¹En het geschiedde in een van die dagen, als Hij in den tempel het volk leerde, en het Evangelie verkondigde, dat de overpriesters, en Schriftgeleerden, met de ouderlingen daarover kwamen,

¹It happened on one of those days, as he was teaching the people in the temple and preaching the Good News, that the TR adds “chief” priests and scribes came to him with the elders.

²En spraken tot Hem zeggende: Zeg ons, door wat macht Gij deze dingen doet; of wie Hij is, Die U deze macht heeft gegeven?

²They asked him, “Tell us: by what authority do you do these things? Or who is giving you this authority?”

³En Hij, antwoordende, zeide tot hen: Ik zal u ook een woord vragen, en zegt Mij:

³He answered them, “I also will ask you one question. Tell me:

⁴De doop van Johannes, was die uit den Hemel, of uit de mensen?

⁴ the baptism of John, was it from heaven, or from men?”

⁵En zij overleiden onder zich, zeggende: Indien wij zeggen: Uit den Hemel; zo zal Hij zeggen: Waarom hebt gij dan hem niet geloofd?

⁵They reasoned with themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why didn’t you believe him?’

⁶En indien wij zeggen: Uit de mensen; zo zal ons al het volk stenigen; want zij houden voor zeker, dat Johannes een profeet was.

⁶But if we say, ‘From men,’ all the people will stone us, for they are persuaded that John was a prophet.”

⁷En zij antwoordden, dat zij niet wisten, vanwaar die was.

⁷They answered that they didn’t know where it was from.

⁸En Jezus zeide tot hen: Zo zeg Ik u ook niet, door wat macht Ik deze dingen doe.

⁸Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”

⁹En Hij begon tot het volk deze gelijkenis te zeggen: Een zeker mens plantte een wijngaard, en hij verhuurde dien aan landlieden, en trok een langen tijd buitenslands.

⁹He began to tell the people this parable. “A NU (in brackets) and TR add “certain” man planted a vineyard, and rented it out to some farmers, and went into another country for a long time.

¹⁰En als het de tijd was, zond hij tot de landlieden een dienstknecht, opdat zij hem van de vrucht des wijngaards geven zouden; maar de landlieden sloegen denzelven, en zonden hem ledig heen.

¹⁰ At the proper season, he sent a servant to the farmers to collect his share of the fruit of the vineyard. But the farmers beat him, and sent him away empty.

¹¹En wederom zond hij nog een anderen dienstknecht; maar ook dien geslagen en smadelijk behandeld hebbende, zonden zij hem ledig heen.

¹¹ He sent yet another servant, and they also beat him, and treated him shamefully, and sent him away empty.

¹²En wederom zond hij nog een derden; maar zij verwondden ook dezen, en wierpen hem uit.

¹² He sent yet a third, and they also wounded him, and threw him out.

¹³En de heer des wijngaards zeide: Wat zal ik doen? Ik zal mijn geliefden zoon zenden; mogelijk dezen ziende, zullen zij hem ontzien.

¹³ The lord of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son. It may be that seeing him, they will respect him.’

¹⁴Maar als de landlieden hem zagen, overleiden zij onder elkander, en zeiden: Deze is de erfgenaam; komt, laat ons hem doden, opdat de erfenis onze worde.

¹⁴ “But when the farmers saw him, they reasoned among themselves, saying, ‘This is the heir. Come, let’s kill him, that the inheritance may be ours.’

¹⁵En als zij hem buiten den wijngaard uitgeworpen hadden, doodden zij hem. Wat zal dan de heer des wijngaards hun doen?

¹⁵ They threw him out of the vineyard, and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do to them?

¹⁶Hij zal komen en deze landlieden verderven, en zal den wijngaard aan anderen geven. En als zij dat hoorden, zeiden zij: Dat zij verre!

¹⁶ He will come and destroy these farmers, and will give the vineyard to others.” When they heard it, they said, “May it never be!”

¹⁷Maar Hij zag hen aan, en zeide: Wat is dan dit, hetwelk geschreven staat: De steen, dien de bouwlieden verworpen hebben, deze is tot een hoofd des hoeks geworden?

¹⁷But he looked at them, and said, “Then what is this that is written, ‘The stone which the builders rejected, the same was made the chief cornerstone?’ Psalm 118:22

¹⁸Een iegelijk, die op dien steen valt, zal verpletterd worden, en op wien hij valt, dien zal hij vermorzelen.

¹⁸ Everyone who falls on that stone will be broken to pieces, but it will crush whomever it falls on to dust.”

¹⁹En de overpriesteren en de Schriftgeleerden zochten te dierzelver ure de handen aan Hem te slaan; maar zij vreesden het volk; want zij verstonden, dat Hij deze gelijkenis tegen hen gesproken had.

¹⁹The chief priests and the scribes sought to lay hands on him that very hour, but they feared the people—for they knew he had spoken this parable against them.

²⁰En zij namen Hem waar, en zonden verspieders uit, die zichzelven veinsden rechtvaardig te zijn; opdat zij Hem in Zijn rede vangen mochten, om Hem aan de heerschappij en de macht des stadhouders over te leveren.

²⁰They watched him, and sent out spies, who pretended to be righteous, that they might trap him in something he said, so as to deliver him up to the power and authority of the governor.

²¹En zij vraagden Hem, zeggende: Meester, wij weten, dat Gij recht spreekt en leert, en den persoon niet aanneemt, maar den weg Gods leert in der waarheid.

