¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.

¹Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

²Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.

²Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

³Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

³Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

⁴Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, HEERE! Gij weet het alles.

⁴Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

⁵Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.

⁵Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

⁶De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.

⁶Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

⁷Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?

⁷Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

⁸Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar.

⁸Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon.

⁹Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;

⁹Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

¹⁰Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.

¹⁰Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

¹¹Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.

¹¹Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

¹²Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.

¹²Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

¹³Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.

¹³Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

¹⁴Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

¹⁴Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

¹⁵Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

¹⁵Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

¹⁶Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

¹⁶Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

¹⁷Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

¹⁷Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

¹⁸Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

¹⁸Kung aking bibilangin, higit sila sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

¹⁹O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

¹⁹Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

²⁰Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

²⁰Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

²¹Zou ik niet haten HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

²¹Hindi ko ba ipinagtatanim sila, Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

²²Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

²²Aking ipinagtatanim sila ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

²³Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

²³Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

²⁴En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.

²⁴At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.