¹En het geschiedde, als Hij gekomen was in het huis van een der oversten der Farizeen, op den sabbat, om brood te eten, dat zij Hem waarnamen.

¹It happened, when he went into the house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread, that they were watching him.

²En ziet, er was een zeker waterzuchtig mens voor Hem.

²Behold, a certain man who had dropsy was in front of him.

³En Jezus, antwoordende, zeide tot de wetgeleerden en Farizeen, en sprak: Is het ook geoorloofd op den sabbat gezond te maken?

³Jesus, answering, spoke to the lawyers and Pharisees, saying, “Is it lawful to heal on the Sabbath?”

⁴Maar zij zwegen stil. En Hij nam hem, en genas hem, en liet hem gaan.

⁴But they were silent. He took him, and healed him, and let him go.

⁵En Hij, hun antwoordende, zeide: Wiens ezel of os van ulieden zal in een put vallen, en die hem niet terstond zal uittrekken op den dag des sabbats?

⁵He answered them, “Which of you, if your son TR reads “donkey” instead of “son” or an ox fell into a well, wouldn’t immediately pull him out on a Sabbath day?”

⁶En zij konden Hem daarop niet weder antwoorden.

⁶They couldn’t answer him regarding these things.

⁷En Hij zeide tot de genoden een gelijkenis, aanmerkende, hoe zij de vooraanzittingen verkozen; zeggende tot hen:

⁷He spoke a parable to those who were invited, when he noticed how they chose the best seats, and said to them,

⁸Wanneer gij van iemand ter bruiloft genood zult zijn, zo zet u niet in de eerste zitplaats; opdat niet misschien een waardiger dan gij van hem genood zij;

⁸ “When you are invited by anyone to a marriage feast, don’t sit in the best seat, since perhaps someone more honorable than you might be invited by him,

⁹En hij, komende, die u en hem genood heeft, tot u zegge: Geef dezen plaats; en gij alsdan zoudt beginnen met schaamte de laatste plaats te houden.

⁹ and he who invited both of you would come and tell you, ‘Make room for this person.’ Then you would begin, with shame, to take the lowest place.

¹⁰Maar wanneer gij genood zult zijn, ga heen en zet u in de laatste plaats; opdat, wanneer hij komt, die u genood heeft, hij tot u zegge: Vriend, ga hoger op. Alsdan zal het u eer zijn voor degenen, die met u aanzitten.

¹⁰ But when you are invited, go and sit in the lowest place, so that when he who invited you comes, he may tell you, ‘Friend, move up higher.’ Then you will be honored in the presence of all who sit at the table with you.

¹¹Want een iegelijk, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden; en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.

¹¹ For everyone who exalts himself will be humbled, and whoever humbles himself will be exalted.”

¹²En Hij zeide ook tot dengene, die Hem genood had: Wanneer gij een middagmaal of avondmaal zult houden, zo roep niet uw vrienden, noch uw broeders, noch uw magen, noch uw rijke geburen; opdat ook dezelve u niet te eniger tijd wedernoden, en u vergelding geschiede.

¹²He also said to the one who had invited him, “When you make a dinner or a supper, don’t call your friends, nor your brothers, nor your kinsmen, nor rich neighbors, or perhaps they might also return the favor, and pay you back.

¹³Maar wanneer gij een maaltijd zult houden, zo nood armen, verminkten, kreupelen, blinden;

¹³ But when you make a feast, ask the poor, the maimed, the lame, or the blind;

¹⁴En gij zult zalig zijn, omdat zij niet hebben, om u te vergelden; want het zal u vergolden worden in de opstanding der rechtvaardigen.

¹⁴ and you will be blessed, because they don’t have the resources to repay you. For you will be repaid in the resurrection of the righteous.”

¹⁵En als een van degenen, die mede aanzaten, deze dingen hoorde, zeide hij tot Hem: Zalig is hij, die brood eet in het Koninkrijk Gods.

¹⁵When one of those who sat at the table with him heard these things, he said to him, “Blessed is he who will feast in the Kingdom of God!”

¹⁶Maar Hij zeide tot hem: Een zeker mens bereidde een groot avondmaal, en hij noodde er velen.

¹⁶But he said to him, “A certain man made a great supper, and he invited many people.

¹⁷En hij zond zijn dienstknecht uit ten ure des avondmaals, om den genoden te zeggen: Komt, want alle dingen zijn nu gereed.

