¹Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

¹İsrail Mısırdan çıktığında,Yakupun soyu yabancı dil konuşan bir halktan ayrıldığında,

²Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

²Yahuda Rabbin kutsal yeri oldu,İsrail de Onun krallığı.

³De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

³Deniz olanı görüp geri çekildi,Şeria Irmağı tersine aktı.

⁴De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

⁴Dağlar koç gibi,Tepeler kuzu gibi sıçradı.

⁵Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

⁵Ey deniz, sana ne oldu da kaçtın?Ey Şeria, neden tersine aktın?

⁶Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

⁶Ey dağlar, niçin koç gibi,Ey tepeler, niçin kuzu gibi sıçradınız?

⁷Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

⁷Titre, ey yeryüzü,Kayayı havuza,Çakmaktaşını pınara çeviren Rab'bin önünde,Yakup'un Tanrısı'nın huzurunda.

⁸Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.