¹Gelijk de sneeuw in den zomer, en gelijk de regen in den oogst, alzo past den zot de eer niet.

¹Kakor ne sneg poletju in dež žetvi, tako ne pristoji neumnežu čast.

²Gelijk de mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek, die zonder oorzaak is, niet komen.

²Kakor vrabec, ki semtertja leta, kakor lastovka, ki se izpreletava, tako je kletev nezaslužena: nikogar ne zadene.

³Een zweep is voor het paard, een toom voor den ezel, en een roede voor den rug der zotten.

³Konju bič, oslu uzdo, bedaku pa šibo na hrbet!

⁴Antwoord den zot naar zijn dwaasheid niet, opdat gij ook hem niet gelijk wordt.

⁴Ne odgovarjaj bedaku po neumnosti njegovi, da mu ne bodeš tudi ti enak.

⁵Antwoord den zot naar zijn dwaasheid, opdat hij in zijn ogen niet wijs zij.

⁵Odgovóri bedaku po neumnosti njegovi, da ne bode moder v svojih očeh.

⁶Hij snijdt zich de voeten af, en drinkt geweld, die boodschappen zendt door de hand van een zot.

⁶Kdor pošilja po bedaku poročilo, odsekava si sam noge in pripravlja si škodo.

⁷Hef de benen van den kreupele op; alzo is een spreuk in den mond der zotten.

⁷Ohlapno so zvezane noge hromčeve: istotako moder izrek v ustih bedakov.

⁸Gelijk hij, die een edel gesteente in een slinger bindt, alzo is hij, die den zot eer geeft.

⁸Kakor kdor vrže mošnjo žlahtnih kamenov v grobljo, tako dela, kdor čast izkazuje bedaku.

⁹Gelijk een doorn gaat in de hand eens dronkaards, alzo is een spreuk in den mond der zotten.

⁹Kakor trn, ki pride pijanemu v roko, tako je moder izrek v ustih bedakov.

¹⁰De groten doen een iegelijk verdriet aan, en huren de zotten, en huren de overtreders.

¹⁰Strelec, ki rani vse, in kdor najme bedaka in postopača, sta enaka.

¹¹Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

¹¹Kakor se pes vrne k izbljuvku svojemu, tako bedak ponavlja neumnost svojo.

¹²Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

¹²Vidiš li moža, ki šteje sam sebe za modrega – več je upanja za bedaka nego za njega.

¹³De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

¹³Lenuh govori: Lev rjoveč je zunaj, lev hodi po ulicah!

¹⁴Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

¹⁴Vrata se vrte na tečaju svojem: tako lenuh na postelji svoji.

¹⁵De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

¹⁵Lenuh pač vtakne roko v skledo, a težko mu jo je pritegniti k ustom.

¹⁶De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

¹⁶Modrejši je lenuh v svojih očeh nego sedmero njih, ki pametno odgovarjajo.

¹⁷De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

¹⁷Za ušesa prime psa, kdor se nepoklican žene v tuj prepir.

¹⁸Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

¹⁸Kakor brezumnik, ki meče ognjene in smrtne pšice:

¹⁹Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

¹⁹tako je, kdor prekani bližnjega svojega in potem reče: Saj sem se le šalil!

²⁰Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

²⁰Ko poidejo drva, ogenj ugasne, in ko ni podpihovalca, molči prepir.

²¹De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

²¹Oglja je treba za žerjavico in drv za ogenj, moža prepirljivega pa, da vname prepir.

²²De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

²²Besede podpihovalčeve so kakor slaščice, vendar prodirajo v notranjščino telesa.

²³Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

²³Kakor čepinja, prevlečena s srebrno peno, so goreče ustne in srce hudobno.

²⁴Die haat draagt, gelaat zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

²⁴Z ustnami svojimi se hlini sovražilec, a v srcu svojem snuje zvijačo;

²⁵Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

²⁵ko z blagomilim glasom govori, ne upaj mu, zakaj sedmero gnusob je v srcu njegovem.

²⁶Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

²⁶Zakriva se sovraštvo s prevaro, a zloba njegova se razodene v zboru.

²⁷Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

²⁷Kdor koplje jamo, vanjo pade, in kdor kamen vali, nanj se zvrne.Lažnivi jezik sovraži tistega, kogar je zbadal, in medena usta pripravljajo padec.

²⁸Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.

²⁸Lažnivi jezik sovraži tistega, kogar je zbadal, in medena usta pripravljajo padec.