¹Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.

¹Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

²Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.

²Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

³In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.

³Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

⁴Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.

⁴Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

⁵Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.

⁵Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

⁶De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.

⁶Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

⁷Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.

⁷Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

⁸De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.

⁸Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

⁹Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.

⁹Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

¹⁰Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.

¹⁰Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

¹¹Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.

¹¹Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

¹²Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.

¹²Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

¹³Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.

¹³Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

¹⁴Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zichzelven.

¹⁴Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

¹⁵De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.

¹⁵Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

¹⁶De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.

¹⁶Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

¹⁷Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.

¹⁷Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

¹⁸De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.

¹⁸Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

¹⁹De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.

¹⁹Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

²⁰De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.

²⁰Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

²¹Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.

²¹Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

²²Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.

²²A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

²³In allen smartelijke arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.

²³Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

²⁴Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.

²⁴Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

²⁵Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.

²⁵Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

²⁶In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.

²⁶Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

²⁷De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.

²⁷Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

²⁸In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.

²⁸Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

²⁹De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.

²⁹Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

³⁰Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.

³⁰Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

³¹Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.

³¹Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

³²De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.

³²I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

³³Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.

³³Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

³⁴Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.

³⁴Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

³⁵Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.

³⁵Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.