¹Ijob respondis kaj diris:

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²Auxskultu mian parolon; Kaj gxi estu anstataux viaj konsoloj.

²Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

³Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

³Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

⁴CXu kontraux homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

⁴Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

⁵Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la busxon.

⁵Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

⁶Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

⁶Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁷Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havajxon?

⁷Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

⁸Ilia idaro estas bone arangxita antaux ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaux iliaj okuloj.

⁸Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

⁹Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

⁹Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

¹⁰Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpusxata; Ilia bovino gravedigxas kaj ne abortas.

¹⁰Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

¹¹Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel sxafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

¹¹Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

¹²Ili gxojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

¹²Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

¹³Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en SXeolon momente.

¹³In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

¹⁴Kaj tamen ili diras al Dio:Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

¹⁴Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

¹⁵Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

¹⁵Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

¹⁶Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

¹⁶Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁷GXis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingigxu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

¹⁷Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

¹⁸Ili estu kiel pajlero antaux vento, Kaj kiel grenventumajxo, kiun forportas ventego.

¹⁸Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

¹⁹Dio konservas lian malfelicxon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

¹⁹Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

²⁰Liaj propraj okuloj vidu lian malfelicxon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

²⁰Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

²¹CXar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finigxis?

²¹Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

²²CXu oni povas instrui scion al Dio, Kiu jugxas ja plej altajn?

²²Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

²³Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

²³Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

²⁴Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

²⁴Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

²⁵Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne gxuis bonon.

²⁵De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

²⁶Sed ambaux kune ili kusxas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

²⁶Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁷Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraux mi;

²⁷Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

²⁸Vi diros:Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu logxis la malpiuloj?

²⁸Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

²⁹Sed demandu la vojagxantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

²⁹Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

³⁰En tago de malfelicxo la malpiulo estas sxirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

³⁰Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

³¹Kiu montros antaux lia vizagxo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

³¹Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

³²Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altajxeto estas starigataj gardistoj.

³²Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

³³Dolcxaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li trenigxas cxiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaux li.

³³De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

³⁴Kiel do vi volas konsoli min per vantajxo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malgxustajxojn?

³⁴Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?