1Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanajxon?
1למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃
2Levigxas regxoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiligxas kune, Kontraux la Eternulo kaj kontraux Lia sanktoleito, dirante:
2יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃
3Ni dissxiru iliajn ligilojn, Kaj ni dejxetu de ni iliajn sxnurojn!
3ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃
4La logxanta en la cxielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
4יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃
5Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
5אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃
6Mi starigis ja Mian regxon Super Cion, Mia sankta monto.
6ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃
7Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi:Vi estas Mia filo, Hodiaux Mi vin naskis.
7אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃
8Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
8שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃
9Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.
9תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃
10Kaj nun, ho regxoj, prudentigxu; Instruigxu, jugxistoj de la tero!
10ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃
11Servu al la Eternulo kun timo, Kaj gxoju kun tremo.
11עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃
12Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, CXar baldaux ekbrulos Lia kolero. Felicxaj estas cxiuj, kiuj fidas Lin.
12נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