¹Het woord, dat van den HEERE geschied is tot Jeremia, als koning Zekekia tot hem zond Pashur, den zoon van Malchia, en Zefanja, den zoon van Maaseja, den priester, zeggende:

¹Beseda, ki je prišla Jeremiju od GOSPODA, ko je k njemu poslal kralj Zedekija Pashurja, Malkijevega sina, in Zefanija, Maasejevega sina, duhovnika, da naj rečeta:

²Vraag toch den HEERE voor ons, want Nebukadrezar, de koning van Babel, strijdt tegen ons; misschien zal de HEERE met ons doen naar al Zijn wonderen, dat hij van ons optrekke.

²Poprašaj, prosim, za nas GOSPODA, ker se Nebukadnezar, kralj babilonski, vojskuje zoper nas; morebiti stori GOSPOD z nami po vseh čudovitih delih svojih, da pojde on od nas.

³Toen zeide Jeremia tot hen: Zo zult gijlieden tot Zedekia zeggen:

³Rekel pa jima je Jeremija: Tako recita Zedekiju:

⁴Zo zegt de HEERE, de God Israels: Ziet, Ik zal de krijgswapenen omwenden, die in ulieder hand zijn, met dewelke gij strijdt tegen den koning van Babel en tegen de Chaldeen, die u belegeren, van buiten aan den muur; en Ik zal ze verzamelen in het midden van deze stad.

⁴Tako pravi GOSPOD, Bog Izraelov: Glej, jaz obrnem nazaj vojno orožje, ki je v vaših rokah, ki se ž njim bojujete zoper kralja babilonskega in zoper Kaldejce, ki vas oblegajo zunaj zida, in ga skupim sredi tega mesta.

⁵En Ik Zelf zal tegen ulieden strijden, met een uitgestrekte hand en met een sterken arm, ja, met toorn, en met grimmigheid, en met grote verbolgenheid.

⁵In sam se bom bojeval z vami z iztegnjeno roko in z močno ramo, in to z jezo in srdom in s togoto veliko.

⁶En Ik zal de inwoners dezer stad slaan, zowel de mensen als de beesten; door een grote pestilentie zullen zij sterven.

⁶In udarim prebivalce tega mesta, ljudi in živino; od kuge velike bodo mrli.

⁷En daarna, spreekt de HEERE, zal Ik Zedekia, den koning van Juda, en zijn knechten, en het volk, en die in deze stad overgebleven zijn, van de pestilentie, van het zwaard en van den honger, geven in de hand van Nebukadrezar, den koning van Babel, en in de hand hunner vijanden, en in de hand dergenen, die hun ziel zoeken; en hij zal ze slaan met de scherpte des zwaards; hij zal ze niet sparen, noch verschonen, noch zich ontfermen.

⁷Potem pa, govori GOSPOD, izdam Zedekija, kralja Judovega, in hlapce njegove in ljudstvo, kar ga namreč preostane v tem mestu od kuge, od meča in od glada, v roko Nebukadnezarja, kralja babilonskega, in v roko njih sovražnikov in v roko onih, ki jim strežejo po življenju; in on jih udari z ostrino meča, ne bo jim prizanašal in milosti ne bo poznal in usmiljenja.

⁸En tot dit volk zult gij zeggen: Zo zegt de HEERE: Ziet, Ik stel voor ulieder aangezicht den weg des levens en den weg des doods.

⁸Temu ljudstvu pa reci: Tako pravi GOSPOD: Glejte, jaz vam predlagam pot življenja in pot smrti.

⁹Die in deze stad blijft, zal sterven door het zwaard, of door den honger, of door de pestilentie; maar die er uitgaat en valt tot de Chaldeen, die ulieden belegeren, die zal leven, en zijn ziel zal hem tot een buit zijn.

⁹Kdor ostane v tem mestu, umre od meča ali glada ali kuge; kdor pa pojde ven in uskoči h Kaldejcem, ki vas oblegajo, bo živel in življenje njegovo mu bode namesto plena.

¹⁰Want Ik heb Mijn aangezicht tegen deze stad gesteld ten kwade en niet ten goede, spreekt de HEERE; zij zal gegeven worden in de hand des konings van Babel, en hij zal ze met vuur verbranden.

¹⁰Kajti obrnil sem srdito obličje svoje proti temu mestu v hudo in ne v dobro, govori GOSPOD; v roko kralja babilonskega bo izdano, in ga sežge z ognjem. –

¹¹En aangaande het huis des konings van Juda, hoort des HEEREN woord.

¹¹Kar se pa tiče hiše kralja Judovega, poslušajte besedo Gospodovo:

¹²O huis Davids! zo zegt de HEERE: Richt des morgens recht, en verlost den beroofde uit den hand des verdrukkers; opdat Mijn gramschap niet uitvare als een vuur, en brande, dat niemand blussen kunne, vanwege de boosheid uwer handelingen.

¹²O hiša Davidova, tako pravi GOSPOD: Delajte vsako jutro pravico in otmite ga, ki trpi ropanje, iz roke zatiralca, da ne šine kakor ogenj srd moj in gorí neugasno zavoljo hudobe vaših dejanj.

¹³Ziet, Ik wil aan u, gij inwoneres des dals, gij rots van het plein! spreekt de HEERE; gijlieden, die zegt: Wie zou tegen ons afkomen, of wie zou komen in onze woningen?

¹³Glej, jaz sem zoper tebe, o prebivalka v dolini in na skali tiste ravnine, govori GOSPOD, zoper vas, ki govorite: Kdo pride doli proti nam? ali kdo stopi v prebivališča naša?In pokoril vas bom po sadu vaših dejanj, govori GOSPOD; in zanetim ogenj v gozdu njenem, ki pokonča vse, kar stoji okoli nje.

¹⁴En Ik zal over ulieden bezoeking doen naar de vrucht uwer handelingen, spreekt de HEERE; en Ik zal een vuur aansteken in haar woud, dat zal verteren al wat rondom haar is.

¹⁴In pokoril vas bom po sadu vaših dejanj, govori GOSPOD; in zanetim ogenj v gozdu njenem, ki pokonča vse, kar stoji okoli nje.