¹Rememoru, ho Eternulo, kio farigxis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!

¹اذكر يا رب ماذا صار لنا. اشرف وانظر الى عارنا.

²Nia heredajxo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.

²قد صار ميراثنا للغرباء. بيوتنا للاجانب.

³Ni farigxis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.

³صرنا ايتاما بلا اب. امهاتنا كارامل.

⁴Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.

⁴شربنا ماءنا بالفضة. حطبنا بالثمن يأتي.

⁵Oni pelas nin je nia kolo; Ni lacigxis, sed oni ne permesas al ni ripozi.

⁵على اعناقنا نضطهد. نتعب ولا راحة لنا.

⁶Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satigxi per pano.

⁶اعطينا اليد للمصريين والاشوريين لنشبع خبزا.

⁷Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.

⁷آباؤنا اخطأوا وليسوا بموجودين ونحن نحمل آثامهم.

⁸Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.

⁸عبيد حكموا علينا. ليس من يخلص من ايديهم.

⁹Kun dangxero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.

⁹بانفسنا نأتي بخبزنا من جرى سيف البرية.

¹⁰Nia hauxto varmegigxis kiel forno, Por la kruela malsato.

¹⁰جلودنا اسودّت كتنور من جرى نيران الجوع.

¹¹La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.

¹¹اذلوا النساء في صهيون العذارى في مدن يهوذا.

¹²La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.

¹²الرؤساء بايديهم يعلقون ولم تعتبر وجوه الشيوخ.

¹³La junuloj devas porti muelsxtonojn; La knaboj falas sub la lignosxargxoj.

¹³اخذوا الشبان للطحن والصبيان عثروا تحت الحطب.

¹⁴La maljunuloj jam ne sidas cxe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.

¹⁴كفت الشيوخ عن الباب والشبان عن غنائهم.

¹⁵Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformigxis en funebron.

¹⁵مضى فرح قلبنا صار رقصنا نوحا.

¹⁶Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!

¹⁶سقط اكليل راسنا. ويل لنا لاننا قد اخطأنا.

¹⁷Pro tio senfortigxis nia koro, Pro tio senlumigxis niaj okuloj:

¹⁷من اجل هذا حزن قلبنا. من اجل هذه اظلمت عيوننا.

¹⁸Pro la monto Cion, ke gxi farigxis dezerta, Ke vulpoj vagas sur gxi.

¹⁸من اجل جبل صهون الخرب. الثعالب ماشية فيه.

¹⁹Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,

¹⁹انت يا رب الى الابد تجلس. كرسيك الى دور فدور.

²⁰Kial Vi forgesis nin kvazaux por eterne, Forlasis nin por longa tempo?

²⁰لماذا تنسانا الى الابد وتتركنا طول الايام.

²¹Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antauxa.

²¹ارددنا يا رب اليك فنرتد. جدد ايامنا كالقديم.

²²CXar cxu Vi nin tute forpusxis? Vi tre forte ekkoleris kontraux ni.

²²هل كل الرفض رفضتنا هل غضبت علينا جدا