¹Op U, o HEERE! betrouw ik; laat mij niet beschaamd worden in eeuwigheid.

¹EN ti, oh Jehová, he esperado; No sea yo confuso para siempre.

²Red mij door Uw gerechtigheid, en bevrijd mij; neig Uw oor tot mij, en verlos mij.

²Hazme escapar, y líbrame en tu justicia: Inclina tu oído y sálvame.

³Wees mij tot een Rotssteen, om daarin te wonen, om geduriglijk daarin te gaan; Gij hebt bevel gegeven, om mij te verlossen, want Gij zijt mijn Steenrots en mijn Burg.

³Séme por peña de estancia, adonde recurra yo continuamente: Mandado has que yo sea salvo; Porque tú eres mi roca, y mi fortaleza.

⁴Mijn God, bevrijd mij van de hand des goddelozen, van de hand desgenen, die verkeerdelijk handelt, en des opgeblazenen.

⁴Dios mío, líbrame de la mano del impío, De la mano del perverso y violento.

⁵Want Gij zijt mijn Verwachting, Heere, HEERE! mijn Vertrouwen van mijn jeugd aan.

⁵Porque tú, oh Señor Jehová, eres mi esperanza: Seguridad mía desde mi juventud.

⁶Op U heb ik gesteund van den buik aan; van mijner moeders ingewand aan zijt Gij mijn Uithelper; mijn lof is geduriglijk van U.

⁶Por ti he sido sustentado desde el vientre: De las entrañas de mi madre tú fuiste el que me sacaste: De ti será siempre mi alabanza.

⁷Ik ben velen als een wonder geweest; doch Gij zijt mijn sterke Toevlucht.

⁷Como prodigio he sido á muchos; Y tú mi refugio fuerte.

⁸Laat mijn mond vervuld worden met Uw lof, den gansen dag met Uw heerlijkheid.

⁸Sea llena mi boca de tu alabanza, De tu gloria todo el día.

⁹Verwerp mij niet in den tijd des ouderdoms; verlaat mij niet, terwijl mijn kracht vergaat.

⁹No me deseches en el tiempo de la vejez; Cuando mi fuerza se acabare, no me desampares.

¹⁰Want mijn vijanden spreken van mij, en die op mijn ziel loeren, beraadslagen te zamen,

¹⁰Porque mis enemigos han tratado de mí; Y los que acechan mi alma, consultaron juntamente.

¹¹Zeggende: God heeft hem verlaten; jaagt na, en grijpt hem, want er is geen verlosser.

¹¹Diciendo: Dios lo ha dejado: Perseguid y tomadle, porque no hay quien le libre.

¹²O God, wees niet verre van mij; mijn God! haast U tot mijn hulp.

¹²Oh Dios, no te alejes de mí: Dios mío, acude presto á mi socorro.

¹³Laat hen beschaamd worden, laat hen verteerd worden, die mijn ziel tegen zijn; laat hen met smaad en schande overdekt worden, die mijn kwaad zoeken.

¹³Sean avergonzados, fallezcan los adversarios de mi alma; Sean cubiertos de vergüenza y de confusión los que mi mal buscan.

¹⁴Doch ik zal geduriglijk hopen, en zal al Uw lof nog groter maken.

¹⁴Mas yo siempre esperaré, Y añadiré sobre toda tu alabanza.

¹⁵Mijn mond zal Uw gerechtigheid vertellen, den gansen dag Uw heil; hoewel ik de getallen niet weet.

¹⁵Mi boca publicará tu justicia Y tu salud todo el día, Aunque no sé el número de ellas.

¹⁶Ik zal heengaan in de mogendheden des Heeren HEEREN; ik zal Uw gerechtigheid vermelden, de Uwe alleen.

¹⁶Vendré á las valentías del Señor Jehová: Haré memoria de sola tu justicia.

¹⁷O God! Gij hebt mij geleerd van mijn jeugd aan, en tot nog toe verkondig ik Uw wonderen.

¹⁷Oh Dios, enseñásteme desde mi mocedad; Y hasta ahora he manifestado tus maravillas.

¹⁸Daarom ook, terwijl de ouderdom en grijsheid daar is, verlaat mij niet, o God, totdat ik dezen geslachte verkondige Uw arm, allen nakomelingen Uw macht.

¹⁸Y aun hasta la vejez y las canas; oh Dios, no me desampares, Hasta que denuncie tu brazo á la posteridad, Tus valentías á todos los que han de venir.

¹⁹Ook is Uw gerechtigheid, o God, tot in de hoogte; Gij, Die grote dingen gedaan hebt; o God! wie is U gelijk?

¹⁹Y tu justicia, oh Dios, hasta lo excelso; Porque has hecho grandes cosas: Oh Dios, ¿quién como tú?

²⁰Gij, Die mij veel benauwdheden en kwaden hebt doen zien, zult mij weder levend maken, en zult mij weder ophalen uit de afgronden der aarde.

²⁰Tú, que me has hecho ver muchas angustias y males, Volverás á darme vida, Y de nuevo me levantarás de los abismos de la tierra.

²¹Gij zult mijn grootheid vermeerderen, en mij rondom vertroosten.

²¹Aumentarás mi grandeza, Y volverás á consolarme.

²²Ook zal ik U loven met het instrument der luit, Uw trouw, mijn God; ik zal U psalmzingen met de harp, o Heilige Israels!

²²Asimismo yo te alabaré con instrumento de salterio, Oh Dios mío: tu verdad cantaré yo á ti en el arpa, Oh Santo de Israel.

²³Mijn lippen zullen juichen, wanneer ik U zal psalmzingen, en mijn ziel, die Gij verlost hebt.

²³Mis labios cantarán cuando á ti salmeare, Y mi alma, á la cual redimiste.

²⁴Ook zal mijn tong Uw gerechtigheid den gansen dag uitspreken, want zij zijn beschaamd, want zij zijn schaamrood geworden, die mijn kwaad zoeken.

²⁴Mi lengua hablará también de tu justicia todo el día: Por cuanto fueron avergonzados, porque fueron confusos los que mi mal procuraban.