¹En Saulus, blazende nog dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren, ging tot de hogepriester,

¹But Saul, still breathing threats and slaughter against the disciples of the Lord, went to the high priest,

²En begeerde brieven van hem naar Damaskus, aan de synagogen, opdat, zo hij enigen, die van dien weg waren, vond, hij dezelve, beiden mannen en vrouwen, zou gebonden brengen naar Jeruzalem.

²and asked for letters from him to the synagogues of Damascus, that if he found any who were of the Way, whether men or women, he might bring them bound to Jerusalem.

³En als hij reisde, is het geschied, dat hij nabij Damaskus kwam, en hem omscheen snellijk een licht van den hemel;

³As he traveled, it happened that he got close to Damascus, and suddenly a light from the sky shone around him.

⁴En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?

⁴He fell on the earth, and heard a voice saying to him, “Saul, Saul, why do you persecute me?”

⁵En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere? En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. Het is u hard, de verzenen tegen de prikkels te slaan.

⁵He said, “Who are you, Lord?” The Lord said, “I am Jesus, whom you are persecuting. TR adds “It’s hard for you to kick against the goads.”

⁶En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de stad, en u zal aldaar gezegd worden, wat gij doen moet.

⁶ But TR omits “But” rise up, and enter into the city, and you will be told what you must do.”

⁷En de mannen, die met hem over weg reisden, stonden verbaasd, horende wel de stem, maar niemand ziende.

⁷The men who traveled with him stood speechless, hearing the sound, but seeing no one.

⁸En Saulus stond op van de aarde; en als hij zijn ogen opendeed, zag hij niemand. En zij, hem bij de hand leidende, brachten hem te Damaskus.

⁸Saul arose from the ground, and when his eyes were opened, he saw no one. They led him by the hand, and brought him into Damascus.

⁹En hij was drie dagen, dat hij niet zag, en at niet, en dronk niet.

⁹He was without sight for three days, and neither ate nor drank.

¹⁰En er was een zeker discipel te Damaskus, met name Ananias; en de Heere zeide tot hem in een gezicht: Ananias! En hij zeide: Zie, hier ben ik, Heere!

¹⁰Now there was a certain disciple at Damascus named Ananias. The Lord said to him in a vision, “Ananias!” He said, “Behold, it’s me, Lord.”

¹¹En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt.

¹¹The Lord said to him, “Arise, and go to the street which is called Straight, and inquire in the house of Judah or, Judas for one named Saul, a man of Tarsus. For behold, he is praying,

¹²En hij heeft in een gezicht gezien, dat een man, met name Ananias, inkwam, en hem de hand oplegde, opdat hij wederom ziende werd.

¹² and in a vision he has seen a man named Ananias coming in, and laying his hands on him, that he might receive his sight.”

¹³En Ananias antwoordde: Heere! ik heb uit velen gehoord van dezen man, hoeveel kwaad hij Uw heiligen in Jeruzalem gedaan heeft;

¹³But Ananias answered, “Lord, I have heard from many about this man, how much evil he did to your saints at Jerusalem.

¹⁴En heeft hier macht van de overpriesters, om te binden allen, die Uw Naam aanroepen.

¹⁴Here he has authority from the chief priests to bind all who call on your name.”

¹⁵Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen; want deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israels.

¹⁵But the Lord said to him, “Go your way, for he is my chosen vessel to bear my name before the nations and kings, and the children of Israel.

¹⁶Want Ik zal hem tonen, hoeveel hij lijden moet om Mijn Naam.

¹⁶ For I will show him how many things he must suffer for my name’s sake.”

¹⁷En Ananias ging heen en kwam in het huis; en de handen op hem leggende, zeide hij: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden, namelijk Jezus, Die u verschenen is op den weg, dien gij kwaamt, opdat gij weder ziende en met den Heiligen Geest vervuld zoudt worden.

¹⁷Ananias departed, and entered into the house. Laying his hands on him, he said, “Brother Saul, the Lord, who appeared to you on the road by which you came, has sent me, that you may receive your sight, and be filled with the Holy Spirit.”

¹⁸En terstond vielen af van zijn ogen gelijk als schellen, en hij werd terstond wederom ziende; en stond op, en werd gedoopt.

¹⁸Immediately something like scales fell from his eyes, and he received his sight. He arose and was baptized.

¹⁹En als hij spijze genomen had, werd hij versterkt. En Saulus was sommige dagen bij de discipelen, die te Damaskus waren.

¹⁹He took food and was strengthened. Saul stayed several days with the disciples who were at Damascus.

²⁰En hij predikte terstond Christus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.

²⁰Immediately in the synagogues he proclaimed the Christ, that he is the Son of God.

²¹En zij ontzetten zich allen, die het hoorden, en zeiden: Is deze niet degene, die te Jeruzalem verstoorde, wie dezen Naam aanriepen, en die daarom hier gekomen is, opdat hij dezelve gebonden zou brengen tot de overpriesters?

²¹All who heard him were amazed, and said, “Isn’t this he who in Jerusalem made havoc of those who called on this name? And he had come here intending to bring them bound before the chief priests!”

²²Doch Saulus werd meer en meer bekrachtigd, en overtuigde de Joden, die te Damaskus woonden, bewijzende, dat deze de Christus is.

²²But Saul increased more in strength, and confounded the Jews who lived at Damascus, proving that this is the Christ.

²³En als vele dagen verlopen waren, zo hielden de Joden te zamen raad, om hem te doden.

²³When many days were fulfilled, the Jews conspired together to kill him,

²⁴Maar hun lage werd Saulus bekend; en zij bewaarden de poorten, beide des daags en des nachts, opdat zij hem doden mochten.

