¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester.

¹Toupa aw, nangmah ah ka ginna ka koih jela; chickmah chiangin leng zahlakin hon omsak kenla: na diktatna jiakin honhumbit in.

²Op U, o HEERE! betrouw ik, laat mij niet beschaamd worden in eeuwigheid; help mij uit door Uw gerechtigheid.

²Kei lamah na bil hondoh inla; honhumbit menin: kei dingin suangpi kiptak, hon hondamna dingin bitna in’ hong hi in.

³Neig Uw oor tot mij, red mij haastelijk; wees mij tot een sterke Rotssteen, tot een zeer vast Huis, om mij te behouden.

³Nang tuh ka suangpi leh ka kulhpi nahi ngala; huaijiakin na min jiakin hon piin hon kaiin.

⁴Want Gij zijt mijn Steenrots en mijn Burg; leid mij dan, en voer mij, om Uws Naams wil.

⁴Ka awkna dinga aguka len a phah lak uah honkai khiain; nang ka insang na hi ngala.

⁵Doe mij uitgaan uit het net, dat zij voor mij verborgen hebben, want Gij zijt mijn Sterkte.

⁵Na khut ah ka kha kon kemsak hi: Toupa aw, thutak Pathian, nang non tanta hi.

⁶In Uw hand beveel ik mijn geest; Gij hebt mij verlost, HEERE, Gij, God der waarheid!

⁶Thil bangpeuh ginalou peuh ngaihtuahte tuh ka hua a; ken bel Toupa ka kamuang ahi.

⁷Ik haat degenen, die op valse ijdelheden acht nemen, en ik betrouw op den HEERE.

⁷Na chitna jiakin ka nuamin ka kipak dinga; ka mangbatna na mu gige ngala; ka hinna a mangbat laiin leng na theigige hi.

⁸Ik zal mij verheugen en verblijden in Uw goedertierenheid, omdat Gij mijn ellende hebt aangezien, en mijn ziel in benauwdheden gekend;

⁸Huan, hondoumi khut ah nang non khumta keia; ka khe mun awng thawl takah na nga zota hi.

⁹En mij niet hebt overgeleverd in de hand des vijands; Gij hebt mijn voeten doen staan in de ruimte.

⁹Toupa aw, honhehpihin, mangbangin ka om ngala; ka mit lungkham na jiakin a se huaihuai ahi, ka hinna leh ka pumpi nangawn.

¹⁰Wees mij genadig, HEERE! want mij is bange; van verdriet is doorknaagd mijn oog, mijn ziel en mijn buik.

¹⁰Ka damsung lungkhamna in a mangbangta ngeia, ka kumte thum na in a beita hi: ka thulimlouhna jiakin ka tha a jaw a, ka guhte leng a segawp hi.

¹¹Want mijn leven is verteerd van droefenis, en mijn jaren van zuchten; mijn kracht is vervallen door mijn ongerechtigheid, en mijn beenderen zijn doorknaagd.

¹¹Hondoute jiakin ka min a hong seta a, ahi ka vengte lakah nakpi in a seta hi, ka meltheihte a dingin leng kihtakhuaipi ka hita hi: kho laka hon muten lah hon taisan ta ngal ua.

¹²Vanwege al mijn wederpartijders ben ik, ook mijn naburen, grotelijks tot een smaad geworden, en mijn bekenden tot een schrik; die mij op de straten zien, vlieden van mij weg.

¹²Misi a mangngilh bangtak un mangngilh in ka om a: bel kitam bang lel ka hita hi.

¹³Ik ben uit het hart vergeten als een dode; ik ben geworden als een bedorven vat.

¹³Mi tampi hon hekna ka za ngala, ka kima kihtakhuai om tuh hon sawm khawm lai un, ka hinna hon laksak a tum uhi.

¹⁴Want ik hoorde de naspraak van velen; vreze is van rondom, dewijl zij te zamen tegen mij raadslaan; zij denken mijn ziel te nemen.

¹⁴Himahleh, Toupa aw, ka hon muanga: ka Pathian nahi ka chi a.

¹⁵Maar ik vertrouw op U, o HEERE! Ik zeg: Gij zijt mijn God.

¹⁵Ka hunte na khut ah a oma, hondoute khut a kipan leh hon sim mohte lakah honhumbit in.

¹⁶Mijn tijden zijn in Uw hand; red mij van de hand mijner vijanden, en van mijn vervolgers.

¹⁶Na melin na sikha hon sunvak in; na chitna jiakin hon hondam in.

¹⁷Laat Uw aangezicht over Uw knecht lichten; verlos mij door Uw goedertierenheid.

¹⁷Toupa aw, zahlakin hon omsak ken; kon sam ngala: mi gilousalou zahlak in om uhen la, Sheol ah dai dinden in om uhen.

¹⁸HEERE! laat mij niet beschaamd worden, want ik roep U aan; laat de goddelozen beschaamd worden, laat hen zwijgen in het graf.

¹⁸Muk juautheite pau theilou in om uhen; huaiten tuh kisathei leh musit kawmin pau taltakin mi diktat te a gense jel uhi.

¹⁹Laat de valse lippen stom worden, die hard spreken tegen den rechtvaardige, in hoogmoed en verachting.

¹⁹Na hoihna, nangmah laudamsiamte a dingin na kholkhawm tuh thupi natel e aw! Mihing tate mitmuha muanna koihte a dinga na hih sak pen tak.

²⁰O, hoe groot is Uw goed, dat Gij weggelegd hebt voor degenen, die U vrezen; dat Gij gewrocht hebt voor degenen, die op U betrouwen, in de tegenwoordigheid der mensenkinderen!

²⁰Amau tuh mihing omna lakah na humbitna mitmuh in na selgu dinga: lei selhatna lakah bukta ah na koih gu ding hi.

²¹Gij verbergt hen in het verborgene Uws aangezichts voor de hoogmoedigheden des mans; Gij versteekt hen in een hut voor de twist der tongen.

²¹Toupa phatin om hen: a chitdan lamdang tak tuh khopi kiptak ah a hon musak ngala.

²²Geloofd zij de HEERE, want Hij heeft Zijn goedertierenheid aan mij wonderlijk gemaakt, mij voerende als in een vaste stad.

²²Kei lah, ka hamhaih in, Na itmuh a kipan paih mangin ka omta, ka na chi maimah a; himahleh ka hon sapa hehpihna kon ngetna awte nana za ngala.

²³Ik zeide wel in mijn haasten: Ik ben afgesneden van voor Uw ogen; dan nog hoordet Gij de stem mijner smekingen, als ik tot U riep.

²³A mi siangthou tengtengte aw, Toupa it un: Toupan mi ginom a humbit a, kisatheitaka gamta tuh nakpi tkain a thuk jel hi.Toupa lamen tengtengte aw, hattakin om unla, na lungtang uh hangsak un.

²⁴Hebt den HEERE lief, gij, al Zijn gunstgenoten! want de HEERE behoedt de gelovigen, en vergeldt overvloediglijk dengene, die hoogmoed bedrijft. [ (Psalms 31:25) Zijt sterk, en Hij zal ulieder hart versterken, allen gij, die op den HEERE hoopt! ]

²⁴Toupa lamen tengtengte aw, hattakin om unla, na lungtang uh hangsak un.