¹Een gouden kleinood van David tot lering, voor den opperzangmeester, op Schusan Eduth;

¹Al Músico principal: sobre Susan-Heduth: Michtam de David, para enseñar, cuando tuvo guerra contra Aram-Naharaim y contra Aram de Soba, y volvió Joab, é hirió de Edom en el valle de las Salina doce mil. OH Dios, tú nos has desechado, nos disipaste; Te has

²Als hij gevochten had met de Syriers van Mesopotamie, en met de Syriers van Zoba; en Joab wederkwam, en de Edomieten sloeg in het Zoutdal, twaalf duizend.

²Hiciste temblar la tierra, abrístela: Sana sus quiebras, porque titubea.

³O God! Gij hadt ons verstoten, Gij hadt ons gescheurd, Gij zijt toornig geweest; keer weder tot ons.

³Has hecho ver á tu pueblo duras cosas: Hicístenos beber el vino de agitación.

⁴Gij hebt het land geschud, Gij hebt het gespleten; genees zijn breuken, want het wankelt.

⁴Has dado á los que te temen bandera Que alcen por la verdad. (Selah.)

⁵Gij hebt Uw volk een harde zaak doen zien; Gij hebt ons gedrenkt met zwijmelwijn.

⁵Para que se libren tus amados, Salva con tu diestra, y óyeme.

⁶Maar nu hebt Gij dengenen, die U vrezen, een banier gegeven, om die op te werpen, vanwege de waarheid. Sela.

⁶Dios pronunció por su santuario; yo me alegraré; Partiré á Sichêm, y mediré el valle de Succoth.

⁷Opdat Uw beminden zouden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.

⁷Mío es Galaad, y mío es Manasés; Y Ephraim es la fortaleza de mi cabeza; Judá, mi legislador;

⁸God heeft gesproken in Zijn heiligdom; dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.

⁸Moab, la vasija de mi lavatorio; Sobre Edom echaré mi zapato: Haz júbilo sobre mí, oh Palestina.

⁹Gilead is mijn, en Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.

⁹¿Quién me llevará á la ciudad fortalecida? ¿Quién me llevará hasta Idumea?

¹⁰Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen! juich over mij, o gij Palestina!

¹⁰Ciertamente, tú, oh Dios, que nos habías desechado; Y no salías, oh Dios, con nuestros ejércitos.

¹¹Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?

¹¹Danos socorro contra el enemigo, Que vana es la salud de los hombres.

¹²Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten? [ (Psalms 60:13) Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid, want 's mensen heil is ijdelheid. ] [ (Psalms 60:14) In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden. ]

¹²En Dios haremos proezas; Y él hollará nuestros enemigos.