²⁴but their plot became known to Saul. They watched the gates both day and night that they might kill him,

²⁵Doch de discipelen namen hem des nachts, en lieten hem neder door den muur, hem aflatende in een mand.

²⁵but his disciples took him by night, and let him down through the wall, lowering him in a basket.

²⁶Saulus nu, te Jeruzalem gekomen zijnde, poogde zich bij de discipelen te voegen; maar zij vreesden hem allen, niet gelovende, dat hij een discipel was.

²⁶When Saul had come to Jerusalem, he tried to join himself to the disciples; but they were all afraid of him, not believing that he was a disciple.

²⁷Maar Barnabas, hem tot zich nemende, leidde hem tot de apostelen, en verhaalde hun, hoe hij op den weg den Heere gezien had, en dat Hij tot hem gesproken had; en hoe hij te Damaskus vrijmoediglijk gesproken had in den Naam van Jezus.

²⁷But Barnabas took him, and brought him to the apostles, and declared to them how he had seen the Lord in the way, and that he had spoken to him, and how at Damascus he had preached boldly in the name of Jesus.

²⁸En hij was met hen ingaande en uitgaande te Jeruzalem;

²⁸He was with them entering into TR and NU add “and going out” Jerusalem,

²⁹En vrijmoediglijk sprekende in den Naam van den Heere Jezus, sprak hij ook, en handelde tegen de Griekse Joden; maar deze trachtten hem te doden.

²⁹preaching boldly in the name of the Lord Jesus. TR and NU omit “Jesus” and reverse the order of verses 28 & 29. He spoke and disputed against the Hellenists, The Hellenists were Hebrews who used Greek language and culture. but they were seeking to kill him.

³⁰Doch de broeders, dit verstaande geleidden hem tot Cesarea, en zonden hem af naar Tarsen.

³⁰When the brothers The word for “brothers” here and where the context allows may also be correctly translated “brothers and sisters” or “siblings.” knew it, they brought him down to Caesarea, and sent him off to Tarsus.

³¹De Gemeenten dan, door geheel Judea, en Galilea, en Samaria, hadden vrede, en werden gesticht; en wandelende in de vreze des Heeren, en de vertroosting des Heiligen Geestes, werden vermenigvuldigd.

³¹So the assemblies throughout all Judea and Galilee and Samaria had peace, and were built up. They were multiplied, walking in the fear of the Lord and in the comfort of the Holy Spirit.

³²En het geschiedde, als Petrus alom doortrok, dat hij ook afkwam tot de heiligen, die te Lydda woonden.

³²It happened, as Peter went throughout all those parts, he came down also to the saints who lived at Lydda.

³³En aldaar vond hij een zeker mens, met name Eneas, die acht jaren te bed gelegen had, welke geraakt was.

³³There he found a certain man named Aeneas, who had been bedridden for eight years, because he was paralyzed.

³⁴En Petrus zeide tot hem: Eneas! Jezus Christus maakt u gezond; sta op en spreid uzelven het bed. En hij stond terstond op.

³⁴Peter said to him, “Aeneas, Jesus Christ heals you. Get up and make your bed!” Immediately he arose.

³⁵En zij zagen hem allen, die te Lydda en Sarona woonden, dewelke zich bekeerden tot den Heere.

³⁵All who lived at Lydda and in Sharon saw him, and they turned to the Lord.

³⁶En te Joppe was een zekere discipelin, met name Tabitha, hetwelk overgezet zijnde, is gezegd Dorkas. Deze was vol van goede werken en aalmoezen, die zij deed.

³⁶Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which when translated, means Dorcas. “Dorcas” is Greek for “Gazelle.” This woman was full of good works and acts of mercy which she did.

³⁷En het geschiedde in die dagen, dat zij krank werd en stierf; en als zij haar gewassen hadden, legden zij haar in de opperzaal.

³⁷It happened in those days that she fell sick, and died. When they had washed her, they laid her in an upper room.

³⁸En alzo Lydda nabij Joppe was, de discipelen, horende, dat Petrus aldaar was, zonden twee mannen tot hem, biddende, dat hij niet zou vertoeven tot hen over te komen.

³⁸As Lydda was near Joppa, the disciples, hearing that Peter was there, sent two men Reading from NU, TR; MT omits “two men” to him, imploring him not to delay in coming to them.

³⁹En Petrus stond op, en ging met hen; welken zij, als hij daar gekomen was, in de opperzaal leidden. En al de weduwen stonden bij hem, wenende, en tonende de rokken en klederen, die Dorkas gemaakt had, als zij bij haar was.

³⁹Peter got up and went with them. When he had come, they brought him into the upper room. All the widows stood by him weeping, and showing the coats and garments which Dorcas had made while she was with them.

⁴⁰Maar Petrus, hebbende hen allen uitgedreven, knielde neder en bad: en zich kerende tot het lichaam, zeide hij: Tabitha, sta op! En zij deed haar ogen open, en Petrus gezien hebbende, zat zij over einde.

⁴⁰Peter put them all out, and kneeled down and prayed. Turning to the body, he said, “Tabitha, get up!” She opened her eyes, and when she saw Peter, she sat up.

⁴¹En hij gaf haar de hand, en richtte haar op, en de heiligen en de weduwen geroepen hebbende, stelde hij haar levend voor hen.

⁴¹He gave her his hand, and raised her up. Calling the saints and widows, he presented her alive.

⁴²En dit werd bekend door geheel Joppe, en velen geloofden in den Heere.

⁴²And it became known throughout all Joppa, and many believed in the Lord.

⁴³En het geschiedde, dat hij vele dagen te Joppe bleef, bij een zekeren Simon, een lederbereider.

⁴³It happened, that he stayed many days in Joppa with one Simon, a tanner.