¹Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.

¹Salmo de Asaph. CIERTAMENTE bueno es Dios á Israel, A los limpios de corazón.

²Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.

²Mas yo, casi se deslizaron mis pies; Por poco resbalaron mis pasos.

³Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.

³Porque tuve envidia de los insensatos, Viendo la prosperidad de los impíos.

⁴Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.

⁴Porque no hay ataduras para su muerte; Antes su fortaleza está entera.

⁵Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.

⁵No están ellos en el trabajo humano; Ni son azotados con los otros hombres.

⁶Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.

⁶Por tanto soberbia los corona: Cúbrense de vestido de violencia.

⁷Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.

⁷Sus ojos están salidos de gruesos: Logran con creces los antojos del corazón.

⁸Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.

⁸Soltáronse, y hablan con maldad de hacer violencia; Hablan con altanería.

⁹Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.

⁹Ponen en el cielo su boca, Y su lengua pasea la tierra.

¹⁰Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,

¹⁰Por eso su pueblo vuelve aquí, Y aguas de lleno le son exprimidas.

¹¹Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?

¹¹Y dicen: ¿Cómo sabe Dios? ¿Y hay conocimiento en lo alto?

¹²Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.

¹²He aquí estos impíos, Sin ser turbados del mundo, alcanzaron riquezas.

¹³Immers heb ik tevergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.

¹³Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón, Y lavado mis manos en inocencia;

¹⁴Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.

¹⁴Pues he sido azotado todo el día, Y empezaba mi castigo por las mañanas.

¹⁵Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.

¹⁵Si dijera yo, Discurriré de esa suerte; He aquí habría negado la nación de tus hijos:

¹⁶Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;

¹⁶Pensaré pues para saber esto: Es á mis ojos duro trabajo,

¹⁷Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.

¹⁷Hasta que venido al santuario de Dios, Entenderé la postrimería de ellos.

¹⁸Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.

¹⁸Ciertamente los has puesto en deslizaderos; En asolamientos los harás caer.

¹⁹Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!

¹⁹Cómo han sido asolados! ­cuán en un punto! Acabáronse, fenecieron con turbaciones.

²⁰Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.

²⁰Como sueño del que despierta, Así, Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.

²¹Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,

²¹Desazonóse á la verdad mi corazón, Y en mis riñones sentía punzadas.

²²Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.

²²Mas yo era ignorante, y no entendía: Era como una bestia acerca de ti.

²³Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;

²³Con todo, yo siempre estuve contigo: Trabaste de mi mano derecha.

²⁴Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.

²⁴Hasme guiado según tu consejo, Y después me recibirás en gloria.

²⁵Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!

²⁵¿A quién tengo yo en los cielos? Y fuera de ti nada deseo en la tierra.

²⁶Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.

²⁶Mi carne y mi corazón desfallecen: Mas la roca de mi corazón y mi porción es Dios para siempre.

²⁷Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert.

²⁷Porque he aquí, los que se alejan de ti perecerán: Tú cortarás á todo aquel que fornicando, de ti se aparta.

²⁸Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.

²⁸Y en cuanto á mí, el acercarme á Dios es el bien: He puesto en el Señor Jehová mi esperanza, Para contar todas tus obras.