¹Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

¹ Yna atebodd Soffar y Naamathiad:

²Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

² "Yn awr, fe'm cynhyrfir i ateb; am hynny atebaf ar frys.

³Hontindan riprocxon mi auxdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

³ Clywais gerydd sy'n fy nifr�o; y mae cynnwrf fy meddwl yn fy ngorfodi i ateb.

⁴CXu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

⁴ Onid wyt yn gwybod hyn? o'r dechrau, er pan osodwyd pobl ar y ddaear,

⁵Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la gxojo de hipokritulo estas nur momenta?

⁵ byr yw gorfoledd y drygionus, ac am gyfnod yn unig y pery llawenydd yr annuwiol.

⁶Se lia grandeco ecx atingus gxis la cxielo, Kaj lia kapo tusxus la nubon,

⁶ Er i'w falchder esgyn i'r uchelder, ac i'w ben gyffwrdd �'r cymylau,

⁷Li tamen pereos por cxiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros:Kie li estas?

⁷ eto derfydd am byth fel ei dom ei hun, a dywed y rhai a'i gwelodd, 'Ple mae ef?'

⁸Kiel songxo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

⁸ Eheda ymaith fel breuddwyd, ac ni fydd yn bod; fe'i hymlidir fel gweledigaeth nos.

⁹Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

⁹ Y llygad a'i gwelodd, ni w�l mohono mwy, ac nid edrych arno yn ei le.

¹⁰Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havajxon.

¹⁰ Cais ei blant ffafr y tlawd, a dychwel ei ddwylo ei gyfoeth.

¹¹Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kusxigxos kune kun li en la polvo.

¹¹ Y mae ei esgyrn sy'n llawn egni yn gorwedd gydag ef yn y llwch.

¹²Se la malbono estas dolcxa en lia busxo, Li kasxas gxin sub sia lango,

¹² "Er i ddrygioni droi'n felys yn ei enau, a'i fod yntau am ei gadw dan ei dafod,

¹³Li flegas gxin kaj ne forlasas gxin, Kaj retenas gxin sur sia palato:

¹³ ac yn anfodlon ei ollwng, ond yn ei ddal dan daflod ei enau,

¹⁴Tiam lia mangxajxo renversigxos en liaj internajxoj, Farigxos galo de aspidoj interne de li.

¹⁴ eto y mae ei fwyd yn ei gylla yn troi'n wenwyn asb iddo.

¹⁵Li englutis havajxon, sed li gxin elvomos; El lia ventro Dio gxin elpelos.

¹⁵ Llynca gyfoeth, ac yna'i chwydu; bydd Duw'n ei dynnu allan o'i fol.

¹⁶Venenon de aspidoj li sucxos; Lango de vipuro lin mortigos.

¹⁶ Sugna wenwyn yr asb, ac yna fe'i lleddir gan golyn gwiber.

¹⁷Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

¹⁷ Ni chaiff weld ffrydiau o olew, nac afonydd o f�l a llaeth.

¹⁸Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havajxo, li gxin fordonos kaj ne gxuos gxin.

¹⁸ Dychwel ffrwyth ei lafur heb iddo elwa arno; er cymaint ei enillion, ni chaiff eu mwynhau.

¹⁹CXar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

¹⁹ Oherwydd gorthrymodd y tlawd a'i adael yn ddiymgeledd; cipiodd du375? nas adeiladodd.

²⁰CXar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

²⁰ Ni u373?yr sut i dawelu ei chwant, ac ni ddianc dim rhag ei wanc.

²¹Nenion restigis lia mangxemeco; Tial lia bonstato ne estos longedauxra.

²¹ Nid oes gweddill iddo'i fwyta, ac felly nid oes parhad i'w ffyniant.

²²Malgraux lia abundeco, li estos premata; CXiaspecaj suferoj trafos lin.

²² Wedi digoni ei chwant, �'n gyfyng arno; daw holl rym gofid arno.

²³Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

²³ Pan fydd ar fedr llenwi ei fol, gyrrir arno angerdd llid, a'i dywallt i lawr i'w berfedd.

²⁴Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

²⁴ "Fe ffy rhag arfau haearn, ond fe'i trywenir gan y saeth bres.

²⁵Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

²⁵ Tynnir hi allan o'i gorff, y blaen gloyw allan o'i fustl; daw dychrynfeydd arno.

²⁶Nenia mallumo povos kasxi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

²⁶ Tywyllwch llwyr a gadwyd ar gyfer ei drysorau; ysir ef gan d�n nad oes raid ei chwythu; difethir yr hyn a adawyd yn ei babell.

²⁷La cxielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero levigxos kontraux lin.

²⁷ Dadlenna'r nefoedd ei gamwedd, a chyfyd y ddaear yn ei erbyn.

²⁸Malaperos la greno el lia domo, Dissxutita gxi estos en la tago de Lia kolero.

²⁸ Bydd i'r dilyw ddwyn ymaith ei du375?, a llifogydd, yn nydd ei lid.

²⁹Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredajxo destinita por li de Dio.

²⁹ Dyma dynged yr annuwiol oddi wrth Dduw, a'r etifeddiaeth a osododd iddo."