¹Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf.

¹Al Músico principal: sobre Gittith: Salmo de Asaph. CANTAD á Dios, fortaleza nuestra: Al Dios de Jacob celebrad con júbilo.

²Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

²Tomad la canción, y tañed el adufe, El arpa deliciosa con el salterio.

³Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

³Tocad la trompeta en la nueva luna, En el día señalado, en el día de nuestra solemnidad.

⁴Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

⁴Porque estatuto es de Israel, Ordenanza del Dios de Jacob.

⁵Want dit is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.

⁵Por testimonio en José lo ha constituído, Cuando salió por la tierra de Egipto; Donde oí lenguaje que no entendía.

⁶Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

⁶Aparté su hombro de debajo de la carga; Sus manos se quitaron de vasijas de barro.

⁷Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

⁷En la calamidad clamaste, y yo te libré: Te respondí en el secreto del trueno; Te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah.)

⁸In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

⁸Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,

⁹Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!

⁹No habrá en ti dios ajeno, Ni te encorvarás á dios extraño.

¹⁰Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

¹⁰Yo soy Jehová tu Dios, Que te hice subir de la tierra de Egipto: Ensancha tu boca, y henchirla he.

¹¹Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

¹¹Mas mi pueblo no oyó mi voz, E Israel no me quiso á mí.

¹²Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

¹²Dejélos por tanto á la dureza de su corazón: Caminaron en sus consejos.

¹³Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

¹³Oh, si me hubiera oído mi pueblo, Si en mis caminos hubiera Israel andado!

¹⁴Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!

¹⁴En una nada habría yo derribado sus enemigos, Y vuelto mi mano sobre sus adversarios.

¹⁵In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

¹⁵Los aborrecedores de Jehová se le hubieran sometido; Y el tiempo de ellos fuera para siempre.

¹⁶Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn. [ (Psalms 81:17) En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen. ]

¹⁶Y Dios lo hubiera mantenido de grosura de trigo: Y de miel de la piedra te hubiera saciado.