¹Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:

¹Nato odgovori Bildad Šuhec in reče:

²Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?

²Doklej še boš tako govoril in doklej bodo besede tvoje kakor silovit veter?

³Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?

³Ali Bog mogočni prevrača sodbo in Vsegamogočni prevrača li pravičnost?

⁴Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.

⁴Ako so grešili sinovi tvoji zoper njega, jih je izročil kazni za njih pregreho.

⁵Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;

⁵Ako boš zgodaj iskal Boga mogočnega in milosti prosil pri Vsegamogočnem,

⁶Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.

⁶če si čist in pošten: res se prebudi on tebi v prid in blagostanje povrne hiši pravičnosti tvoje;

⁷Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.

⁷in prejšnja sreča tvoja bode majhna proti poslednji, ki silno vzraste.

⁸Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.

⁸Kajti vprašaj, prosim, prejšnji rod in premisli, kar so preiskali njih očetje

⁹Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.

⁹(zakaj mi smo od včeraj in ničesar ne vemo, ker so naši dnevi le senca na zemlji):

¹⁰Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?

¹⁰te li ne bodo poučili in ti povedali, ne prineso li besed iz srca svojega?

¹¹Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?

¹¹Kjer ni močvirja, zraste li trstičje? in brez vode obrodi li bičje,

¹²Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.

¹²ki prej nego druge rastline, še neporezano, usahne?

¹³Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.

¹³Take so poti vsakemu, ki zabi Boga mogočnega, in kdor Ga zaničuje, njemu izgine upanje;

¹⁴Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.

¹⁴česar se nadeja, se mu izjalovi, pajčevinast je vsak njegov up.

¹⁵Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.

¹⁵Nasloni se na hišo svojo, pa ne bo stala, trdno se je oprime, pa se ne bo vzdržala.

¹⁶Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.

¹⁶Čvrst in sočnat na solncu se greje in po vsem vrtu razteza veje,

¹⁷Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.

¹⁷po kupu kamenja razvija svoje korenine, navzgor se oklepa hiše kamenene.

¹⁸Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.

¹⁸Ko ga pa iztrebi Gospodar, kraj njegov ga zataji: Nisem te videl nikdar!

¹⁹Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.

¹⁹Glej, to je pota njegovega slast! In iz prahu za njim zrastejo drugi.

²⁰Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;

²⁰Glej, Bog mogočni ne zavrže popolnega in ne bo podpiral roke hudobnežem.

²¹Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.

²¹Kadar ti napolni usta s smehom in ustnice z radostnim ukanjem,bodo v sramoto oblečeni tvoji sovražilci, in šatora brezbožnikov ne bode več.

²²Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.

²²bodo v sramoto oblečeni tvoji sovražilci, in šatora brezbožnikov ne bode več.