¹Al la hxorestro. Instruo de la Korahxidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni auxdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

¹To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.

²Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enlogxigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

²Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.

³CXar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizagxo, CXar Vi ilin favoris.

³For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.

⁴Vi estas mia Regxo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

⁴Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.

⁵Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontrauxbatalantojn.

⁵By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,

⁶CXar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

⁶For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.

⁷Sed Vi helpas nin kontraux niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

⁷For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.

⁸Dion ni gloros cxiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

⁸In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. Selah.

⁹Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

⁹In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.

¹⁰Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

¹⁰Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

¹¹Vi fordonas nin por formangxo, kiel sxafojn, Kaj inter la popolojn Vi disjxetis nin;

¹¹Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.

¹²Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

¹²Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.

¹³Vi faris nin malestimatajxo por niaj najbaroj, Mokatajxo kaj insultatajxo por niaj cxirkauxantoj;

¹³Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.

¹⁴Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

¹⁴Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.

¹⁵CXiutage mia malhonoro estas antaux mi, Kaj honto kovras mian vizagxon,

¹⁵All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.

¹⁶Pro la vocxo de mokanto kaj insultanto, Antaux la vizagxo de malamiko kaj vengxanto.

¹⁶Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

¹⁷CXio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidigxis al Via interligo.

¹⁷All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.

¹⁸Ne retirigxis nia koro, Kaj niaj pasxoj ne deflankigxis de Via vojo.

¹⁸We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.

¹⁹Kiam Vi batis nin sur loko de sxakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

¹⁹But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.

²⁰Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

²⁰If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,

²¹CXu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

²¹Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.

²²Pro Vi ni ja estas mortigataj cxiutage; Oni rigardas nin kiel sxafojn por bucxo.

²²Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

²³Levigxu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekigxu, ne forpusxu por cxiam.

²³Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.

²⁴Kial Vi kasxas Vian vizagxon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

²⁴Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,

²⁵Nia animo estas ja jxetita en la polvon; Nia korpo klinigxis al la tero.

²⁵For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.

²⁶Levigxu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

²⁶Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness` sake.