¹Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;

¹Ka tapa, na inveng adia moh khu dia na din leh, mikhual adinga na khut na kichiam leh,

²Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.

²Na kama thute a awk na hiha, na kama thute a mat na hih leh,

³Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.

³Tuin hiai hihin, ka tapa, nang leh nang kihonkhiain, na inveng khut sungah na hongom chih theiin; kuanin, nang leh nang kiniamkhiak inla, na inveng vangen ngutngut in.

⁴Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering.

⁴Na mitte ihmu sak kenla, na mitvunte leng lusu sak sam ken.

⁵Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.

⁵Gamvakpa khuta sakhipi bangin kihonkhia in, thangkampa khuta vasa bangin.

⁶Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;

⁶Miksi kiangah hoh in, nang thadah; a lampite ngaihtuah inla, pil in:

⁷Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,

⁷Hausa, heutu, hiam vaihawmmi, neilouin,

⁸Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.

⁸Nipi chiangin a an a sutuaha, pawltak chiangin a an a kaikhawm hi.

⁹Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?

⁹Bang tan ihmu ding na hia, aw thadah? Na ihmutna akipan chikchianga thou ding na hia?

¹⁰Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;

¹⁰Neukha ihmut lai, neukha lusuk, ihmu dinga neukha khutte khep:

¹¹Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.

¹¹Huchiin na gentheihna guta bangin a hongpai dia, huan na taksapna mi kigalvan bangin.

¹²Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

¹²Mi phatuam lou, mi gilou; kam kiuangsak toh a vaka;

¹³Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;

¹³A mittein chiamtehna a bawla, a khetein thu a gena, a khutzung tein chiamtehna a bawl;

¹⁴In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.

¹⁴A lungtang sungah hoihlouhna a oma, gilou a gel gige; kilemlouhna a tuh naknak.

¹⁵Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.

¹⁵Huaijiakin a tuahsiatna thakhatin a hongtung dia; thakhata kek gawp in a om dia, a hihdamna beiin.

¹⁶Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:

¹⁶Toupan a muhdah thil guk a oma; ahi, amah adia kihhuai sagih a om hi:

¹⁷Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;

¹⁷Mit kiuangsakte, lei juauthei, mi hoih sisan suah khutte;

¹⁸Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;

¹⁸Ngaihtuahna gilou ngaihtuah lungtang, siatna hih dinga kin tai khete;

¹⁹Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.

¹⁹Juau thugen palai taklou, leh unaute laka kilemlouhna tuh.

²⁰Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.

²⁰Ka tapa, na pa thupiak juiin, huan na nu dan mangngilh ken:

²¹Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.

²¹Na lungtang tungah vial gige inla, na ngawng kimah khihin.

²²Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.

²²Na vak chiangin, nang a honpi ding: na ihmut chiangin, nang a honveng ding hi; huan na khanloh chiangin, nang a honhoupih ding.

²³Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;

²³Thupiak lah khawnvak ahi ngala: huan dan vakna ahi; huchiin hilhna taihilhna hinna lampi ahi:

²⁴Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.

²⁴Numei gilou akipan nang honkem ding, mikhual lei maitangphatna akipanin.

²⁵Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.

²⁵Na lungtangin a kilawmna lunggulh ken; a mitvuntein nang honman kei hen.

²⁶Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.

²⁶Numaei kijuaknu jiakin pasal tanghou thema matin a om hi: huchiin angkawmnun hinna manpha a zong sek hi.

²⁷Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?

²⁷Min a ang sungah mei a la thei diam, a puante a kang kei diam?

²⁸Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?

²⁸Ahihkeileh mi suangkuangthei sa tungah a vak thei diam, a khete a kang kei diam?

²⁹Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.

²⁹Huchibangin kuapeuh a inveng ji huan; kuapeuh amah khoih gawtlouh a om kei ding.

³⁰Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;

³⁰Miten guta a musit kei ua, a gil kiallaia a kha lungtaisak dinga a guk leh:

³¹En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.

³¹Himahleh muha a om leh, azah sagihin a din ding; a ina vantengteng a pe ding hi.

³²Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;

³²Kuapeuh angkawm theisiamna bei ahi: amah kha hihse dinga a hih ahi.

³³Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.

³³Liamnate leh zumhuaite a mu ding; huan a zahpihhuaina nulmang ahi kei ding.

³⁴Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.

³⁴Mullitna lah mi thangpaihna ahi ngala; huchiin phulak ni chiangin a hawi kei ding hi.Tatna a limsak kei dinga; thilpiak tampi pe lechin leng, lungdamin a om kei ding hi.

³⁵Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

³⁵Tatna a limsak kei dinga; thilpiak tampi pe lechin leng, lungdamin a om kei ding hi.