1Mia filo! atentu mian sagxon; Al mia prudento klinu vian orelon,
1Kuuntele, poikani, viisauden sanoja, seuraa valppaasti hyviä neuvojani,
2Por ke vi konservu prudenton Kaj via busxo tenu scion.
2jotta säilyttäisit harkintasi ja puhuisit niin kuin puhua tulee.
3CXar la busxo de malcxastulino elversxas mielon, Kaj sxia gorgxo estas pli glata ol oleo.
3Hunajaa tiukkuvat vieraan naisen huulet, hänen kielensä on öljyä liukkaampi,
4Sed sxia sekvajxo estas maldolcxa kiel absinto, Akra kiel ambauxtrancxa glavo.
4mutta lopulta hän käy karvaaksi kuin koiruoho, viiltää kuin kaksiteräinen miekka.
5SXiaj piedoj iras malsupren al la morto; SXiaj pasxoj atingas SXeolon.
5Hänen jalkansa kulkevat kuolemaan, alas tuonelaan vievät hänen askeleensa.
6SXi ne iras rekte laux la vojo de vivo; SXiaj pasxoj sxanceligxas, sed tion sxi ne scias.
6Ei hän välitä elämän tiestä, ei tiedä, minne päin milloinkin horjahtaa.
7Kaj nun, infanoj, auxskultu min, Kaj ne forklinigxu de la vortoj de mia busxo.
7Siispä, poikani, kuule minua, älä lyö laimin minun opetustani.
8Malproksimigu de sxi vian vojon, Kaj ne proksimigxu al la pordo de sxia domo,
8Pysy kaukana vieraasta naisesta, älä mene lähellekään hänen talonsa ovea,
9Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
9ettet haaskaisi voimaasi vieraille etkä parhaita vuosiasi armottomalle,
10Por ke fremduloj ne satigxu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
10etteivät oudot hyötyisi miehuudestasi, tuntemattomat raadantasi tuloksista
11GXis vi gxemos en la fino, Kiam konsumigxos via karno kaj via korpo,
11etkä sinä viimein, loppuun ajettuna päätyisi huokaamaan:
12Kaj vi diros:Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malsxatis moraligon!
12"Miksi minä vihasin opetusta, miksi halveksin hyviä neuvoja,
13Kaj mi ne auxskultis la vocxon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
13en kuunnellut opettajiani vaan suljin korvani kasvattajieni ohjeilta!
14Mi estis preskaux en cxia malbono Meze de kunveno kaj societo.
14Minä olin joutua tuhon omaksi, kaiken kansan pilkattavaksi."
15Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
15Juo vettä omasta ruukustasi, käytä oman kaivosi raikasta juomaa.
16Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
16Miksi antaisit lähteittesi vuotaa kadulle, purojesi kaupungin toreille?
17Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
17Ne pulppuavat yksin sinua varten, vain sinun hyväksesi, eivät muiden.
18Via fonto estu benata; Kaj havu gxojon de la edzino de via juneco.
18Olkoon sinun lähteesi siunattu, iloitse vaimosta, jonka nuorena sait,
19SXi estas cxarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; SXiaj karesoj gxuigu vin en cxiu tempo, SXia amo cxiam donu al vi plezuron.
19rakkaasta peurasta, suloisesta kauriistasi. Olkoot hänen rintansa ilosi vuodesta vuoteen, hänen rakkautensa elämäsi riemu ja hurmio.
20Kaj kial, mia filo, vi volas sercxi al vi plezuron cxe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
20Miksi, poikani, viehättyisit vieraaseen naiseen, miksi hyväilisit vieraan povea?
21CXar antaux la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj cxiujn liajn irojn Li pripensas.
21Missä ihminen kulkeekin, Herra näkee hänet ja tarkkaa hänen askeleitaan.
22Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la sxnuroj de lia peko lin tenos.
22Pahantekijä jää rikostensa vangiksi, takertuu syntiensä verkkoon.
23Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
23Hillittömyyteensä hän kuolee, ajautuu perikatoon kaikessa hulluudessaan.