1Kaj David eldiris antaux la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de cxiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.
1Kun Herra oli pelastanut Daavidin kaikkien hänen vihollistensa ja Saulin käsistä, Daavid lauloi Herralle tämän laulun:
2Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikajxo, kaj mia Savanto.
2-- Herra, sinä päästit minut turvaan, sinä olet vuorilinnani.
3Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia sxildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifugxejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraux maljusteco.
3Jumalani, sinuun minä turvaudun, sinä olet kallio, olet kilpeni, pelastukseni sarvi, olet vuori ja turvapaikka. Sinä olet pelastajani, sinä autat minut turvaan vainoojilta.
4Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi savigxas de miaj malamikoj.
4Kun kutsun Herraa, ylistettyä, saan avun vihollisiani vastaan.
5CXar cxirkauxis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;
5Kuoleman aallokko saartoi jo minut, turmion pyörteet minua kauhistivat,
6La sxnuroj de SXeol min cxirkauxis; La retoj de la morto min atingis.
6tuonelan paulat vangitsivat minut, näin edessäni kuoleman ansat.
7En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li auxdis mian vocxon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.
7Silloin huusin hädässäni Herraa, minä kutsuin apuun Jumalaani. Ääneni kantautui hänen temppeliinsä, ja hän kuuli minun huutoni.
8Ektremis kaj ekskuigxis la tero, La fundamentoj de la cxielo ekmovigxis Kaj eksxanceligxis, cxar Li koleris.
8Maa tärisi ja järkkyi, taivaan pilarit vavahtelivat, hänen vihansa sai ne horjumaan.
9Levigxis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia busxo; Karboj ekflamis de gxi.
9Hänen sieraimistaan nousi savu ja kaikennielevä liekki hänen suustaan, se suitsusi hiilten hehkua.
10Li klinis la cxielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
10Hän kallisti taivaan ja laskeutui alas pimeä pilvi jalkojensa alla,
11Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portigxis sur la flugiloj de la vento.
11hän lensi kerubi ratsunaan ja kiiti tuulen siivin.
12Li cxirkauxigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.
12Hän teki majakseen pimeyden, sateiden lähteen, raskaat pilvet.
13De la brilo antaux Li Ekbrulis karboj per fajro.
13Hänen loistonsa sytytti liekkiin hehkuvat hiilet.
14El la cxielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo auxdigis Sian vocxon.
14Herra jylisi taivaasta, Korkein antoi äänensä kaikua,
15Li jxetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.
15hän ampui nuoliaan ja hajotti viholliset, hän sinkosi salamansa ja sai heidät kauhun valtaan.
16Kaj malkovrigxis la kusxujoj de la maro, Nudigxis la fundamentoj de la universo, De la minaca vocxo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.
16Merten lähteet paljastuivat ja maanpiirin perustukset tulivat näkyviin, kun Herra nuhteli merta, kun hänen raivonsa myrsky puhalsi sen yli.
17Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
17Korkeudestaan hän ojensi kätensä ja tarttui minuun, hän veti minut ylös syvistä vesistä.
18Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, cxar ili estas pli fortaj ol mi.
18Hän vapautti minut vihollisteni väkevistä käsistä, vihamiehistäni, jotka olivat minua vahvemmat.
19Ili atingis min en la tago de mia malfelicxo; Sed la Eternulo farigxis mia subteno.
19He kävivät kimppuuni onnettomuuteni hetkellä, mutta tuekseni tuli Herra.
20Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, cxar Li estas favora al mi.
20Hän avasi minulle tien ja päästi minut vapauteen, sillä hän oli mieltynyt minuun.
21La Eternulo rekompencas min laux mia justeco; Laux la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
21Herra palkitsi minut, koska rakastan oikeutta, sain häneltä palkan, koska tekoni ovat puhtaat.
22CXar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaux mia Dio.
22Minä olen kulkenut Herran teitä enkä ole luopunut Jumalasta.
23CXar cxiuj Liaj legxoj estis antaux mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
23Hänen käskynsä ovat alati mielessäni, minä noudatan aina hänen lakejaan.
