¹En het geschiedde, als de schare op Hem aandrong, om het Woord Gods te horen, dat Hij stond bij het meer Gennesareth.

¹Now it happened, while the multitude pressed on him and heard the word of God, that he was standing by the lake of Gennesaret.

²En Hij zag twee schepen aan den oever van het meer liggende, en de vissers waren daaruit gegaan, en spoelden de netten.

²He saw two boats standing by the lake, but the fishermen had gone out of them, and were washing their nets.

³En Hij ging in een van die schepen, hetwelk van Simon was, en bad hem, dat hij een weinig van het land afstak; en nederzittende, leerde Hij de scharen uit het schip.

³He entered into one of the boats, which was Simon’s, and asked him to put out a little from the land. He sat down and taught the multitudes from the boat.

⁴En als Hij afliet van spreken, zeide Hij tot Simon: Steek af naar de diepte, en werp uw netten uit om te vangen.

⁴When he had finished speaking, he said to Simon, “Put out into the deep, and let down your nets for a catch.”

⁵En Simon antwoordde en zeide tot Hem: Meester, wij hebben den gehelen nacht over gearbeid, en niet gevangen; doch op Uw woord zal ik het net uitwerpen.

⁵Simon answered him, “Master, we worked all night, and took nothing; but at your word I will let down the net.”

⁶En als zij dat gedaan hadden, besloten zij een grote menigte vissen, en hun net scheurde.

⁶When they had done this, they caught a great multitude of fish, and their net was breaking.

⁷En zij wenkten hun medegenoten, die in het andere schip waren, dat zij hen zouden komen helpen. En zij kwamen, en vulden beide de schepen, zodat zij bijna zonken.

⁷They beckoned to their partners in the other boat, that they should come and help them. They came, and filled both boats, so that they began to sink.

⁸En Simon Petrus, dat ziende, viel neder aan de knieen van Jezus, zeggende: Heere! ga uit van mij; want ik ben een zondig mens.

⁸But Simon Peter, when he saw it, fell down at Jesus’ knees, saying, “Depart from me, for I am a sinful man, Lord.”

⁹Want verbaasdheid had hem bevangen, en allen, die met hem waren, over de vangst der vissen, die zij gevangen hadden;

⁹For he was amazed, and all who were with him, at the catch of fish which they had caught;

¹⁰En desgelijks ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeus, die medegenoten van Simon waren. En Jezus zeide tot Simon: Vrees niet; van nu aan zult gij mensen vangen.

¹⁰and so also were James and John, sons of Zebedee, who were partners with Simon. Jesus said to Simon, “Don’t be afraid. From now on you will be catching people alive.”

¹¹En als zij de schepen aan land gestuurd hadden, verlieten zij alles, en volgden Hem.

¹¹When they had brought their boats to land, they left everything, and followed him.

¹²En het geschiedde, als Hij in een dier steden was, ziet, er was een man vol melaatsheid; en Jezus ziende, viel hij op het aangezicht, en bad Hem, zeggende: Heere! zo Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.

¹²It happened, while he was in one of the cities, behold, there was a man full of leprosy. When he saw Jesus, he fell on his face, and begged him, saying, “Lord, if you want to, you can make me clean.”

¹³En Hij, de hand uitstrekkende, raakte hem aan; en zeide: Ik wil, word gereinigd! En terstond ging de melaatsheid van hem.

¹³He stretched out his hand, and touched him, saying, “I want to. Be made clean.” Immediately the leprosy left him.

¹⁴En Hij gebood hem, dat hij het niemand zeggen zou; maar ga heen, zeide Hij, vertoon uzelven den priester, en offer voor uw reiniging, gelijk Mozes geboden heeft, hun tot een getuigenis.

¹⁴He commanded him to tell no one, “But go your way, and show yourself to the priest, and offer for your cleansing according to what Moses commanded, for a testimony to them.”

¹⁵Maar het gerucht van Hem ging te meer voort; en vele scharen kwamen samen om Hem te horen, en door Hem genezen te worden van hun krankheden.

¹⁵But the report concerning him spread much more, and great multitudes came together to hear, and to be healed by him of their infirmities.

¹⁶Maar Hij vertrok in de woestijnen, en bad aldaar.

¹⁶But he withdrew himself into the desert, and prayed.

¹⁷En het geschiedde in een dier dagen, dat Hij leerde, en er zaten Farizeen en leraars der wet, die van alle vlekken van Galilea, en Judea, en Jeruzalem gekomen waren; en de kracht des Heeren was er om hen te genezen.

¹⁷It happened on one of those days, that he was teaching; and there were Pharisees and teachers of the law sitting by, who had come out of every village of Galilee, Judea, and Jerusalem. The power of the Lord was with him to heal them.

¹⁸En ziet, enige mannen brachten op een bed een mens, die geraakt was, en zochten hem in te brengen, en voor Hem te leggen.

¹⁸Behold, men brought a paralyzed man on a cot, and they sought to bring him in to lay before Jesus.

