¹Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunlevigxo gxis la sunsubiro.

¹Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.

²El Cion, la perfektajxo de beleco, Dio ekbrilis.

²Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.

³Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaux Li, CXirkaux Li estas granda ventego.

³Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.

⁴Li vokas la cxielon supre kaj la teron, Por jugxi Sian popolon:

⁴Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.

⁵Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon cxe oferdono.

⁵Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!

⁶Kaj la cxielo proklamis Lian justecon, CXar Dio estas tiu jugxanto. Sela.

⁶En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. Sela.

⁷Auxskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

⁷Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.

⁸Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riprocxos, CXar viaj bruloferoj estas cxiam antaux Mi.

⁸Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.

⁹Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

⁹Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;

¹⁰CXar al Mi apartenas cxiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

¹⁰Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.

¹¹Mi konas cxiujn birdojn sur la montoj, Kaj cxiuj bestoj de la kampoj estas antaux Mi.

¹¹Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.

¹²Se Mi farigxus malsata, Mi ne dirus al vi, CXar al Mi apartenas la mondo, kaj cxio, kio gxin plenigas.

¹²Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.

¹³CXu Mi mangxas viandon de bovoj, Kaj cxu Mi trinkas sangon de kaproj?

¹³Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?

¹⁴Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaux la Plejaltulo viajn promesojn.

¹⁴Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.

¹⁵Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

¹⁵En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.

¹⁶Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj legxoj Kaj portas Mian interligon en via busxo,

¹⁶Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?

¹⁷Dum vi malamas moralinstruon Kaj jxetas Miajn vortojn malantauxen de vi?

¹⁷Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.

¹⁸Kiam vi vidas sxteliston, vi aligxas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

¹⁸Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.

¹⁹Vian busxon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsajxon;

¹⁹Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.

²⁰Vi sidas kaj parolas kontraux via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

²⁰Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.

²¹Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos cxion antaux viajn okulojn.

²¹Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.

²²Komprenu cxi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi dissxiros, kaj neniu savos.

²²Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.

²³Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

²³Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.