24Mi estis senkulpa antaux Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
24Olen ollut vilpitön hänen edessään ja varonut lankeamasta syntiin.
25Kaj la Eternulo rekompencis min laux mia justeco, Laux mia pureco antaux Liaj okuloj.
25Herra palkitsi minut, koska rakastan oikeutta, koska olen puhdas hänen edessään.
26Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;
26Herra, sinä olet uskollinen uskolliselle, vilpitöntä kohtaan olet vilpitön,
27Kun purulo Vi agas laux lia pureco, Kaj kun maliculo laux lia maliceco.
27puhtaat ovat tekosi puhdasta kohtaan, mutta kieron sinä johdat harhaan.
28Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.
28Nöyrät sinä pelastat, mutta ylpeiden katseen sinä painat maahan.
29CXar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.
29Sinä, Herra, olet lamppuni. Sinä tuot pimeyteeni valon.
30CXar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.
30Sinun avullasi ryntään yli vallien, Jumalani avulla hyppään muurien yli.
31La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas sxildo por cxiuj, kiuj Lin fidas.
31Jumalan ohjeet ovat täydelliset, Herran sana on kirkas ja puhdas. Kuin kilpi hän suojaa niitä, jotka hakevat hänestä turvaa.
32CXar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
32Kuka on Jumala, jollei Herra, kuka turvamme, jollei Jumalamme?
33Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.
33Jumala on luja linnani. Hän tekee tieni suoraksi,
34Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altajxoj.
34hän tekee jalkani nopeiksi kuin kauriin jalat ja ohjaa kulkuni kukkuloille.
35Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn strecxi kupran pafarkon.
35Hän opettaa käteni sotimaan, käsivarteni jännittämään jousta.
36Vi donis al mi la sxildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.
36Herra, sinä asetut kilveksi eteeni, sinun apusi vahvistaa minut,
37Vi largxigas mian pasxon sub mi, Por ke ne sxanceligxu miaj piedoj.
37sinä teet varmoiksi askeleeni, polveni eivät horju.
38Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, gxis mi ilin pereigas.
38Minä ahdistan vihollisiani ja tuhoan heidät, palaan vasta kun heitä ei enää ole,
39Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu levigxi; Ili falas sub miajn piedojn.
39minä lyön heidät, eivätkä he enää nouse. He sortuvat jalkojeni alle.
40Vi cxirkauxzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi jxetas sub min.
40Sinulta saan voiman taisteluun, vastustajani sinä kaadat jalkojeni alle.
41Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
41Sinä ajat viholliseni pakoon, ja minä teen heistä lopun.
42Ili rigardas cxirkauxen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
42He huutavat, mutta kukaan ei heitä auta, he kutsuvat Herraa, mutta hän ei vastaa heille.
43Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.
43Minä murskaan heidät maan tomuun, poljen ja tallaan heitä kuin katujen lokaa.
44Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu cxefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
44Sinä pelastit minut, kun kansani kapinoi, asetit minut hallitsemaan myös vieraita maita. Kansat, joita en tuntenut, ovat nyt valtani alla.
45Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.
45Muukalaiset liehittelevät minua, he tottelevat jo ennen kuin käsken,
46Aligentuloj senfortigxas, Kaj kuras terurite el siaj fortikajxoj.
46heidän voimansa on hervonnut, vavisten he tulevat ulos linnoistaan.
47Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:
47Herra elää! Kiitetty olkoon puolustajani, ylistetty Jumala, minun turvakallioni!
48Tiu Dio, kiu donas al mi vengxon Kaj submetas al mi popolojn;
48Jumala kostaa puolestani ja alistaa kansat valtani alle,
49Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
49hän pelastaa minut vihollisteni käsistä ja antaa voiton vihamiehistäni, vainoojista hän minut päästää.
50Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
50Siksi kiitän sinua, Herra, kansojen keskellä, laulan kiitosta sinun nimellesi.
51Li donas grandan helpon al Sia regxo, Kaj faras favorajxon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
51Sinä teet voittoisaksi kansasi kuninkaan, sinä olet uskollinen sille jonka olet voidellut, Daavidille ja hänen suvulleen, nyt ja aina.