1Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li auxskultis min.
1Matkalaulu. Herraa minä ahdingossani huudan, ja hän vastaa minulle.
2Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
2Herra, pelasta minut valehtelijoiden käsistä, varjele heidän petollisilta puheiltaan.
3Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
3Mitä kaikkea Herra sinulle antaakaan, sinä valehtelija!
4Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
4Teräviä nuolia soturin jousesta, tulisia, polttavia hiiliä!
5Ve al mi, ke mi gastas en Mesxehx, Ke mi logxas inter la tendoj de Kedar!
5Voi minua! Olen muukalaisena Mesekissä, asun Kedarin leireissä.
6Tro longe logxis mia animo Inter malamantoj de paco.
6Liian kauan olen jo asunut täällä, missä kaikki vihaavat rauhaa.
7Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
7Minä tahdon rauhaa, mutta jos sanankin sanon, he ryhtyvät sotaan.