¹Een psalm van David. Twist, HEERE! met mijn twisters; strijd met mijn bestrijders.

¹Toupa aw, honsualte nang sualin: hondoute nang douin.

²Grijp het schild en de rondas, en sta op tot mijn hulp.

²Phaw neu leh phaw lian lenin, honpanpih dingin ding in:

³En breng de spies voort, en sluit den weg toe, mijn vervolgers tegemoet; zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil.

³Tei leng phawi inla, hon delhte lam na dalin: ka hinna kiangah, Na hondampa ka hi, chi in.

⁴Laat hen beschaamd en te schande worden, die mijn ziel zoeken; laat hen achterwaarts gedreven en schaamrood worden, die kwaad tegen mij bedenken.

⁴Ka hinna hihmang tuma zongte zahlak saka hihzumin om uhen: hon hihsiatna dinga thubawlte, taijak sakin gending theilou hialin om uhen.

⁵Laat hen worden als kaf voor den wind, en de Engel des HEEREN drijve hen weg.

⁵Toupa angelin hawl kawm jela buhsi huihin a mutleng bangin om uhen.

⁶Hun weg zij duister en gans slibberig; en de Engel des HEEREN vervolge hen.

⁶Toupa angelin delh kawm jela, a lampi uh mial tak leh nal tak hi hen.

⁷Want zij hebben zonder oorzaak de groeve van hun net voor mij verborgen; zij hebben zonder oorzaak gegraven voor mijn ziel.

⁷A jiak omlouin honmatna ding un a len uh kokhuk ah a phah gu ua, a jiak omlouin ka hinna kiakna dingin kokhuk a tou ngal uhi.

⁸De verwoesting overkome hem, dat hij het niet wete, en zijn net, dat hij verborgen heeft, vange hemzelven; hij valle daarin met verwoesting.

⁸A ki ginlouh laiin siatna a tungah tung henla; a len phah gukah amah mah awk henla: huaiah ke sia hen.

⁹Zo zal mijn ziel zich verheugen in den HEERE; zij zal vrolijk zijn in Zijn heil.

⁹Huchiin ka hinna Toupa ah a nuam ding hi: a hotdamna ah a kipak ding.

¹⁰Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is U gelijk! U, Die den ellendige redt van dien, die sterker is dan hij, en den ellendige en nooddruftige van zijn berover.

¹⁰Ka guh tengteng in, Toupa, migenthei a lanzoh vuallouh laka humbitpa ahi, tagah leh genthei, a hihgampa laka humbitpa, nang bang mawngmawng kua a om? a chi ding.

¹¹Wrevelige getuigen staan er op; hetgeen ik niet weet, eisen zij van mij.

¹¹Theihpih diktatlou hialte a hong ding ua; ka thiltheih hetlouh thu ahte thu a hon dong ua.

¹²Zij vergelden mij kwaad voor goed, de beroving mijner ziel.

¹²Ka hinna in thil tan khop in thil hoih thil sia in a hondin hi.

¹³Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem.

¹³Ken bel, a damlouh lai un, ka puansilh tuh saiip ahi a: ka hinna anngawlin ka hih genthei ngala; ka thumna tuh keimah angsung ngeiah a hongkik nawn hi.

¹⁴Ik ging steeds, alsof het een vriend, alsof het mij een broeder geweest ware; ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt.

¹⁴Ka lawm hiam, ka unau hiam leng hi heh aw a tung ua ka omdan ding bang in ahi ka om: mi a nu kah bangin sunin ka kun hi.

¹⁵Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, en zwegen niet stil.

¹⁵Himahleh kei ka bai leh amau a kipak sem ua, a kikhawm hial ua: mi vuak hatte honsual ding in a kikhawm ua, huai lah ka nathei ngal kei a: tawpnuam louin honhih ek uhi.

¹⁶Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden.

¹⁶Ankuang luina a nuihja chiamnuihna gente bang phetin a ha uh hon gawi khum uhi.

¹⁷HEERE! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen.

¹⁷Toupa, nang bangtan ahia na et ding? Ka hinna hihsiat a tupna lak uah honkhia inla, ka neih sunpen humpinelkai lakah hon khia in.

¹⁸Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen.

¹⁸Kikhopna thupi takah kipahthu ka honhilh dinga: mi tampi lakah ka hon phat ding hi.

¹⁹Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijanden zijn; noch wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten.

¹⁹Ka melmaten diklou takah hon otsan kei uhen: bangmah lou a honhote leng a mit un kihoupih sam kei uhen.

²⁰Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land.

²⁰Kituahna thu himhima gen ngal kei ua: hiai gam a om hiathiat te khemna thute a ngaihtuah jaw uhi.

²¹En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien!

²¹Ahi, a kam un hon kamkat khum ua; Ku! Ku! i mitin i muta a chi ua.

²²HEERE! Gij hebt het gezien, zwijg niet; HEERE! wees niet verre van mij.

²²Toupa aw, nang na mu hi, daihsan ken. Toupa aw, hon gamlat mahmah ken.

²³Ontwaak en word wakker tot mijn recht; mijn God en HEERE! tot mijn twistzaak.

²³Ka Pathian leh ka Toupa aw, ka vaihawm dingin, ahi, ka thu a hon gum dingin, kihalhsak inla, hakin.

²⁴Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God! en laat hen zich over mij niet verblijden.

²⁴Toupa ka Pathian aw, na diktatna bangjelin vai honhawm sak inla; amauten hon otsan kei uhen.

²⁵Laat hen niet zeggen in hun hart: Heah, onze ziel! laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!

²⁵A lungsim un, Nuam e! Huchi bang a keimaw i deih, chi kei uhen. Amah i valh khinta, chi sam kei uhen.

²⁶Laat hen beschaamd en te zamen schaamrood worden, die zich in mijn kwaad verblijden; laat hen met schaamte en schande bekleed worden, die zich tegen mij groot maken.

²⁶Ka siatna tunga kipakte zahlak leh gending beiin om chiat uhenla; ka tung a kiliansakte zahlakna leh zumna silhsakte zahlakna leh zumna silhsak in om uhen.

²⁷Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot den vrede Zijns knechts!

²⁷Ka diktatna tunga kipakte nuama kikouin kipak takin om uhenla: Ahi, a sikha vangphatna tunga kipak sak Toupa tuh pahtawiin om hen, chi gige uhen.Huchiin, ka leiin na diktatna thu a gen dinga, na phatna thu leng nitumin a gen ding hi.

²⁸Zo zal mijn tong vermelden Uw gerechtigheid, en Uw lof den gansen dag.

²⁸Huchiin, ka leiin na diktatna thu a gen dinga, na phatna thu leng nitumin a gen ding hi.