¹Een gebed van Mozes, den man Gods. HEERE! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.

¹Oración de Moisés varón de Dios. SEÑOR, tú nos has sido refugio En generación y en generación.

²Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht hadt, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.

²Antes que naciesen los montes Y formases la tierra y el mundo, Y desde el siglo y hasta el siglo, tú eres Dios.

³Gij doet den mens wederkeren tot verbrijzeling, en zegt: Keert weder, gij mensenkinderen!

³Vuelves al hombre hasta ser quebrantado, Y dices: Convertíos, hijos de los hombres.

⁴Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en als een nachtwaak.

⁴Porque mil años delante de tus ojos, Son como el día de ayer, que pasó, Y como una de las vigilias de la noche.

⁵Gij overstroomt hen; zij zijn gelijk een slaap; in den morgenstond zijn zij gelijk het gras, dat verandert;

⁵Háceslos pasar como avenida de aguas; son como sueño; Como la hierba que crece en la mañana:

⁶In den morgenstond bloeit het, en het verandert; des avonds wordt het afgesneden, en het verdort.

⁶En la mañana florece y crece; A la tarde es cortada, y se seca.

⁷Want wij vergaan door Uw toorn; en door Uw grimmigheid worden wij verschrikt.

⁷Porque con tu furor somos consumidos, Y con tu ira somos conturbados.

⁸Gij stelt onze ongerechtigheden voor U, onze heimelijke zonden in het licht Uws aanschijns.

⁸Pusiste nuestras maldades delante de ti, Nuestros yerros á la luz de tu rostro.

⁹Want al onze dagen gaan henen door Uw verbolgenheid; wij brengen onze jaren door als een gedachte.

⁹Porque todos nuestros días declinan á causa de tu ira; Acabamos nuestros años como un pensamiento.

¹⁰Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren, of, zo wij zeer sterk zijn, tachtig jaren; en het uitnemendste van die is moeite en verdriet; want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daarheen.

¹⁰Los días de nuestra edad son setenta años; Que si en los más robustos son ochenta años, Con todo su fortaleza es molestia y trabajo; Porque es cortado presto, y volamos.

¹¹Wie kent de sterkte Uws toorns, en Uw verbolgenheid, naardat Gij te vrezen zijt?

¹¹¿Quién conoce la fortaleza de tu ira, Y tu indignación según que debes ser temido?

¹²Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.

¹²Enséñanos de tal modo á contar nuestros días, Que traigamos al corazón sabiduría.

¹³Keer weder, HEERE! tot hoe lange? en het berouwe U over Uw knechten.

¹³Vuélvete, oh Jehová: ¿hasta cuándo? Y aplácate para con tus siervos.

¹⁴Verzadig ons in den morgenstond met Uw goedertierenheid, zo zullen wij juichen, en verblijd zijn in al onze dagen.

¹⁴Sácianos presto de tu misericordia: Y cantaremos y nos alegraremos todos nuestros días.

¹⁵Verblijd ons naar de dagen, in dewelke Gij ons gedrukt hebt, naar de jaren, in dewelke wij het kwaad gezien hebben.

¹⁵Alégranos conforme á los días que nos afligiste, Y los años que vimos mal.

¹⁶Laat Uw werk aan Uw knechten gezien worden, en Uw heerlijkheid over hun kinderen.

¹⁶Aparezca en tus siervos tu obra, Y tu gloria sobre sus hijos.

¹⁷En de liefelijkheid des HEEREN, onzes Gods; zij over ons; en bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat.

¹⁷Y sea la luz de Jehová nuestro Dios sobre nosotros: Y ordena en nosotros la obra de nuestras manos, La obra de nuestras manos confirma.