¹La sagxo konstruis sian domon, CXarpentis gxiajn sep kolonojn.

¹Viisaus on rakentanut itselleen talon, seitsenpylväisen rakennuksen.

²GXi bucxis sian bruton, versxis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.

²Hän on teuraansa teurastanut, maustanut viinin, kattanut pöydän

³GXi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altajxoj de la urbo:

³ja lähettänyt palvelustyttönsä kaupunkiin kuuluttamaan sen kukkuloilta:

⁴Kiu estas naiva, tiu sin turnu cxi tien! Al la senspritulo gxi diris:

⁴"Oletko kokematon? Tule silloin tänne!" Ja ymmärtämättömille hän sanoo:

⁵Venu, mangxu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enversxis.

⁵"Tulkaa, syökää pöytäni antimia, juokaa viiniä, jonka olen itse maustanut.

⁶Forlasu la malsagxajxon, kaj vivu; Kaj iru laux la vojo de la prudento.

⁶Jättäkää haihattelu, niin menestytte, kulkekaa vakaasti viisauden tietä."

⁷Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas gxustigi malpiulon, tiu estas mokata.

⁷Jos omahyväistä ojennat, hän pilkkaa sinua, jos jumalatonta nuhtelet, saat solvauksen.

⁸Ne penu gxustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu gxustigi sagxulon, kaj li vin amos.

⁸Omahyväistä älä nuhtele, hän vihastuu sinuun, nuhtele viisasta, niin hän rakastaa sinua.

⁹Donu al sagxulo, kaj li ankoraux pli sagxigxos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.

⁹Neuvo viisasta, ja hän viisastuu yhä, opeta hurskasta, ja hän oppii lisää.

¹⁰La komenco de la sagxo estas timo antaux la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.

¹⁰Herran pelko on viisauden alku, Pyhän tunteminen on ymmärryksen perusta.

¹¹CXar per mi plimultigxos viaj tagoj, Kaj aldonigxos al vi jaroj da vivo.

¹¹"Minä, viisaus, lisään elinpäiviäsi, kartutan elämäsi vuosia.

¹²Se vi sagxigxis, vi sagxigxis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.

¹²Jos elät viisaasti, hyödyt viisaudestasi itse, holtittomasta elämästä kärsit itse."

¹³Virino malsagxa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,

¹³Tyhmyys, se häpeämätön nainen, pieksee suutaan muttei ymmärrä mitään.

¹⁴Sidas cxe la pordo de sia domo, Sur segxo sur altajxo de la urbo,

¹⁴Kaupungin korkeimmalla paikalla hän valtiaan tavoin istuu ovellaan

¹⁵Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian gxustan vojon:

¹⁵ja kutsuu talon ohi kulkevia, jotka vakaasti vaeltavat omaa tietään:

¹⁶Kiu estas naiva, tiu sin turnu cxi tien! Kaj al la senspritulo sxi diris:

¹⁶"Oletko kokematon? Tule silloin tänne!" Ja ymmärtämättömille hän sanoo:

¹⁷Akvoj sxtelitaj estas dolcxaj, Kaj pano kasxita estas agrabla.

¹⁷"Varastettu vesi makealta maistuu, herkuista parhain on salaa syöty leipä."

¹⁸Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke sxiaj invititoj estas en la profundoj de SXeol.

¹⁸Eikä toinen aavista, että se on varjojen talo, tuonelan kuilu tuota kutsua kuulevalle.