¹⁹En niet vindende, waardoor zij hem inbrengen mochten, overmits de schare, zo klommen zij op het dak, en lieten hem door de tichelen neder met het beddeken, in het midden, voor Jezus.

¹⁹Not finding a way to bring him in because of the multitude, they went up to the housetop, and let him down through the tiles with his cot into the midst before Jesus.

²⁰En Hij ziende hun geloof, zeide tot hem: Mens, uw zonden zijn u vergeven.

²⁰Seeing their faith, he said to him, “Man, your sins are forgiven you.”

²¹En de Schriftgeleerden en de Farizeen begonnen te overdenken, zeggende: Wie is Deze, Die gods lastering spreekt? Wie kan de zonden vergeven, dan God alleen?

²¹The scribes and the Pharisees began to reason, saying, “Who is this that speaks blasphemies? Who can forgive sins, but God alone?”

²²Maar Jezus, hun overdenkingen bekennende, antwoordde en zeide tot hen: Wat overdenkt gij in uw harten?

²²But Jesus, perceiving their thoughts, answered them, “Why are you reasoning so in your hearts?

²³Wat is lichter te zeggen: Uw zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op en wandel?

²³ Which is easier to say, ‘Your sins are forgiven you;’ or to say, ‘Arise and walk?’

²⁴Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft op de aarde, de zonde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte): Ik zeg u, sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.

²⁴ But that you may know that the Son of Man has authority on earth to forgive sins” (he said to the paralyzed man), “I tell you, arise, and take up your cot, and go to your house.”

²⁵En hij, terstond voor Hem opstaande, en opgenomen hebbende hetgeen, daar hij op gelegen had, ging heen naar zijn huis, God verheerlijkende.

²⁵Immediately he rose up before them, and took up that which he was laying on, and departed to his house, glorifying God.

²⁶En ontzetting heeft hen allen bevangen, en zij verheerlijkten God, en werden vervuld met vreze, zeggende: Wij hebben heden ongelofelijke dingen gezien.

²⁶Amazement took hold on all, and they glorified God. They were filled with fear, saying, “We have seen strange things today.”

²⁷En na dezen ging Hij uit, en zag een tollenaar, met name Levi, zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij.

²⁷After these things he went out, and saw a tax collector named Levi sitting at the tax office, and said to him, “Follow me!”

²⁸En hij, alles verlatende, stond op en volgde Hem.

²⁸He left everything, and rose up and followed him.

²⁹En Levi richtte Hem een groten maaltijd aan, in zijn huis; en er was een grote schare van tollenaren, en van anderen, die met hen aanzaten.

²⁹Levi made a great feast for him in his house. There was a great crowd of tax collectors and others who were reclining with them.

³⁰En hun Schriftgeleerden en de Farizeen murmureerden tegen Zijn discipelen, zeggende: Waarom eet en drinkt gij met tollenaren en zondaren?

³⁰Their scribes and the Pharisees murmured against his disciples, saying, “Why do you eat and drink with the tax collectors and sinners?”

³¹En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.

³¹Jesus answered them, “Those who are healthy have no need for a physician, but those who are sick do.

³²Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering.

³² I have not come to call the righteous, but sinners to repentance.”

³³En zij zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes dikmaals, en doen gebeden, desgelijks ook de discipelen der Farizeen, maar de Uwe eten en drinken?

³³They said to him, “Why do John’s disciples often fast and pray, likewise also the disciples of the Pharisees, but yours eat and drink?”

³⁴Doch Hij zeide tot hen: Kunt gij de bruiloftskinderen, terwijl de Bruidegom bij hen is, doen vasten?

³⁴He said to them, “Can you make the friends of the bridegroom fast, while the bridegroom is with them?

³⁵Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, dan zullen zij vasten in die dagen.

³⁵ But the days will come when the bridegroom will be taken away from them. Then they will fast in those days.”

³⁶En Hij zeide ook tot hen een gelijkenis: Niemand zet een lap van een nieuw kleed op een oud kleed; anders zo scheurt ook dat nieuwe het oude, en de lap van het nieuwe komt met het oude niet overeen.

³⁶He also told a parable to them. “No one puts a piece from a new garment on an old garment, or else he will tear the new, and also the piece from the new will not match the old.

³⁷En niemand doet nieuwen wijn in oude leder zakken; anders zo zal de nieuwe wijn de leder zakken doen bersten, en de wijn zal uitgestort worden, en de leder zakken zullen verderven.

³⁷ No one puts new wine into old wineskins, or else the new wine will burst the skins, and it will be spilled, and the skins will be destroyed.

³⁸Maar nieuwen wijn moet men in nieuwe leder zakken doen, en zij worden beide te zamen behouden.

³⁸ But new wine must be put into fresh wineskins, and both are preserved.

³⁹En niemand, die ouden drinkt, begeert terstond nieuwen; want hij zegt: De oude is beter.

³⁹ No man having drunk old wine immediately desires new, for he says, ‘The old is better.’”