¹Als Israel een kind was, toen heb Ik hem liefgehad, en Ik heb Mijn zoon uit Egypte uitgeroepen.

¹‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili,Oğlumu Mısırdan çağırdım.

²Maar gelijk zij henlieden riepen, alzo gingen zij van hun aangezicht weg; zij offerden den Baals, en rookten den gesnedenen beelden.

²Peygamberler İsraili çağırdıkça,İsrail uzaklaştı onlardan.Kurban kestiler Baallara,Buhur yaktılar putlara.

³Ik nochtans leerde Efraim gaan; Hij nam ze op Zijn armen, maar zij bekenden niet, dat Ik ze genas.

³Efrayime yürümeyi ben öğrettim,Kollarıma aldım onları.Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.

⁴Ik trok ze met mensenzelen, met touwen der liefde, en was hun, als degenen, die het juk van op hun kinnebakken oplichten, en Ik reikte hem voeder toe.

⁴Onları insancıl iplerle,Sevgi bağlarıyla kendime çektim;Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,Eğilip yiyeceklerini verdim.

⁵Hij zal in Egypteland niet wederkeren; maar Assur, die zal zijn koning zijn; omdat zij zich weigerden te bekeren.

⁵‹‹Mısıra dönmeyecekler,Asur kral olacak başlarına,Çünkü bana dönmek istemediler.

⁶En het zwaard zal in zijn steden blijven, en zijn grendelen verteren, en opeten, vanwege hun beraadslagingen.

⁶Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,Kapı sürgülerini yok edecek,Tüketecek onları düzenleri yüzünden.

⁷Want Mijn volk blijft hangen aan de afkering van Mij; zij roepen het wel tot den Allerhoogste, maar niet een verhoogt Hem.

⁷Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,Asla yüceltmeyeceğim onları.

⁸Hoe zou Ik u overgeven, o Efraim? u overleveren, o Israel? Hoe zou Ik u maken als Adama, u stellen als Zeboim? Mijn hart is in Mij omgekeerd, al Mijn berouw is te zamen ontstoken.

⁸‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?Seni nasıl Sevoyime çeviririm?Yüreğim değişti içimde,Alevlendi acıma duygularım.

⁹Ik zal de hittigheid Mijns toorns niet uitvoeren; Ik zal niet wederkeren om Efraim te verderven; want Ik ben God en geen mens, de Heilige in het midden van u, en Ik zal in de stad niet komen.

⁹Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,Kutsal Olanım aranızda,Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.

¹⁰Zij zullen den HEERE achterna wandelen, Hij zal brullen als een leeuw, wanneer Hij brullen zal, dan zullen de kinderen van de zee af al bevende aankomen.

¹⁰Aslan gibi kükreyenRABbin ardınca yürüyecekler;O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.

¹¹Zij zullen bevende aankomen als een vogeltje uit Egypte, en als een duif uit het land van Assur; en Ik zal hen doen wonen in hun huizen, spreekt de HEERE.

¹¹Mısırdan kuşlar gibi,Asurdan güvercinler gibiTitreyerek gelecekler.Evlerine oturtacağım onları››Diyor RAB.

¹²

¹²Efrayim yalanla,İsrail halkı hileyle çevremi sardı.Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.