¹De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.

¹PALABRAS de Agur, hijo de Jachê: La profecía que dijo el varón á Ithiel, á Ithiel y á Ucal.

²Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;

²Ciertamente más rudo soy yo que ninguno, Ni tengo entendimiento de hombre.

³En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.

³Yo ni aprendí sabiduría, Ni conozco la ciencia del Santo.

⁴Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?

⁴¿Quién subió al cielo, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los términos de la tierra? ¿Cuál es su nombre, y el nombre de su hijo, si sabes?

⁵Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.

⁵Toda palabra de Dios es limpia: Es escudo á los que en él esperan.

⁶Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.

⁶No añadas á sus palabras, porque no te reprenda, Y seas hallado mentiroso.

⁷Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve:

⁷Dos cosas te he demandado; No me las niegues antes que muera.

⁸Ijdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;

⁸Vanidad y palabra mentirosa aparta de mí. No me des pobreza ni riquezas; Manténme del pan que he menester;

⁹Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.

⁹No sea que me harte, y te niegue, y diga, ¿Quién es Jehová? O no sea que siendo pobre, hurte, Y blasfeme el nombre de mi Dios.

¹⁰Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.

¹⁰No acuses al siervo ante su señor, Porque no te maldiga, y peques.

¹¹Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;

¹¹Hay generación que maldice á su padre, Y á su madre no bendice.

¹²Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;

¹²Hay generación limpia en su opinión, Si bien no se ha limpiado su inmundicia.

¹³Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;

¹³Hay generación cuyos ojos son altivos, Y cuyos párpados son alzados.

¹⁴Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.

¹⁴Hay generación cuyos dientes son espadas, y sus muelas cuchillos, Para devorar á los pobres de la tierra, y de entre los hombres á los menesterosos.

¹⁵De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!

¹⁵La sanguijuela tiene dos hijas que se llaman, Trae, trae. Tres cosas hay que nunca se hartan; Aun la cuarta nunca dice, Basta:

¹⁶Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg!

¹⁶El sepulcro, y la matriz estéril, La tierra no harta de aguas, Y el fuego que jamás dice, Basta.

¹⁷Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.

¹⁷El ojo que escarnece á su padre, Y menosprecia la enseñanza de la madre, Los cuervos lo saquen de la arroyada, Y tráguenlo los hijos del águila.

¹⁸Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:

¹⁸Tres cosas me son ocultas; Aun tampoco sé la cuarta:

¹⁹De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.

¹⁹El rastro del águila en el aire; El rastro de la culebra sobre la peña; El rastro de la nave en medio de la mar; Y el rastro del hombre en la moza.

²⁰Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!

²⁰Tal es el rastro de la mujer adúltera: Come, y limpia su boca, Y dice: No he hecho maldad.

²¹Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:

²¹Por tres cosas se alborota la tierra, Y la cuarta no puede sufrir:

²²Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;

²²Por el siervo cuando reinare; Y por el necio cuando se hartare de pan;

²³Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.

²³Por la aborrecida cuando se casare; Y por la sierva cuando heredare á su señora.

²⁴Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.

²⁴Cuatro cosas son de las más pequeñas de la tierra, Y las mismas son más sabias que los sabios:

²⁵De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.

²⁵Las hormigas, pueblo no fuerte, Y en el verano preparan su comida;

²⁶De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.

²⁶Los conejos, pueblo nada esforzado, Y ponen su casa en la piedra;

²⁷De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.

²⁷Las langostas, no tienen rey, Y salen todas acuadrilladas;

²⁸De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.

²⁸La araña, ase con las manos, Y está en palacios de rey.

²⁹Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;

²⁹Tres cosas hay de hermoso andar, Y la cuarta pasea muy bien:

³⁰De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;

³⁰El león, fuerte entre todos los animales, Que no torna atrás por nadie;

³¹Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.

³¹El lebrel ceñido de lomos; asimismo el macho cabrío; Y un rey contra el cual ninguno se levanta.

³²Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!

³²Si caiste, fué porque te enalteciste; Y si mal pensaste, Pon el dedo sobre la boca.

³³Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.

³³Ciertamente el que exprime la leche, sacará manteca; Y el que recio se suena las narices, sacará sangre: Y el que provoca la ira, causará contienda.