1Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
1Matkalaulu. Syvyydestä minä huudan sinua, Herra.
2Mia Sinjoro, auxskultu mian vocxon; Viaj oreloj atentu la vocxon de mia petego.
2Herra, kuule minun ääneni, tarkatkoot sinun korvasi rukoustani.
3Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
3Jos sinä, Herra, pidät mielessäsi synnit, Herra, kuka silloin kestää?
4Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
4Mutta sinun on armo, sinä annat anteeksi, että me eläisimme sinun pelossasi.
5Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
5Minä odotan sinua, Herra, odotan sinua koko sielustani ja panen toivoni sinun sanaasi.
6Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
6Minä odotan Herraa kuin vartijat aamua, hartaammin kuin vartijat aamua.
7Izrael fidu la Eternulon; CXar cxe la Eternulo estas favorkoreco Kaj cxe Li estas granda liberigo.
7Israel, pane toivosi Herraan! Hänen armonsa on runsas, hän voi sinut lunastaa.
8Kaj Li liberigos Izraelon De cxiuj liaj pekoj.
8Hän lunastaa Israelin kaikista sen synneistä.