²¹They asked him, “Teacher, we know that you say and teach what is right, and aren’t partial to anyone, but truly teach the way of God.

²²Is het ons geoorloofd den keizer schatting te geven, of niet?

²²Is it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?”

²³En Hij, hun arglistigheid bemerkende, zeide tot hen: Wat verzoekt gij Mij?

²³But he perceived their craftiness, and said to them, “Why do you test me?

²⁴Toont Mij een penning; wiens beeld en opschrift heeft hij? En zij, antwoordende, zeiden: Des keizers.

²⁴ Show me a denarius. Whose image and inscription are on it?” They answered, “Caesar’s.”

²⁵En Hij zeide tot hen: Geeft dan den keizer, dat des keizers is, en Gode, dat Gods is.

²⁵He said to them, “Then give to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”

²⁶En zij konden Hem in Zijn woord niet vatten voor het volk; en zich verwonderende over Zijn antwoord, zwegen zij stil.

²⁶They weren’t able to trap him in his words before the people. They marveled at his answer, and were silent.

²⁷En tot Hem kwamen sommigen der Sadduceen, welke tegensprekende zeggen, dat er geen opstanding is, en vraagden Hem.

²⁷Some of the Sadducees came to him, those who deny that there is a resurrection.

²⁸Zeggende: Meester! Mozes heeft ons geschreven: Zo iemands broeder sterft, die een vrouw heeft, en hij sterft zonder kinderen, dat zijn broeder de vrouw nemen zal, en zijn broeder zaad verwekken.

²⁸They asked him, “Teacher, Moses wrote to us that if a man’s brother dies having a wife, and he is childless, his brother should take the wife, and raise up children for his brother.

²⁹Er waren nu zeven broeders; en de eerste nam een vrouw, en hij stierf zonder kinderen.

²⁹There were therefore seven brothers. The first took a wife, and died childless.

³⁰En de tweede nam die vrouw, en ook deze stierf zonder kinderen.

³⁰The second took her as wife, and he died childless.

³¹En de derde nam dezelve vrouw; en desgelijks ook de zeven, en hebben geen kinderen nagelaten, en zijn gestorven.

³¹The third took her, and likewise the seven all left no children, and died.

³²En ten laatste na allen stierf ook de vrouw.

³²Afterward the woman also died.

³³In de opstanding dan, wiens vrouw van dezen zal zij zijn? Want die zeven hebben dezelve tot een vrouw gehad.

³³Therefore in the resurrection whose wife of them will she be? For the seven had her as a wife.”

³⁴En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: De kinderen dezer eeuw trouwen, en worden ten huwelijk uitgegeven;

³⁴Jesus said to them, “The children of this age marry, and are given in marriage.

³⁵Maar die waardig zullen geacht zijn die eeuw te verwerven en de opstanding uit de doden, zullen noch trouwen, noch ten huwelijk uitgegeven worden;

³⁵ But those who are considered worthy to attain to that age and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage.

³⁶Want zij kunnen niet meer sterven, want zij zijn den engelen gelijk; en zij zijn kinderen Gods, dewijl zij kinderen der opstanding zijn.

³⁶ For they can’t die any more, for they are like the angels, and are children of God, being children of the resurrection.

³⁷En dat de doden opgewekt zullen worden, heeft ook Mozes aangewezen bij het doornenbos, als hij den Heere noemt den God Abrahams, en den God Izaks, en den God Jakobs.

³⁷ But that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he called the Lord ‘The God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’ Exodus 3:6

³⁸God nu is niet een God der doden, maar der levenden; want zij leven Hem allen.

³⁸ Now he is not the God of the dead, but of the living, for all are alive to him.”

³⁹En sommigen der Schriftgeleerden, antwoordende, zeiden: Meester! Gij hebt wel gezegd.

³⁹Some of the scribes answered, “Teacher, you speak well.”

⁴⁰En zij durfden Hem niet meer iets vragen.

⁴⁰They didn’t dare to ask him any more questions.

⁴¹En Hij zeide tot hen: Hoe zeggen zij, dat de Christus Davids Zoon is?

⁴¹He said to them, “Why do they say that the Christ is David’s son?

⁴²En David zelf zegt in het boek der psalmen: De Heere heeft gezegd tot mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand,

⁴² David himself says in the book of Psalms, ‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand,

⁴³Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.

⁴³ until I make your enemies the footstool of your feet.”’ Psalm 110:1

⁴⁴David dan noemt Hem zijn Heere; en hoe is Hij zijn Zoon?

⁴⁴ “David therefore calls him Lord, so how is he his son?”

⁴⁵En daar al het volk het hoorde, zeide Hij tot Zijn discipelen:

⁴⁵In the hearing of all the people, he said to his disciples,

⁴⁶Wacht u van de Schriftgeleerden, die daar willen wandelen in lange klederen, en beminnen de groetingen op de markten, en de voorgestoelten in de synagogen, en de vooraanzittingen in de maaltijden;

⁴⁶ “Beware of the scribes, who like to walk in long robes, and love greetings in the marketplaces, the best seats in the synagogues, and the best places at feasts;

⁴⁷Die der weduwen huizen opeten, en onder een schijn lange gebeden doen; dezen zullen zwaarder oordeel ontvangen.

⁴⁷ who devour widows’ houses, and for a pretense make long prayers: these will receive greater condemnation.”