¹Zijt niet nijdig over de boze lieden, en laat u niet gelusten, om bij hen te zijn.

¹Ne zavidaj hudobnim ljudem in ne želi bivati ž njimi;

²Want hun hart bedenkt verwoesting, en hun lippen spreken moeite.

²ker na pogubo misli njih srce in nadlego govore njih ustnice.

³Door wijsheid wordt een huis gebouwd, en door verstandigheid bevestigd;

³Z modrostjo se hiša zida in z umnostjo se utrdi;

⁴En door wetenschap worden de binnenkameren vervuld met alle kostelijk en liefelijk goed.

⁴in po znanju se napolnijo hrami z vsem blagom dragim in prijetnim.

⁵Een wijs man is sterk; en een man van wetenschap maakt de kracht vast.

⁵Mož modri je močan in umni mož utrjuje krepkost svojo.

⁶Want door wijze raadslagen zult gij voor u den krijg voeren, en in de veelheid der raadgevers is de overwinning.

⁶Kajti z razumnim vodstvom se boš srečno vojskoval in zmago pridobil z množico svetovalcev.

⁷Alle wijsheid is voor den dwaze te hoog; hij zal in de poort zijn mond niet opendoen.

⁷Previsoka je neumnežu modrost, pri vratih ne odpre svojih ust.

⁸Die denkt om kwaad te doen, dien zal men een meester van schandelijke verdichtselen noemen.

⁸Kdor misli kaj hudega storiti, imenovali ga bodo gospodarja spletk.

⁹De gedachte der dwaasheid is zonde; en een spotter is den mens een gruwel.

⁹Namera neumnosti je greh in zasmehovalec je gnusoba ljudem.

¹⁰Vertoont gij u slap ten dage uwer benauwdheid, uw kracht is nauw.

¹⁰Če ti srce upade v čas stiske, majhna je krepost tvoja.

¹¹Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.

¹¹Otmi nje, ki jih vlečejo v smrt, in ustavi jih, ki gredo na morišče!

¹²Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.

¹²Če praviš: Glej, nismo vedeli tega! – ali ne bode on, ki srca pretehtava, pazil na to, in ki straži dušo tvojo, ne bo vedel tega? In ne povrne li vsakemu po delu njegovem?

¹³Eet honig, mijn zoon! want hij is goed, en honigzeem is zoet voor uw gehemelte.

¹³Jej med, sin moj, ker je dober, in čisto strd, sladko tvojemu grlu;

¹⁴Zodanig is de kennis der wijsheid voor uw ziel; als gij ze vindt, zo zal er beloning wezen, en uw verwachting zal niet afgesneden worden.

¹⁴spoznaj tudi, da je modrost dobra duši tvoji: če si jo dosegel, je zate bodočnost, in upanje tvoje se ne bo iztrebilo.

¹⁵Loer niet, o goddeloze! op de woning des rechtvaardigen; verwoest zijn legerplaats niet.

¹⁵Ne preži, o brezbožnik, na pravičnega prebivališče, ne razdevaj počivališča njegovega!

¹⁶Want de rechtvaardige zal zevenmaal vallen, en opstaan; maar de goddelozen zullen in het kwaad nederstruikelen.

¹⁶Kajti sedemkrat pade pravični, a zopet vstane, brezbožni pa se zvrnejo v nesrečo.

¹⁷Verblijd u niet als uw vijand valt; en als hij nederstruikelt, laat uw hart zich niet verheugen;

¹⁷Ko pade sovražnik tvoj, ne veseli se, in ko se zgrudi, ne radúj se srce tvoje;

¹⁸Opdat het de HEERE niet zie, en het kwaad zij in Zijn ogen en Hij Zijn toorn van hem afkere.

¹⁸da ne zagleda GOSPOD in ne bo hudo v očeh njegovih ter ne obrne od njega v tebe jeze svoje.

¹⁹Ontsteek u niet over de boosdoeners; zijt niet nijdig over de goddelozen.

¹⁹Ne srdi se zaradi hudodelnikov, ne zavidaj brezbožnim:

²⁰Want de kwade zal geen beloning hebben, de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.

²⁰kajti prihodnosti ne bode hudemu, brezbožnih svetilnica ugasne.

²¹Mijn zoon! vrees den HEERE en den koning; vermeng u niet met hen, die naar verandering staan;

²¹Boj se GOSPODA, sin moj, in kralja, in z uporniki se ne druži:

²²Want hun verderf zal haastelijk ontstaan; en wie weet hun beider ondergang?

²²kajti hipoma vstane njih nesreča, in kdo ve, kakšen bode konec njih let?

²³Deze spreuken zijn ook van de wijzen. Het aangezicht in het gericht te kennen, is niet goed.

²³Tudi to so izreki modrih: Ozirati se na osebo v sodbi ni dobro.

²⁴Die tot den goddeloze zegt: Gij zijt rechtvaardig; dien zullen de volken vervloeken, de natien zullen hem gram zijn.

²⁴Kdor pravi krivičniku: Pravičen si, klela ga bodo ljudstva, mrzeli narodi;

²⁵Maar voor degenen, die hem bestraffen, zal liefelijkheid zijn; en de zegen des goeds zal op hem komen.

²⁵tistim pa, ki ga karajo, bode prijaznost in pride jim blagoslov dobrega.

²⁶Men zal de lippen kussen desgenen, die rechte woorden antwoordt.

²⁶Ustne poljublja, kdor besede prave odgovarja.

²⁷Beschik uw werk daarbuiten, en bereid het voor u op den akker, en bouw daarna uw huis.

²⁷Opravi zunaj delo svoje in pripravi si ga na polju, potem lahko zidaš hišo svojo.

²⁸Wees niet zonder oorzaak getuige tegen uw naaste; want zoudt gij verleiden met uw lip?

²⁸Ne bodi brez sile priča zoper bližnjega svojega, in zakaj bi varal z ustnami svojimi?

²⁹Zeg niet: Gelijk als hij mij gedaan heeft, zo zal ik hem doen; ik zal een ieder vergelden naar zijn werk.

²⁹Ne govóri: Kakor mi je storil, tako mu storim, vsakemu povrnem po delu njegovem.

³⁰Ik ging voorbij den akker eens luiaards, en voorbij den wijngaard van een verstandeloos mens;

³⁰Šel sem mimo polja lenega moža in mimo vinograda človeka brezumnega:

³¹En ziet, hij was gans opgeschoten van distelen; zijn gedaante was met netelen bedekt, en zijn stenen scheidsmuur was afgebroken.

³¹pa glej, plevel ga je docela porastel, s koprivami je bilo pokrito površje njegovo in kamenena ograja njegova je bila podrta.

³²Als ik dat aanschouwde, nam ik het ter harte; ik zag het, en nam onderwijzing aan;

³²Tedaj sem gledal in v srcu preudarjal in, videč to, sem posnel nauk:

³³Een weinig slapens, een weinig sluimerens, en weinig handvouwens, al nederliggende;

³³Malo zaspati, malo zadremati, malo roke sklenivši ležati,v tem pride kakor uren popotnik uboštvo tvoje in potreba tvoja kakor oboroženec.

³⁴Zo zal uw armoede u overkomen, als een wandelaar, en uw velerlei gebrek als een gewapend man.

³⁴v tem pride kakor uren popotnik uboštvo tvoje in potreba tvoja kakor oboroženec.