1Kaj ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
1 Yna atebodd Eliffas y Temaniad:
2Se oni provos diri al vi vorton, tio eble estos por vi turmenta? Sed kiu povas deteni sin de parolado?
2 "Os mentra rhywun lefaru wrthyt, a golli di dy amynedd? Eto pwy a all atal geiriau?
3Jen vi multajn instruis, Kaj manojn senfortigxintajn vi refortigis;
3 Wele, buost yn cynghori llawer ac yn nerthu'r llesg eu dwylo;
4Falantojn restarigis viaj vortoj, Kaj fleksigxantajn genuojn vi fortigis;
4 cynhaliodd dy eiriau'r rhai sigledig, a chadarnhau'r gliniau gwan.
5Kaj nun, kiam tio trafis vin, vi perdis la forton; GXi ektusxis vin, kaj vi ektimis.
5 Ond yn awr daeth adfyd arnat ti, a chymeraist dramgwydd; cyffyrddodd � thi, ac yr wyt mewn helbul.
6CXu ne via timo antaux Dio estas via konsolo? CXu la virteco de viaj vojoj ne estas via espero?
6 Onid yw dy dduwioldeb yn hyder i ti, ac uniondeb dy fywyd yn obaith?
7Rememoru do, cxu pereis iu senkulpa? Kaj kie virtuloj estis ekstermitaj?
7 Ystyria'n awr, pwy sydd wedi ei ddifetha ac yntau'n ddieuog, a phwy o'r uniawn sydd wedi ei dorri i lawr?
8Kiel mi vidis, tiuj, kiuj plugis pekojn kaj semis malbonagojn, Tiuj ilin rikoltas;
8 Fel hyn y gwelais i: y rhai sy'n aredig helbul ac yn hau gorthrymder, hwy sy'n ei fedi.
9De la ekblovo de Dio ili pereas, Kaj de la ekspiro de Lia kolero ili malaperas.
9 Difethir hwy gan anadl Duw, a darfyddant wrth chwythiad ei ffroenau.
10La kriado de leono kaj la vocxo de leopardo silentigxis, Kaj la dentoj de junaj leonoj rompigxis;
10 Peidia rhu'r llew a llais y llew cryf; pydra dannedd y llewod ifanc.
11Leono pereis pro manko de mangxajxo, Kaj idoj de leonino diskuris.
11 Bydd farw'r hen lew o eisiau ysglyfaeth, a gwneir yn amddifad genawon y llewes.
12Kaj al mi kasxe alvenis vorto, Kaj mia orelo kaptis parteton de gxi.
12 "Daeth gair ataf fi yn ddirgel; daliodd fy nghlust sibrwd ohono
13Dum meditado pri la vizioj de la nokto, Kiam profunda dormo falas sur la homojn,
13 yn y cynnwrf a ddaw gyda gweledigaethau'r nos, pan ddaw trymgwsg ar bawb.
14Atakis min teruro kaj tremo, Kaj cxiuj miaj ostoj eksentis timon.
14 Daeth dychryn a chryndod arnaf, a chynhyrfu fy holl esgyrn.
15Kaj spirito traflugis antaux mi, Kaj la haroj sur mia korpo rigidigxis.
15 Llithrodd awel heibio i'm hwyneb, a gwnaeth i flew fy nghorff sefyll.
16Staris bildo antaux miaj okuloj, sed mi ne povis rekoni gxian aspekton; Estis silento, kaj mi ekauxdis vocxon, dirantan:
16 Safodd yn llonydd, ond ni allwn ddirnad beth oedd; yr oedd ffurf o flaen fy llygaid; bu distawrwydd, yna clywais lais:
17CXu homo estas pli justa ol Dio? CXu viro estas pli pura ol lia Kreinto?
17 'A yw meidrol yn fwy cyfiawn na Duw, ac yn burach na'i Wneuthurwr?
18Vidu, al Siaj servantoj Li ne konfidas, Kaj Siajn angxelojn Li trovas mallauxdindaj:
18 Os nad yw Duw'n ymddiried yn ei weision, ac os yw'n cyhuddo'i angylion o gamwedd,
19Des pli koncerne tiujn, Kiuj logxas en argilaj dometoj, Fonditaj sur tero, Kaj kiujn formangxas vermoj.
19 beth, ynteu, am y rhai sy'n trigo mewn tai o glai, a'u sylfeini mewn pridd, y rhai a falurir yn gynt na gwyfyn?
20De la mateno gxis la vespero ili disfalas, Pereas por cxiam, kaj neniu tion atentas.
20 Torrir hwy i lawr rhwng bore a hwyr, llwyr ddifethir hwy, heb neb yn sylwi.
21La fadeno de ilia vivo estas distrancxita; Ili mortas, kaj ne en sagxeco.
21 Pan ddatodir llinyn eu pabell, oni fyddant farw heb ddoethineb?'