1Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth.
1Ey Tanrı, yakarışımı işit,Duama kulak ver!
2O God! hoor mijn geschrei, merk op mijn gebed.
2Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan,Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
3Van het einde des lands roep ik tot U als mijn hart overstelpt is; leid mij op een rotssteen, die mij te hoog zou zijn.
3Çünkü sen benim için sığınak,Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.
4Want Gij zijt mij een Toevlucht geweest, een sterke Toren voor den vijand.
4Çadırında sonsuza dek oturmakVe kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. |iSela
5Ik zal in Uw hut verkeren in eeuwigheden; ik zal mijn toevlucht nemen in het verborgene Uwer vleugelen. Sela.
5Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun,Adından korkanların mirasını bana verdin.
6Want Gij, o God! hebt gehoord naar mijn geloften; Gij hebt mij gegeven de erfenis dergenen, die Uw Naam vrezen.
6Kralın günlerine gün kat,Yılları yüzyıllar olsun!
7Gij zult dagen tot des konings dagen toedoen; zijn jaren zullen zijn als van geslacht tot geslacht;
7Tanrının huzurunda sonsuza dek tahtında otursun;Onu sevgin ve sadakatinle koru!
8Hij zal eeuwiglijk voor Gods aangezicht zitten; bereid goedertierenheid en waarheid, dat zij hem behoeden. [ (Psalms 61:9) Zo zal ik Uw Naam psalmzingen in eeuwigheid; opdat ik mijn geloften betale, dag bij dag. ]
8O zaman adını hep ilahilerle öveceğim,Her gün adaklarımı yerine getireceğim.