¹Een psalm van Asaf. God staat in de vergadering Godes; Hij oordeelt in het midden der goden;

¹Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda,Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

²Hoe lang zult gijlieden onrecht oordelen, en het aangezicht der goddelozen aannemen? Sela.

²‹‹Ne zamana dek haksız karar verecek,Kötüleri kayıracaksınız? |iSela

³Doet recht den arme en den wees; rechtvaardigt den verdrukte en den arme.

³Zayıfın, öksüzün davasını savunun,Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

⁴Verlost den arme en den behoeftige, rukt hem uit der goddelozen hand.

⁴Zayıfı, düşkünü kurtarın,Onları kötülerin elinden özgür kılın.››

⁵Zij weten niet, en verstaan niet; zij wandelen steeds in duisternis; dies wankelen alle fondamenten der aarde.

⁵Bilmiyor, anlamıyorlar,Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

⁶Ik heb wel gezegd: Gij zijt goden; en gij zijt allen kinderen des Allerhoogsten;

⁶‹‹ ‹Siz ilahlarsınız› diyorum,‹Yüceler Yücesinin oğullarısınız hepiniz!›

⁷Nochtans zult gij sterven als een mens; en als een van de vorsten zult gij vallen.

⁷Yine de insanlar gibi öleceksiniz,Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!››

⁸Sta op, o God! oordeel het aardrijk, want Gij bezit alle natien.

⁸Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü!Çünkü bütün uluslar senindir.