat zij eten zouden; en Ik wil hen niet nuchteren van Mij laten, opdat zij op den weg niet bezwijken.

³²Huan, Jesun a nungjuite a sam a, Mipite tu in ni thum ka kiang ah a omta ua, nek ding bangmah a neihlouh jiak un, ka hehpih mahmah; anngawl in ka paisak utkei hi, huchilou in jaw lamkal ah a bah kha ding uh, a chi a.

³³En Zijn discipelen zeiden tot Hem: Van waar zullen wij zovele broden in de woestijn bekomen, dat wij zulk een grote schare zouden verzadigen?

³³Huan, nungjuiten tuh a kiang ah, Mipi hiai zahzah vahna khop tanghou hu zahzah gamdai ah koi a kipan in i mu dia? A chi ua.

³⁴En Jezus zeide tot hen: Hoevele broden hebt gij? Zij zeiden: Zeven, en weinige visjes.

³⁴Huan, Jesun a kiang uah, Tanghou phel bangzah na nei ua? A chi a. Huan, amau tuh a kiang ah, Phel sagih, nga neu tawmchik toh, a chi ua.

³⁵En Hij gebood den scharen neder te zitten op de aarde.

³⁵Huan, aman tuh lei a tu ding in mipite thu a pia a.

³⁶En Hij nam de zeven broden en de vissen, en als Hij gedankt had, brak Hij ze, en gaf ze Zijn discipelen; en de discipelen gaven ze aan de schare.

³⁶Huan, tanghou phel sagih leh ngate a la a, kipahthu a gen a, a balkham a, nungzuite kiang ah a pia a, huan nungjuiten mipite kiang ah a pe sawn uh.

³⁷En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, zeven volle manden.

³⁷Huan, a vek un a ne ua, a vah chiat ta ua; anek val nen uleng, bawmpi sagih dim a ngah uh.

³⁸En die daar gegeten hadden, waren vier duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen.

³⁸A nete tuh numei leh naupang simlouh in, piching ngen leng sangli ahi uh.Huan mipite a sawl mang nung in long ah a tuang a. Magadan gam a hongtungta.

³⁹En de scharen van Zich gelaten hebbende, ging Hij in het schip, en kwam in de landpalen van Magdala.

³⁹Huan mipite a sawl mang nung in long ah a tuang a. Magadan gam a hongtungta.