¹O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.

¹Ya RAB, öç alıcı Tanrı,Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!

²Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.

²Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!

³Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?

³Kötüler ne zamana dek, ya RAB,Ne zamana dek sevinip coşacak?

⁴Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?

⁴Ağızlarından küstahlık dökülüyor,Suç işleyen herkes övünüyor.

⁵O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.

⁵Halkını eziyorlar, ya RAB,Kendi halkına eziyet ediyorlar.

⁶De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.

⁶Dulu, garibi boğazlıyor,Öksüzleri öldürüyorlar.

⁷En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.

⁷‹‹RAB görmez›› diyorlar,‹‹Yakupun Tanrısı dikkat etmez.››

⁸Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?

⁸Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?

⁹Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?

⁹Kulağı yaratan işitmez mi?Göze biçim veren görmez mi?

¹⁰Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?

¹⁰Ulusları yola getiren yargılamaz mı?İnsanı eğiten bilmez mi?

¹¹De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.

¹¹RAB insanın düşüncelerininBoş olduğunu bilir.

¹²Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,

¹²Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,Yasanı öğrettiğin insana!

¹³Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.

¹³Kötüler için çukur kazılıncaya dek,Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.

¹⁴Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.

¹⁴Çünkü RAB halkını reddetmez,Kendi halkını terk etmez.

¹⁵Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.

¹⁵Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

¹⁶Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?

¹⁶Kötülere karşı beni kim savunacak?Kim benim için suçlulara karşı duracak?

¹⁷Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.

¹⁷RAB yardımcım olmasaydı,Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.

¹⁸Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.

¹⁸‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde,Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.

¹⁹Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.

¹⁹Kaygılar içimi sarınca,Senin avutmaların gönlümü sevindirir.

²⁰Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?

²⁰Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibiSeninle bağdaşır mı?

²¹Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.

²¹Onlar doğruya karşı birleşiyor,Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.

²²Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.

²²Ama RAB bana kale oldu,Tanrım sığındığım kaya oldu.

²³En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.

²³Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğüKendi başlarına getirecek,Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,Evet, köklerini kurutacak.