¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester, voor Jeduthun.

¹Ka leia thil ka hihkhelh louhna dingin ka omdante ka veng hoih dinga; mi gilou-saloute ka maa a om sung teng uh ka kam mukgak nain ka gak ding ka chi.

²Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.

²Huchiin dai didein pau louin ka om a, a hoihlam ah leng ka dai dide a; himahleh ka lungngaihna tuh tohthohin a om zosopa.

³Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.

³Ka sung ah ka lung a sa vutvut; ka ngaihtuah ka ngaihtuah in mei tuh a kuang khia a; huan, ka leiin thu ka genta hi.

⁴Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking; toen sprak ik met mijn tong:

⁴Toupa, ka tawpna ding leh, ka damchiang ding, bangchi ahi, chih, hon theisak inla; ka hinna bek in dan hontheisak in.

⁵HEERE! maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij.

⁵Ngaiin, ka damsung tuh khutpek tan phetin na siama; ka kum tuh na mitmuhin bangmah tham ahi keia; mi chih a hoih lai pen un a vek un bangmahlou lel ahi uhi. Selah.

⁶Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is een ieder mens, hoe vast hij staat, enkel ijdelheid. Sela.

⁶Mi chih nuamsa bangin a vak ngei ua; a mawk buai ngei nak uhi. Gou a khawl khawm ua, a luah ding lah a theikei uhi.

⁷Immers wandelt de mens als in een beeld, immers woelen zij ijdelijk; men brengt bijeen, en men weet niet, wie het naar zich nemen zal.

⁷Huan, Toupa, tunah bang ka ngak dia? Nangmah ah ahi ka lametna a om.

⁸En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.

⁸Ka tatlekna tengteng lakah honhonkhia inla: mihai gensiat in hon omsak ken.

⁹Verlos mij van al mijn overtredingen; en stel mij niet tot een smaad des dwazen.

⁹Nangmah hih a hih jiak in ka pau keia, ka kam leng ka ka kei hi.

¹⁰Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan.

¹⁰Na hasotna ka kiang akipan honlak suansak inla; na khut khaka hihman ka hi hi.

¹¹Neem Uw plage van op mij weg, ik ben bezweken van de bestrijding Uwer hand.

¹¹Mi a tatlekna jiaka thuhilha na sawiin, a deihlai pen leikha bangin na hihse naka; mi chih bangmahlou lel ahi uhi. Selah.

¹²Kastijdt Gij iemand met straffingen om de ongerechtigheid, zo doet Gij zijn bevalligheid smelten als een mot; immers is een ieder mens ijdelheid. Sela.

¹²Toupa aw, ka thumna ngaikhia inla, ka kikou na ah na bil doh inla; ka khitui kia daihsan ken: na mikhual ka hi a, ka pipute tengteng bangin zintammi ka hi ngala.Aw, hiai a kipan ka pawta, ka omlouh paisuak vengveng main, ka halh nawnna ding in honhawi in.

¹³Hoor, HEERE! mijn gebed, en neem mijn geroep ter ore; zwijg niet tot mijn tranen; want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijn vaders. [ (Psalms 39:14) Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet meer zij. ]

¹³Aw, hiai a kipan ka pawta, ka omlouh paisuak vengveng main, ka halh nawnna ding in honhawi in.