¹Maar nu lachen over mij minderen dan ik van dagen, welker vaderen ik versmaad zou hebben, om bij de honden mijner kudde te stellen.

¹Nguni't ngayo'y silang bata kay sa akin ay nagsisitawa sa akin, na ang mga magulang ay di ko ibig na malagay na kasama ng mga aso ng aking kawan.

²Waartoe zou mij ook geweest zijn de krachten hunner handen? Zij was door ouderdom in hen vergaan.

²Oo, ang kalakasan ng kanilang kamay, sa ano ko mapapakinabangan? Mga taong ang kalusugan ng gulang ay lumipas na.

³Die door gebrek en honger eenzaam waren, vliedende naar dorre plaatsen, in het donkere, woeste en verwoeste.

³Sila'y lata sa pangangailangan at sa kagutom; kanilang nginangata ang tuyong lupa, sa kadiliman ng kasalatan at kapahamakan.

⁴Die ziltige kruiden plukten bij de struiken, en welker spijze was de wortel der jeneveren.

⁴Sila'y nagsisibunot ng mga malvas sa tabi ng mabababang punong kahoy; at ang mga ugat ng enebro ay siyang kanilang pinakapagkain.

⁵Zij werden uit het midden uitgedreven; (men jouwde over hen, als over een dief),

⁵Sila'y pinalayas mula sa gitna ng mga tao; sila'y sumisigaw sa likuran nila, na gaya ng sa likuran ng isang magnanakaw.

⁶Opdat zij wonen zouden in de kloven der dalen, de holen des stofs en der steenrotsen.

⁶Upang sila'y magsitahan sa nakatatakot na mga libis, sa mga puwang ng lupa, at ng mga bato.

⁷Zij schreeuwden tussen de struiken; onder de netelen vergaderden zij zich.

⁷Sa gitna ng mabababang punong kahoy ay nagsisiangal; sa ilalim ng mga tinikan ay nangapipisan.

⁸Zij waren kinderen der dwazen, en kinderen van geen naam; zij waren geslagen uit den lande.

⁸Mga anak ng mga mangmang, oo, mga anak ng mga walang puring tao; sila'y mga itinapon mula sa lupain.

⁹Maar nu ben ik hun een snarenspel geworden, en ik ben hun tot een klapwoord.

⁹At ngayon ay naging kantahin nila ako, Oo, ako'y kasabihan sa kanila.

¹⁰Zij hebben een gruwel aan mij, zij maken zich verre van mij, ja, zij onthouden het speeksel niet van mijn aangezicht.

¹⁰Kanilang kinayayamutan ako, nilalayuan nila ako, at hindi sila nagpipigil ng paglura sa aking mukha.

¹¹Want Hij heeft mijn zeel losgemaakt, en mij bedrukt; daarom hebben zij den breidel voor mijn aangezicht afgeworpen.

¹¹Sapagka't kinalag niya ang kaniyang panali, at pinighati ako, at kanilang inalis ang paningkaw sa harap ko.

¹²Ter rechterhand staat de jeugd op, stoten mijn voeten uit, en banen tegen mij hun verderfelijke wegen.

¹²Sa aking kanan ay tumatayo ang tanga; itinutulak nila ang aking mga paa, at kanilang pinapatag laban sa akin ang kanilang mga paraan ng paghamak.

¹³Zij breken mijn pad af, zij bevorderen mijn ellende; zij hebben geen helper van doen.

¹³Kanilang sinisira ang aking landas, kanilang isinusulong ang aking kapahamakan, mga taong walang tumulong.

¹⁴Zij komen aan, als door een wijde breuk; onder de verwoesting rollen zij zich aan.

¹⁴Tila dumarating sila sa isang maluwang na pasukan: sa gitna ng kasiraan ay nagsisigulong sila.

¹⁵Men is met verschrikkingen tegen mij gekeerd; elk een vervolgt als een wind mijn edele ziel, en mijn heil is als een wolk voorbijgegaan.

¹⁵Mga kakilabutan ay dumadagan sa akin, kanilang tinatangay ang aking karangalan na gaya ng hangin; at ang aking kaginhawahan ay napaparam na parang alapaap.

¹⁶Daarom stort zich nu mijn ziel in mij uit; de dagen des druks grijpen mij aan.

¹⁶At ngayo'y nanglulupaypay ang aking kaluluwa sa loob ko; mga kaarawan ng pagkapighati ay humawak sa akin.

¹⁷Des nachts doorboort Hij mijn beenderen in mij, en mijn polsaderen rusten niet.

¹⁷Sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.

¹⁸Door de veelheid der kracht is mijn kleed veranderd; Hij omgordt mij als de kraag mijns roks.

¹⁸Sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.

¹⁹Hij heeft mij in het slijk geworpen, en ik ben gelijk geworden als stof en as.

¹⁹Inihahagis niya ako sa banlik, at ako'y naging parang alabok at mga abo.

²⁰Ik schrei tot U, maar Gij antwoordt mij niet; ik sta, maar Gij acht niet op mij.

²⁰Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot: ako'y tumatayo, at minamasdan mo ako.

²¹Gij zijt veranderd in een wrede tegen mij; door de sterkte Uwer hand wederstaat Gij mij hatelijk.

²¹Ikaw ay naging mabagsik sa akin: sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong kamay ay hinahabol mo ako.

²²Gij heft mij op in den wind; Gij doet mij daarop rijden, en Gij versmelt mij het wezen.

²²Itinataas mo ako sa hangin, pinasasakay mo ako roon; at tinutunaw mo ako sa bagyo.

²³Want ik weet, dat Gij mij ter dood brengen zult, en tot het huis der samenkomst aller levenden.

²³Sapagka't talastas ko na iyong dadalhin ako sa kamatayan, at sa bahay na takda sa lahat na may buhay.

²⁴Maar Hij zal tot een aardhoop de hand niet uitsteken; is er bij henlieden geschrei in zijn verdrukking?

²⁴Gayon man ang isa ay di ba naguunat ng kamay sa kaniyang pagkahulog? O sa kaniyang kasakunaan kung kaya sisigaw ng tulong?

²⁵Weende ik niet over hem, die harde dagen had? Was mijn ziel niet beangst over den nooddruftige?

²⁵Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay nakikidamay sa mapagkailangan?

²⁶Nochtans toen ik het goede verwachtte, zo kwam het kwade; toen ik hoopte naar het licht, zo kwam de donkerheid.

²⁶Pagka ako'y humahanap ng mabuti, ang kasamaan nga ang dumarating: at pagka ako'y naghihintay ng liwanag ay kadiliman ang dumarating.

²⁷Mijn ingewand ziedt, en is niet stil; de dagen der verdrukking zijn mij voorgekomen.

²⁷Ang aking puso'y nababagabag at walang pahinga; mga araw ng kapighatian ay dumating sa akin.

²⁸Ik ga zwart daarheen, niet van de zon; opstaande schreeuw ik in de gemeente.

²⁸Ako'y yumayaong tumatangis na walang araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihinging tulong.

²⁹Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.

²⁹Ako'y kapatid ng mga chakal, at mga kasama ng mga avestruz.

³⁰Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.

³⁰Ang aking balat ay maitim, at natutuklap, at ang aking mga buto ay nagpapaltos.

³¹Hierom is mijn harp tot een rouwklage geworden, en mijn orgel tot een stem der wenenden.

³¹Kaya't ang aking alpa ay naging panangis, at ang aking flauta ay naging tinig ng umiiyak.