¹En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

¹Y REASUMIO Job su discurso, y dijo:

²Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!

²Vive Dios, el cual ha apartado mi causa, Y el Omnipotente, que amargó el alma mía,

³Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;

³Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, Y hubiere hálito de Dios en mis narices,

⁴Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!

⁴Mis labios no hablarán iniquidad, Ni mi lengua pronunciará engaño.

⁵Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.

⁵Nunca tal acontezca que yo os justifique: Hasta morir no quitaré de mí mi integridad.

⁶Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.

⁶Mi justicia tengo asida, y no la cederé: No me reprochará mi corazón en el tiempo de mi vida.

⁷Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.

⁷Sea como el impío mi enemigo, Y como el inicuo mi adversario.

⁸Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?

⁸Porque ¿cuál es la esperanza del hipócrita, por mucho que hubiere robado, Cuando Dios arrebatare su alma?

⁹Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?

⁹¿Oirá Dios su clamor Cuando la tribulación sobre él viniere?

¹⁰Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?

¹⁰¿Deleitaráse en el Omnipotente? ¿Invocará á Dios en todo tiempo?

¹¹Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.

¹¹Yo os enseñaré en orden á la mano de Dios: No esconderé lo que hay para con el Omnipotente.

¹²Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?

¹²He aquí que todos vosotros lo habéis visto: ¿Por qué pues os desvanecéis con fantasía?

¹³Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.

¹³Esta es para con Dios la suerte del hombre impío, Y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.

¹⁴Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.

¹⁴Si sus hijos fueren multiplicados, serán para el cuchillo; Y sus pequeños no se hartarán de pan;

¹⁵Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.

¹⁵Los que le quedaren, en muerte serán sepultados; Y no llorarán sus viudas.

¹⁶Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;

¹⁶Si amontonare plata como polvo, Y si preparare ropa como lodo;

¹⁷Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.

¹⁷Habrála él preparado, mas el justo se vestirá, Y el inocente repartirá la plata.

¹⁸Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.

¹⁸Edificó su casa como la polilla, Y cual cabaña que el guarda hizo.

¹⁹Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.

¹⁹El rico dormirá, mas no será recogido: Abrirá sus ojos, mas él no será.

²⁰Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.

²⁰Asirán de él terrores como aguas: Torbellino lo arrebatará de noche.

²¹De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.

²¹Lo antecogerá el solano, y partirá; Y tempestad lo arrebatará del lugar suyo.

²²En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.

²²Dios pues descargará sobre él, y no perdonará: Hará él por huir de su mano.

²³Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.

²³Batirán sus manos sobre él, Y desde su lugar le silbarán.