¹Alta kanto de Salomono.

¹Lauluista kaunein, Salomon laulu.

²Ho, li kisu min per kisoj de sia busxo! CXar via amo estas pli bona, ol vino.

²Neito: Suudelkoon hän minua, antakoon suudelmiaan! Ihanampaa kuin viini on sinun rakkautesi,

³Ho, kiel bonodoras viaj aromajxoj! Via nomo similas al elversxita oleo; Tial la frauxlinoj amas vin.

³ihana on voiteittesi tuoksu! Sinun nimesikin tiukkuu parhainta öljyä, siksi neidot sinua rakastavat.

⁴Altiru min; ni postkuros vin. La regxo envenigu min en siajn cxambrojn; Ho, ni gxojos kaj gajigxos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

⁴Ota minua kädestä, juostaan! Vie minut taloosi, kuningas, vie minut huoneeseesi! Tule, iloitaan ja riemuitaan! Rakkautesi on ihanampaa kuin viini. Suotta eivät neidot sinua rakasta.

⁵Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

⁵Neito: Olen kyllä iholtani tumma, kuin Kedarin teltat, kuin Salomon telttakankaat, mutta, Jerusalemin tytöt, minä olen kaunis!

⁶Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraux mi; Ili faris min gardistino de la vinbergxardenoj; Mian propran vinbergxardenon mi ne gardis.

⁶Älkää siihen katsoko, että olen tumma, että olen päivän paahtama. Veljeni kiusasivat minua, panivat vartioimaan viinitarhojaan. Omaa tarhaani en ehtinyt hoitaa.

⁷Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi pasxtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino CXe la brutaroj de viaj kamaradoj?

⁷Neito: Sinä jota rakastan, kerro, missä on laumasi laidun, minne viet lampaasi keskipäivän levolle. Muuten joudun peittämään kasvoni ja kulkemaan sinua etsimässä tovereittesi laumojen seassa.

⁸Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la pasxojn de la sxafaro, Kaj pasxtu viajn kapridojn cxe la tendoj de la pasxtistoj.

⁸Muut: Ellet sitä tiedä, sinä naisista kaunein, seuraa lampaitten jälkiä, ohjaa karitsasi paimenten teltoille.

⁹Al la cxevalino en la cxaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

⁹Mies: Kuin faraon valjakon tamma olet silmissäni, kalleimpani.

¹⁰Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la lacxoj de perloj.

¹⁰Ihanat ovat poskesi, helminauhojen peittämät, ihana on kaulasi ketjuineen!

¹¹Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun argxentaj enkrustajxoj.

¹¹Muut: Kultaiset ketjut me sinulle teemme ja ketjuihin hopeiset helmet.

¹²Dum la regxo sidas cxe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

¹²Neito: Kuningas lepää ateriallaan, ja nardukseni levittää tuoksuaan.

¹³Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

¹³Kuin mirhakimppu rakkaani lepää rintojeni välissä,

¹⁴Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinbergxardenoj de En-Gedi.

¹⁴kuin hennakimppu, En-Gedin viinitarhoista poimittu.

¹⁵Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel cxe kolomboj.

¹⁵Mies: Miten kaunis oletkaan, kalleimpani! Miten kaunis on katseesi, kyyhkysilmä!

¹⁶Ho, vi estas bela, mia amato, kaj cxarma; Nia lito estas kiel fresxaj herboj;

¹⁶Neito: Miten kaunis oletkaan, rakkaani, miten ihana olet! Miten vehreä on vuoteemme!

¹⁷La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj cxevronoj estas abiaj.

¹⁷Setripuut ovat talomme seininä, sypressit kattonamme.