¹Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

¹Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.

²Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

²Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.

³Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

³Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.

⁴Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

⁴Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

⁵Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

⁵Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.

⁶Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

⁶Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.

⁷De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

⁷Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:

⁸De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

⁸Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,

⁹Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

⁹Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.

¹⁰In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

¹⁰Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.

¹¹Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

¹¹Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.

¹²Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

¹²Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

¹³De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

¹³Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.

¹⁴De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

¹⁴Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.

¹⁵Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

¹⁵Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.

¹⁶Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

¹⁶Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.

¹⁷Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

¹⁷Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.

¹⁸De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

¹⁸Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.

¹⁹Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

¹⁹Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.

²⁰Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

²⁰Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

²¹Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

²¹Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.

²²Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

²²Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.

²³God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

²³Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.

²⁴Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

²⁴Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;

²⁵Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

²⁵Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.

²⁶Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

²⁶Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:

²⁷Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

²⁷Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.

²⁸Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

²⁸At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.