¹⁷ He sent out his servant at supper time to tell those who were invited, ‘Come, for everything is ready now.’

¹⁸En zij begonnen allen zich eendrachtelijk te ontschuldigen. De eerste zeide tot hem: Ik heb een akker gekocht, en het is nodig, dat ik uitga, en hem bezie; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.

¹⁸ They all as one began to make excuses. “The first said to him, ‘I have bought a field, and I must go and see it. Please have me excused.’

¹⁹En een ander zeide: Ik heb vijf juk ossen gekocht, en ik ga heen, om die te beproeven; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.

¹⁹ “Another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I must go try them out. Please have me excused.’

²⁰En een ander zeide: Ik heb een vrouw getrouwd, en daarom kan ik niet komen.

²⁰ “Another said, ‘I have married a wife, and therefore I can’t come.’

²¹En dezelve dienstknecht weder gekomen zijnde, boodschapte deze dingen zijn heer. Toen werd de heer des huizes toornig, en zeide tot zijn dienstknecht: Ga haastelijk uit in de straten en wijken der stad, en breng de armen, en verminkten, en kreupelen, en blinden hier in.

²¹ “That servant came, and told his lord these things. Then the master of the house, being angry, said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in the poor, maimed, blind, and lame.’

²²En de dienstknecht zeide: Heer, het is geschied, gelijk gij bevolen hebt, en nog is er plaats.

²² “The servant said, ‘Lord, it is done as you commanded, and there is still room.’

²³En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;

²³ “The lord said to the servant, ‘Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled.

²⁴Want ik zeg ulieden, dat niemand van die mannen, die genood waren, mijn avondmaal smaken zal.

²⁴ For I tell you that none of those men who were invited will taste of my supper.’”

²⁵En vele scharen gingen met Hem; en Hij, Zich omkerende, zeide tot hen:

²⁵Now great multitudes were going with him. He turned and said to them,

²⁶Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.

²⁶ “If anyone comes to me, and doesn’t disregard or, hate his own father, mother, wife, children, brothers, and sisters, yes, and his own life also, he can’t be my disciple.

²⁷En wie zijn kruis niet draagt, en Mij navolgt, die kan Mijn discipel niet zijn.

²⁷ Whoever doesn’t bear his own cross, and come after me, can’t be my disciple.

²⁸Want wie van u, willende een toren bouwen, zit niet eerst neder, en overrekent de kosten, of hij ook heeft, hetgeen tot volmaking nodig is?

²⁸ For which of you, desiring to build a tower, doesn’t first sit down and count the cost, to see if he has enough to complete it?

²⁹Opdat niet misschien, als hij het fondament gelegd heeft, en niet kan voleindigen, allen, die het zien, hem beginnen te bespotten.

²⁹ Or perhaps, when he has laid a foundation, and is not able to finish, everyone who sees begins to mock him,

³⁰Zeggende: Deze mens heeft begonnen te bouwen, en heeft niet kunnen voleindigen.

³⁰ saying, ‘This man began to build, and wasn’t able to finish.’

³¹Of wat koning, gaande naar den krijg, om tegen een anderen koning te slaan, zit niet eerst neder, en beraadslaagt, of hij machtig is met tien duizend te ontmoeten dengene, die met twintig duizend tegen hem komt?

³¹ Or what king, as he goes to encounter another king in war, will not sit down first and consider whether he is able with ten thousand to meet him who comes against him with twenty thousand?

³²Anderszins zendt hij gezanten uit, terwijl degene nog verre is, en begeert, hetgeen tot vrede dient.

³² Or else, while the other is yet a great way off, he sends an envoy, and asks for conditions of peace.

³³Alzo dan een iegelijk van u, die niet verlaat alles, wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn.

³³ So therefore whoever of you who doesn’t renounce all that he has, he can’t be my disciple.

³⁴Het zout is goed; maar indien het zout smakeloos geworden is, waarmede zal het smakelijk gemaakt worden?

³⁴ Salt is good, but if the salt becomes flat and tasteless, with what do you season it?

³⁵Het is noch tot het land, noch tot den mesthoop bekwaam; men werpt het weg. Wie oren heeft, om te horen, die hore.

³⁵ It is fit neither for the soil nor for the manure pile. It is thrown out. He who has ears to hear, let him hear.”