1Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.
1על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃
2Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.
2על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃
3CXar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj gxojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.
3כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃
4Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?
4איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃
5Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesigxu mia dekstra mano;
5אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃
6Algluigxu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj gxojoj.
6תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃
7Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu gxis gxia fundamento.
7זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃
8Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.
8בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃
9Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur sxtono.
9אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