¹Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet.

¹Ya RAB, beni kurtaran Tanrı,Gece gündüz sana yakarıyorum.

²O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.

²Duam sana erişsin,Kulak ver yakarışıma.

³Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.

³Çünkü sıkıntıya doydum,Canım ölüler diyarına yaklaştı.

⁴Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf.

⁴Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum,Tükenmiş gibiyim;

⁵Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;

⁵Ölüler arasına atılmış,Artık anımsamadığın,İlginden yoksun,Mezarda yatan cesetler gibiyim.

⁶Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.

⁶Beni çukurun dibine,Karanlıklara, derinliklere attın.

⁷Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.

⁷Öfken üzerime çöktü,Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. |iSela

⁸Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. Sela.

⁸Yakınlarımı benden uzaklaştırdın,İğrenç kıldın beni gözlerinde.Kapalı kaldım, çıkamıyorum.

⁹Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.

⁹Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor,Her gün sana yakarıyorum, ya RAB,Ellerimi sana açıyorum.

¹⁰Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.

¹⁰Harikalarını ölülere mi göstereceksin?Ölüler mi kalkıp seni övecek? |iSela

¹¹Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? Sela.

¹¹Sevgin mezarda,Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?

¹²Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?

¹²Karanlıklarda harikaların,Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?

¹³Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?

¹³Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni,Sabah duam sana varıyor.

¹⁴Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.

¹⁴Niçin beni reddediyorsun, ya RAB,Neden yüzünü benden gizliyorsun?

¹⁵HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?

¹⁵Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım,Dehşetlerinin altında tükendim.

¹⁶Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.

¹⁶Şiddetli gazabın üzerimden geçti,Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.

¹⁷Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.

¹⁷Bütün gün su gibi kuşattılar beni,Çevremi tümüyle sardılar.

¹⁸Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij. [ (Psalms 88:19) Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis. ]

¹⁸Eşi dostu benden uzaklaştırdın,Tek dostum karanlık kaldı.