¹Als Mordechai wist al wat er geschied was, zo verscheurde Mordechai zijn klederen, en hij trok een zak aan met as; en hij ging uit door het midden der stad, en hij riep met een groot en bitter geroep.

¹Ko je Mardohej zvedel, kaj se je zgodilo, raztrga svojo obleko in se ogrne z raševnikom in potrese s pepelom in gre ven v mesto ter vpije glasno in bridko.

²En hij kwam tot voor de poort des konings; want niemand mocht in des konings poort inkomen, bekleed met een zak.

²In pride prav do vrat kraljevih; kajti nihče ni smel stopiti skozi vrata kraljeva, oblečen v raševnik.

³En in alle en een ieder landschap en plaats, waar het woord des konings en zijn wet aankwam, was een grote rouw onder de Joden, met vasten, en geween, en misbaar; vele lagen in zakken en as.

³In v vsaki pokrajini, kamorkoli je dospelo kraljevo povelje in njegov ukaz, je bila velika žalost med Judi, in postili so se in plakali in jadikovali ter mnogi so ležali na raševini in pepelu.

⁴Toen kwamen Esthers jonge dochters en haar kamerlingen, en zij gaven het haar te kennen; en het deed de koningin zeer wee; en zij zond klederen om Mordechai aan te doen, en zijn zak van hem af te doen; maar hij nam ze niet aan.

⁴In Esterine dekle in njeni komorniki so prišli in so ji povedali o Mardoheju, in kraljica se je silno prestrašila. In pošlje oblačila, da bi se Mardohej vanje preoblekel in raševino dejal od sebe; on jih pa ni sprejel.

⁵Toen riep Esther Hatach, een van de kamerlingen des konings, welke hij voor haar gesteld had, en zij gaf hem bevel aan Mordechai, om te weten wat dit, en waarom dit ware.

⁵Tedaj pokliče Estera Hataha, enega kraljevih komornikov, ki ga ji je kralj dal v postrežbo, in mu naroči, naj gre k Mardoheju in zve, kaj je to in čemu tako dela?

⁶Als Hatach uitging tot Mordechai, op de straat der stad, die voor de poort des konings was,

⁶Hatah torej gre ven k Mardoheju na mestni trg, ki je bil pred kraljevimi vrati.

⁷Zo gaf Mordechai hem te kennen al wat hem wedervaren was, en de verklaring van het zilver, hetwelk Haman gezegd had te zullen wegen in de schatten des konings, voor de Joden, om deszelve om te brengen.

⁷In Mardohej mu pove vse, kar se mu je prigodilo, in število srebra, ki ga je Haman obljubil odtehtati v kraljevo zakladnico za Jude, da jih pogube.

⁸En hij gaf hem het afschrift der geschrevene wet, die te Susan gegeven was, om hen te verdelgen, dat hij het Esther liet zien, en haar te kennen gaf, en haar gebood, dat zij tot den koning ging, om hem te smeken, en van hem te verzoeken voor haar volk.

⁸Dal mu je tudi prepis lista s poveljem, ki je bilo izdano v Susanu, da se pokončajo, naj ga pokaže Esteri in ji to naznani ter naj ji veli, da gre noter h kralju in ga prosi usmiljenja ter pred obličjem njegovim milo prosi za ljudstvo svoje.

⁹Hatach nu kwam, en gaf Esther de woorden van Mordechai te kennen.

⁹In Hatah pride in sporoči Esteri besede Mardohejeve.

¹⁰Toen zeide Esther tot Hatach, en gaf hem bevel aan Mordechai:

¹⁰Tedaj govori Estera s Hatahom ter mu da sporočilo za Mardoheja, rekoč:

¹¹Alle knechten des konings, en het volk, der landschappen des konings, weten wel dat al wie tot den koning ingaat, in het binnenste voorhof, die niet geroepen is, hij zij man of vrouw, zijn enig vonnis zij, dat men hem dode, tenzij dat de koning den gouden scepter hem toereike, opdat hij levend blijve; ik nu ben deze dertig dagen niet geroepen om tot den koning in te komen.

¹¹Vsi kraljevi hlapci in ljudje kraljevih pokrajin vedo, da je ena postava za vsakega, bodisi mož ali žena, ki bi vstopil h kralju v notranji dvor, ne da bi bil poklican, da tak mora umreti, razen tistega, proti kateremu seže kralj z zlatim žezlom, da ostani živ. A jaz nisem bila pozvana, naj pridem noter h kralju, že trideset dni.

¹²En zij gaven de woorden van Esther aan Mordechai te kennen.

¹²In sporoče Mardoheju besede Esterine.

¹³Zo zeide Mordechai, dat men Esther wederom zeggen zou: Beeld u niet in, in uw ziel, dat gij zult ontkomen in het huis des konings, meer dan al de andere Joden.

¹³Mardohej pa veli odgovoriti Esteri: Ne misli pri sebi, da se otmeš v kraljevi hiši sama mimo vseh Judov.

¹⁴Want indien gij enigszins zwijgen zult te dezer tijd, zo zal den Joden verkwikking en verlossing uit een andere plaats ontstaan; maar gij en uws vaders huis zult omkomen; en wie weet, of gij niet om zulken tijd als deze is, tot dit koninkrijk geraakt zijt.

¹⁴Kajti ako boš docela molčala v tem času, pride olajšava in rešitev Judom iz drugega kraja, ti pa in očeta tvojega hiša bosta pokončani. In kdo ve, ali nisi za tak čas, kakršen je sedaj, dosegla kraljestva?

¹⁵Toen zeide Esther, dat men Mordechai weder aanzeggen zou:

¹⁵Nato veli Estera odgovoriti Mardoheju:

¹⁶Ga, vergader al de Joden, die te Susan gevonden worden, en vast voor mij, en eet of drinkt niet, in drie dagen, nacht noch dag; ik en mijn jonge dochters zullen ook alzo vasten, en alzo zal ik tot den koning ingaan, hetwelk niet naar de wet is. Wanneer ik dan omkome, zo kom ik om.

¹⁶Pojdi, zberi vse Jude, ki bivajo v Susanu, in postite se zame, da ne jeste in ne pijete tri dni, ne dan, ne noč; tudi jaz s svojimi deklami se bomo enako postile. In potem pojdem noter h kralju, dasi ni po postavi; in ako poginem, naj poginem!Odšel je torej Mardohej in storil vse, prav kakor mu je velela Estera.

¹⁷Toen ging Mordechai henen, en hij deed naar alles, wat Esther aan hem geboden had.

¹⁷Odšel je torej Mardohej in storil vse, prav kakor mu je velela Estera.