¹Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

²CXu sagxulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencajxoj?

²Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

³Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

³Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

⁴Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas pregxon antaux Dio.

⁴Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

⁵CXar via malbonago instigas vian busxon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

⁵Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

⁶Vin kondamnas via busxo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraux vi.

⁶Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

⁷CXu vi naskigxis la unua homo? CXu vi estas kreita pli frue ol la altajxoj?

⁷Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

⁸CXu vi auxdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la sagxon?

⁸Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

⁹Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

⁹Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

¹⁰Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

¹⁰Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

¹¹CXu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

¹¹Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

¹²Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

¹²Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

¹³Ke vi direktas kontraux Dion vian koleron, Kaj elirigis el via busxo tiajn vortojn?

¹³Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

¹⁴Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

¹⁴Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

¹⁵Vidu, inter Liaj sanktuloj ne cxiuj estas fidindaj, Kaj la cxielo ne estas pura en Liaj okuloj:

¹⁵Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

¹⁶Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

¹⁶Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

¹⁷Mi montros al vi, auxskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

¹⁷Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

¹⁸Kion sagxuloj diris kaj ne kasxis antaux siaj patroj,

¹⁸Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

¹⁹Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

¹⁹Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

²⁰Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kasxita antaux li;

²⁰Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

²¹Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

²¹Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

²²Li ne esperas, ke li savigxos el mallumo; Kaj li sercxas cxirkauxe glavon.

²²Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

²³Li vagadas, sercxante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

²³Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

²⁴Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel regxo, pretigxinta por batalo;

²⁴Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

²⁵Pro tio, ke li etendis sian manon kontraux Dion Kaj kontrauxstaris al la Plejpotenculo,

²⁵Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

²⁶Kuris kontraux Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj sxildoj.

²⁶Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

²⁷Li kovris sian vizagxon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

²⁷Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

²⁸Li logxas en urboj ruinigitaj, En domoj ne logxataj, Destinitaj esti sxtonamasoj.

²⁸En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

²⁹Li ne restos ricxa, lia bonstato ne tenigxos, Kaj lia havajxo ne disvastigxos sur la tero.

²⁹Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

³⁰Li ne forklinigxos de mallumo; Flamo velksekigos liajn brancxojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia busxo.

³⁰Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

³¹La erarinto ne fidu vantajxon, CXar vanta estos lia rekompenco.

³¹Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

³²Antauxtempe li finigxos, Kaj lia brancxo ne estos verda.

³²Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

³³Lia nematura bero estos desxirita, kiel cxe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel cxe olivarbo.

³³Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

³⁴CXar la anaro de la hipokrituloj senhomigxos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subacxeton.

³⁴Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

³⁵Ili gravedigxis per malpiajxo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicajxon.

³⁵Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.